۸۷٬۷۷۹
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' سوره ای' به ' سورهای') |
جز (جایگزینی متن - ' آن گاه ' به ' آنگاه ') |
||
خط ۱۰۱: | خط ۱۰۱: | ||
چهارم: آن که مرا با خود به [[بهشت]] ببری. | چهارم: آن که مرا با خود به [[بهشت]] ببری. | ||
از طرف خدا به موسی (ع) [[وحی]] شد، حوائج او را برآور. حوائج پیر زن برآورده شد. | از طرف خدا به موسی (ع) [[وحی]] شد، حوائج او را برآور. حوائج پیر زن برآورده شد. آنگاه او مکان قبر یوسف (ع) را نشان داد. موسی (ع) در میان رود نیل جنازه یوسف (ع) را که در میان تابوتی از مرمر بود بیرون آورد و آنگاه ماه طلوع کرد. <ref>علل الشرایع، ص 107 بحار، ج 13، ص 127</ref> | ||
به گفته [[یاقوت حَمَوی]] تاریخ نویس قرن ششم و هفتم قمری، حضرت موسی پیکر حضرت یوسف را در [[فلسطین]] دفن کرد. <ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، 1995م، ج1، ص478</ref> | به گفته [[یاقوت حَمَوی]] تاریخ نویس قرن ششم و هفتم قمری، حضرت موسی پیکر حضرت یوسف را در [[فلسطین]] دفن کرد. <ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، 1995م، ج1، ص478</ref> |