سوره مائده: تفاوت میان نسخه‌ها

و در قسمت دوم مسالۀ وفاى به پیمانها، عدالت اجتماعى، [[شهادت]] به [[عدل]] و تحریم قتل نفس (و به تناسب آن داستان فرزندان آدم و قتل‌ [[هابیل]] به وسیله [[قابیل]]) و همچنین توضیح قسمتهایى از غذاهاى حلال و حرام و قسمتى از احكام وضو و تیمم آمده است<ref>تفسیز نمونه، ج4، ص 241.</ref>.

[[عياشى ‏|عیاشی]] به اسناد خود از [[على(علیه السلام)]] نقل كرده است كه: [[قرآن]]، بعضى بعضى را نسخ می‌كرد و اخذ آن به امر پیامبر(صلی الله علیه) بود، تا اینكه سوره مائده نازل شده كه احكامى مربوط به سابق را نسخ كرد ولى چیزى را از آن نسخ نشد. این سوره هنگامى نازل شد كه پیامبر سوار بر استرى بود. سنگینى [[وحى]] چنان بود كه استر را از حركت باز داشت و طولى نداشت كه او را بر زمین بغلتاند. پیامبر(صلی الله علیه) چنان به حال اغماء درآمد كه دست خود را بر سر شیبه بن وهب جمحى نهاد. آنگاه به حال عادى بازگشت و سوره مائده را بر ما قرائت كرد و همگى بدان عمل كردیم.

سوره مائده بعد از صلح حدیبیه نازل شده است. این در حالی بود که پیامبر(صلی الله علیه) و اصحابش قصد انجام [[عمره]] کرده بودند ولی [[قریش]] مانع آنها شد و اتفاقاتی افتاد که منجر به این صلح شد که پیامبر هم به آن راضی بود اما بسیاری از اصحاب این صلح را به ضرر [[مسلمین]] می‌دانستند زیرا که مفادی در صلح نامه بود که خواسته‌های [[مشرکین]] را در بر داشت. همانند ترک جنگ چهار ساله و اینکه اگر کسی از قریش پیش مسلمانان برود او را بازمی‌گردانند ولی مشرکین همچین الزامی نداشتند و اینکه در آن سال مسلمانها نمی‌توانستند عمره به جا بیاورند و انجام عمره به سال بعد موکول شد. و دست آخر اینکه هر طایفه ای آزادانه می‌توانست با مسلمانان یا مشرکین هم پیمان بشود.

این سوره در چنین فضایی نازل شد و در ابتدای آن نیز امر به وفای به عهد آمده است تا مسلمانان به مفاد توافق نامه عمل بنمایند اگر چه خسارت‌هایی هم در آن وجود دارد. البته عقود در این آیات مطلق آورده شده تا شامل همه عهد پیمانها بشود خواه بین مسلمانها و مشرکین یا بین خود مسلمانان و یا بین خداوند متعال و بندگانش. حتی خداوند داستانهایی از نقض عهد اهل کتاب برای عبرت گیری آورده است و کلام را به نقض عهد منافقین و یهود با پیامبر(صلی الله علیه) کشانده است.

بعد از همه این مطالب آیات‌الاحکام شروع شده‌اند و به تناسب اینکه مسلمانان در سال آینده می‌خواهند [[عمره]] انجام بدهند احکام و مناسک مربوط به [[حج]] و عمره و [[حرم]] بیان شده است تا مسلمانان فرق احکام اسلام و دوران جاهلیت را متوجه بشوند. البته احکام عمومی دیگری هم که مورد ابتلا بوده در لابه‌لای آیات آمده است. دست آخر هم این سوره با ذکر احوال روز قیامت به پایان رسیده تا باز مسلمان‌ها بدانند که خداوند برای این وفای به عهد برای آنها چه پاداشی آماده نموده است<ref>الموسوعة القرآنیه، خصائص‌السور، ج 2، ص 221.</ref>.

روایت از رسول خدا(صلی الله علیه) نقل شده كه فرمود: خداوند هفت [[سوره طوال]] را به جاى [[تورات]] و سوره‌هاى [[مئین]] را به جاى [[انجیل]] و [[سوره هاى مثانى|سوره‌هاى مثانى]] را به جاى زبور به من داد، و پروردگارم مرا با دادن سوره‌هاى مفصّل فزونى بخشید<ref>جامع البیان فى تفسیر القرآن، ج 1، ص 34.