محمد جمل اللیل: تفاوت میان نسخه‌ها

'''محمد جمل اللیل''' (۷۵۰-۸۴۵ه. ق) شیخی دارای احترام و جایگاه بلند در اهل زمان خودش در [[حضرموت]] بود. او برای خواندن [[قرآن]] و غرق شدن در دریای بیکران مفاهیم آن و دریافت معانی آن بسیار ذوق و علاقه داشت. از آنجا که همیشه تمام شب و بخشی از روز را بیدار بود و به عبادت می‌گذراند، او را «جمل‌اللیل» نامیدند. او پدربزرگ همه [[آل جمل‌اللیل]] علوی است.

محمد بن حسن المعلم بن محمد أسد الله بن حسن الترابی بن علی بن الفقیه المقدم محمد بن علی بن محمد صاحب مرباط بن علی خالع قسم بن علوی بن محمد بن علوی بن عبید الله بن أحمد المهاجر بن عیسى بن محمد النقیب بن علی العریضی بن [[امام صادق (ع)|جعفر الصادق]] بن [[امام باقر (ع)|محمد‌الباقر]] بن علی [[امام سجاد (ع)|زین‌العابدین]] بن [[امام حسین (ع)|الحسین]] بن امام [[امام علی (ع)|علی بن أبی‌طالب]]، و امام علی همسر [[فاطمه]] دختر [[محمد]] صلی الله علیه و آله است.

او بیست و یکمین نوه پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله است.

او در سال ۷۵۰ه. ق در شهر [[تریم]] در [[حضرموت]] به دنیا آمد و مادرش مریم بنت ابوبکر الورع بن احمد بن الفقیه المقدم بود. او در تریم بزرگ شد و قرآن را حفظ کرد. با پدر و عمویش را همراهی می‌کرد و علمای زمان خود را درک کرد و از ایشان علوم تفسیر، حدیث و تصوف را آموخت. او شب‌ها بسیار عبادت می‌کرد، بسیاری از سحرها را بیدار بود، قرآن را بسیار قرائت می‌کرد و می‌گفت: «از قرآن آنچه را که نمی‌توانم توصیف کنم به روی من باز می‌شود و چیزی به من نشان داده می‌دهد بهتر از آنچه قابل بیان باشد.» او بسیار ذکر خدا می‌کرد و به همراهانش می‌گفت: «حرف‌ها به آسانی نابود می‌شوند؛ اما صدای ذکر الله بسیار سخت از بین می‌رود.» او در روستای روغه زندگی می‌کرد.

او از پدرش و علمای زمان خود کسب علم کرد که برخی از ایشان عبارتند از:<ref>الحبشی, عیدروس بن عمر (1430 هـ). "عقد الیواقیت الجوهریة". الجزء الثانی. تریم، الیمن: دار العلم والدعوة. صفحة 983.</ref>  

محمد بن حکم باقشیر

شاگردان بسیاری از درس او بهره بردند و به کمال رسیدند که از آن جمله می توان به موارد زیر اشاره کرد:

علی بن أحمد بافضل

او با مأمنه دختر عبدالله بن محمد بن حکم باقشیر ازدواج کرد و دارای دو پسر به نام‌های علی و عبدالله شد که خانواده از نسل آنها به چند شاخه تقسیم شده‌اند، هر شاخه دارای عنوانی است که به آن معروف است، از جمله: آل بن سهل، وآل باحسن، وآل القدری، وآل باهارون، وآل السری، وآل الجنید وغیر آنها. برخی از آنها هنوز عنوان بالایی جمل اللیل را با خود دارند.<ref>المشهور, عبدالرحمن بن محمد (1404 هـ). "شمس الظهیرة". الجزء الثانی. جدة، المملکة العربیة السعودیة: عالم المعرفة. صفحة 485.</ref>

او در شب دوشنبه ۱۷ ذی‌الحجه سال ۸۴۵ه. ق درگذشت و در قبرستان زنبل به خاک سپرده شد. به او (الشیبه) گفته می‌شد؛ زیرا تا 95 سال عمر کرد.<ref>الحبشی, أحمد بن زین. "شرح العینیة". سنغافورة: مطبعة کرجای المحدودة. صفحة 203.</ref>

[[محمد بن ابی‌بکر الشلی|الشلی, محمد بن أبی‌بکر]] (1319 هـ). "المشرع الروی فی مناقب السادةالکرام آل باعلوی" (PDF). الجزء‌الأول. صفحة 177. مؤرشف من الأصل (PDF) فی 31 مایو 2019.