مجمع البیان فی تفسیر القرآن (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

'''تفسیر مجمع البیان''' از مهم‌ترین تفاسیر [[قرآن کریم]] نوشتهٔ عالم دینی و مفسر شیعی [[فضل بن حسن طبرسی]] متوفای ۵۴۸ قمری است. این تفسیر را دانشمندان [[شیعه]] و [[سنی]] ستوده و از آن به‌عنوان یکی از منابع قدیم تفسیری یاد کرده‌اند. '''مجمع البیان''' از گونه تفاسیر ادبی قرآن که پژوهشگران، اهمیت این اثر را در جامعیت، اتقان و استحکام مطالب، ترتیب دقیق، تفسیر روشن و سودمند و انصاف در نقد و بررسی آرا دانسته‌اند. این تفسیر شامل مباحثی چون: قرائت، اعراب، لغات، بیان مشکلات، ذکر موارد معانی و بیان، شأن نزول [[آیات]]، [[روایات]] وارده در شرح و تبیین قصص و حکایات است. گفته شده طبرسی از نادر مفسران شیعی است که به علم مناسبات توجه کرده است.

مفسر، متکلم و فقیه شیعی، امین الاسلام [[فضل بن حسن طبرسی|ابوعلی فضل بن حسن طبرسی]] از عالمان بزرگ قرن 6 قمری. است که اکثر شرح‌حال نگاران، دربارهٔ مقام علمی و جایگاه بلند او سخن گفته‌اند و او را به خوبی و آراستگی ستوده‌اند. دربارهٔ زادگاه او اختلاف است که اهل طبرستان مازندران است یا طَبْرِس، مُعرّب [[تفرش]]، از شهرهای نزدیک [[قم]] و [[ساوه]]. در هر صورت، شخصیت علمی و فکری طبرسی در [[مشهد]] و [[سبزوار]] تکوین یافت، و در همان جا به تدریس و تعلیم و نشر افکار پرداخت. مدفن وی در [[مشهد]] در نزدیکی [[امام علی بن موسی الرضا|حرم رضوی]] است. خیابانی که وی در آن دفن است به نام او طبرسی نام‌گذاری شده است. طبرسی از مفسران چندگانه نویس است. وی سه تفسیر به نگارش درآورده است: '''مجمع البیان'''، '''جوامع الجامع''' و '''الکافی الشافی'''. گسترده‌ترین این تفاسیر، مجمع البیان و فشرده‌ترین آنها الکافی الشافی است. بنا بر آنچه در مقدمهٔ جوامع گزارش کرده است، پس از نگارش مجمع البیان و الکافی الشافی، به [[تفسیر کشاف]] برخورد می‌کند و بحث‌های ادبی، بلاغی و گرایش‌های عقلی زمخشری او را به اعجاب می‌آورد، از این رو با تأثر از کشاف و روش بلاغی او، تفسیری موجزتر از مجمع البیان می‌نویسد.