۲۲٬۷۰۴
ویرایش
فرانسوا دروش و قرآن‌های عصر اموی (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها
فرانسوا دروش و قرآن‌های عصر اموی (کتاب) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۱۴ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۰۸
، ۱۴ دسامبر ۲۰۲۲←یادداشت مترجمان
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (←یادداشت مترجمان) |
||
| خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
''کتاب قرآن‌های عصر اموی'' آخرین اثر ''فرانسوا دروش'' در حوزه‌ٔ مخطوطات قرآنی است که ترجمه آن اکنون به خوانندگان فارسی زبان تقدیم می‌گردد. این اثر به بررسی جوانب مختلفِ تاریخ‌گذاری، مصحف‌شناسی، نگارش، رسم‌الخط، تنوع کاتبان، علائم وقف و ابتدا، بسمله، قرائات مختلف، تذهیب، سرسوره‌ها و سایر ویژگی‌های کهن‌ترین مصاحف موجود از [[قرآن]] در جهان امروز می‌پردازد. وی نام مصاحف اموی را از آن رو برمی‌گزیند که عموم این مصاحف تا پایان عصر حکومت یا دهه‌های پس از امویان، اما متأثر از فضا و نظام مصحف نگاری این دوران کتابت شده‌اند. | ''کتاب قرآن‌های عصر اموی'' آخرین اثر ''فرانسوا دروش'' در حوزه‌ٔ مخطوطات قرآنی است که ترجمه آن اکنون به خوانندگان فارسی زبان تقدیم می‌گردد. این اثر به بررسی جوانب مختلفِ تاریخ‌گذاری، مصحف‌شناسی، نگارش، رسم‌الخط، تنوع کاتبان، علائم وقف و ابتدا، بسمله، قرائات مختلف، تذهیب، سرسوره‌ها و سایر ویژگی‌های کهن‌ترین مصاحف موجود از [[قرآن]] در جهان امروز می‌پردازد. وی نام مصاحف اموی را از آن رو برمی‌گزیند که عموم این مصاحف تا پایان عصر حکومت یا دهه‌های پس از امویان، اما متأثر از فضا و نظام مصحف نگاری این دوران کتابت شده‌اند. | ||
مهم‌ترین این مصاحف [[قرآن]] که در نوشتار وی مورد بررسی و مقایسه قرار می‌گیرند عبارتند از: مصحفِ پاریس ـ سن‌پِتِرزبورگ، مصحف صنعاء 1، مصحف اموی [[دمشق]]، مصحف اموی فُسطاط، مصحف اموی | مهم‌ترین این مصاحف [[قرآن]] که در نوشتار وی مورد بررسی و مقایسه قرار می‌گیرند عبارتند از: مصحفِ پاریس ـ سن‌پِتِرزبورگ، مصحف صنعاء 1، مصحف اموی [[دمشق]]، مصحف اموی فُسطاط، مصحف اموی صنعاء، مصحف کتابخانه‌ٔ [[بریتانیا]] (Or. 2165)، مخطوطات کتابخانه‌ٔ ملی [[فرانسه]]، کتابخانه‌ٔ ملی روسیه در سن‌پترزبورگ، دیگر برگ‌نوشته‌های کهن باقی‌مانده در دارالمخطوطات مسجد جامع صنعاء، و چندین مصحف و قطعه‌ٔ قرآنی از استانبول، فسطاط و قیروان. وی می‌کوشد تاریخ‌گذاری روشنی از تمام تغییرات و تحولات صورت گرفته بر روی این متون ارائه دهد و در این راه ترکیبی از فنون مختلف از جمله خط‌شناسی (پالیوگرافی)، تاریخ هنر، نسخه‌شناسی، کتیبه‌شناسی، و سیر تحول رسم‌الخط قرآنی را به‌کار می‌گیرد. گفتنی است وی همچنان ـ و البته با اندکی تفاوت نسبت به رویکرد عموم تجدیدنظرطلبان ـ به روش متداول آزمایش کربن 14 برای تشخیص طول عمر قطعات کهن در باستان‌شناسی چندان روی خوش نشان نمی‌دهد و می‌کوشد برخی تاریخ‌گذاری‌های انجام گرفته بر این پایه از سوی ''بهنام صادقی''، ''کریستیان رُبَن'' و دیگران در مورد پوست‌نوشته‌های کهن قرآنی صنعاء را کم‌اهمیت جلوه دهد. | ||
== معرفی نویسنده == | == معرفی نویسنده == | ||