پرش به محتوا

اسلام ایرانی (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - '[[امام دوازدهم' به '[[حجت بن حسن (مهدی)'
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - '[[امام دوازدهم' به '[[حجت بن حسن (مهدی)')
 
(۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
<div class="wikiInfo">
{{جعبه اطلاعات مجموعه کتاب
[[پرونده: 458dfg.jpg |اسلام فرانسوی |بندانگشتی|وسط]]
| عنوان = اسلام ایرانی
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:right" |+ |
| تصویر = 458dfg.jpg
!نام کتاب
| نام =
!اسلام ایرانی
| پدیدآوران = [[هانری کربن]]
|-
| زبان = [[فارسی]]
|نویسنده
| زبان اصلی =
|[[هانری کربن]]
| ترجمه = انشاالله رحمتی
|-
| سال نشر = 1394 ش
|ترجمه
| ناشر = سوفیا
|انشاالله رحمتی
| تعداد جلد = 4
|-
| موضوع = دین‌شناسی، [[اسلام]]، جامعه‌شناسی - تاریخ اسلام، [[تصوف]]، هرمونوتیک
|موضوع
| شابک = 978-6009635962
|دین شناسی، [[اسلام]]، جامعه‌شناسی - تاریخ اسلام، [[تصوف]]، هرمونوتیک
}}
 
'''کتاب اسلام ایرانی''' نوشتۀ [[هانری کربن]]<ref>هانری کوربَن (یا با تلفظ فرانسوی آنری کُربَن)، (به فرانسوی: Henry Corbin)، (زادهٔ ۱۴ آوریل ۱۹۰۳ - درگذشتهٔ ژوئیهٔ ۱۹۷۸) فیلسوف، ایران‌شناس، اسلام‌شناس، و شیعه‌شناس فرانسوی بوده‌است. او بخشی از عمر خود را در [[ایران]] و خاورمیانه سپری کرد. هانری کربن در ۱۴ آوریل ۱۹۰۳ در [[پاریس]] به دنیا آمد. پدرش هانری آرتور کربن، یک مدیر تجاری، و مادرش اوژن فورنیه کربن بودند. آموزش‌های مذهبی [[کاتولیک]] را در کودکی آموخت و در مدرسه علوم مسیحی به نهضت [[پروتستان]] علاقه‌مند شد.</ref> که به موضوع هرمنوتیک<ref>نظریه و قواعد روشمند تفسیر متن را علم تأویل (به انگلیسی: Hermeneutics) یا تأویل‌شناسی یا زَندشناسی می‌گویند. هدف از علم تأویل، کشف پیام‌ها، نشانه‌ها و معانی یک متن یا پدیده است. علم تأویل به مطالعه اصول تعبیر و تفسیر متون، به‌ویژه متون ادبی ، دینی و حقوقی می‌پردازد. به جای واژهٔ علم تأویل، گاه از کلمهٔ '''«تفسیر»''' یا '''«تأویل»''' استفاده می‌شود، هرچند که این دو لفظ، ترجمه‌های مناسبی برای واژهٔ علم تأویل نیستند.</ref> می‌پردازد.
|-
|سال نشر
|۱۳۹۴ ش
|-
|ناشر
|سوفیا
|-
|تاریخ چاپ
|1398
|-
|نوبت چاپ
|اول
|-
|قطع
|سخت
|-
|تعداد جلد
|4 جلد
|-
|شابک
978-6009635962|
|-
|}
</div>
'''کتاب اسلام ایرانی''' نوشتۀ [[هانری کربن]]<ref>هانری کوربَن (یا با تلفظ فرانسوی آنری کُربَن)، (به فرانسوی: Henry Corbin)، (زادهٔ ۱۴ آوریل ۱۹۰۳ - درگذشتهٔ ژوئیهٔ ۱۹۷۸) فیلسوف، ایران‌شناس، اسلام‌شناس، و شیعه‌شناس فرانسوی بوده‌است. او بخشی از عمر خود را در [[ایران]] و خاورمیانه سپری کرد. هانری کربن در ۱۴ آوریل ۱۹۰۳ در [[پاریس]] به دنیا آمد. پدرش هانری آرتور کربن، یک مدیر تجاری، و مادرش اوژن فورنیه کربن بودند. آموزش‌های مذهبی [[کاتولیک]] را در کودکی آموخت و در مدرسه علوم مسیحی به نهضت [[پروتستان]] علاقه‌مند شد.</ref> که به موضوع [[هرمنوتیک]]<ref>نظریه و قواعد روشمند تفسیر متن را علم تأویل (به انگلیسی: Hermeneutics) یا تأویل‌شناسی یا زَندشناسی می‌گویند. هدف از علم تأویل، کشف پیام‌ها، نشانه‌ها و معانی یک متن یا پدیده است. علم تأویل به مطالعه اصول تعبیر و تفسیر متون، به‌ویژه متون ادبی ، دینی و حقوقی می‌پردازد. به جای واژهٔ علم تأویل، گاه از کلمهٔ «تفسیر» یا «تأویل» استفاده می‌شود، هرچند که این دو لفظ، ترجمه‌های مناسبی برای واژهٔ علم تأویل نیستند.</ref> می‌پردازد.


== معرفی کتاب ==
== معرفی کتاب ==
خط ۵۳: خط ۲۸:
هانری کربن در این کتاب روح نماد و نمادرایی معنوی در [[اسلام]] را در شکوهی عریان و قابل فهم برای هر کسی آشکارا عیان می‌کند. خوانش کربن به هیچ وجه یک خوانش سطحی نیست، باید با پشتکار و دقت فراوان آن را خواند و درک کرد و اگر این اتفاق بیافتد گویی کتاب با درک عمیق به شما پاسخ می‌دهد.
هانری کربن در این کتاب روح نماد و نمادرایی معنوی در [[اسلام]] را در شکوهی عریان و قابل فهم برای هر کسی آشکارا عیان می‌کند. خوانش کربن به هیچ وجه یک خوانش سطحی نیست، باید با پشتکار و دقت فراوان آن را خواند و درک کرد و اگر این اتفاق بیافتد گویی کتاب با درک عمیق به شما پاسخ می‌دهد.


== کلام نویسده در خصوص مجموعه چهار جلدی ==
== کلام نویسنده در خصوص مجموعه چهار جلدی ==
هانری کربن در معرفی این مجموعه چهار جلدی گفته است: «از مجموع هفت دفتر که در چهار مجلد این اثر گردآمده‌اند: '''اولین مجلد''' حاوی وجوه معنایی [[امامیه]]، یعنی [[شیعه اثنی عشری|شیعه دوازده‌امامی]] است. در استخراج این مبانی به سرچشمه آنها، یعنی [[احادیث]] صادر شده از خود [[امامان]] نظر داشته‌ایم و در عین حال بازتاب و بسط این احادیث را در بزرگ‌ترین شارحان سخنان [[ائمه]] در [[عصر صفوی]] نشان داده‌ایم.
هانری کربن در معرفی این مجموعه چهار جلدی گفته است: «از مجموع هفت دفتر که در چهار مجلد این اثر گردآمده‌اند: '''اولین مجلد''' حاوی وجوه معنایی [[امامیه]]، یعنی [[شیعه اثنی عشری|شیعه دوازده‌امامی]] است. در استخراج این مبانی به سرچشمه آنها، یعنی [[احادیث]] صادر شده از خود [[امامان]] نظر داشته‌ایم و در عین حال بازتاب و بسط این احادیث را در بزرگ‌ترین شارحان سخنان [[ائمه]] در [[عصر صفوی]] نشان داده‌ایم.
   
   
'''دومین مجلد''' بطور کامل به کار عظیم احیای [[سهروردی]] _قرن ششم هجری خورشیدی_ یعنی احیای یک حکمت نوری اختصاص دارد که می‌باید همچنان پژوهش‌های متعددی به بررسی تطبیقی و مقایسه آن با [[فلسفه]] نور قرون وسطایی<ref>غرب فلسفه روبرت گروستست.</ref> اختصاص یابد.
'''دومین مجلد''' بطور کامل به کار عظیم احیای [[شهاب‌الدین سهروردی|سهروردی]] _قرن ششم هجری خورشیدی_ یعنی احیای یک حکمت نوری اختصاص دارد که می‌باید همچنان پژوهش‌های متعددی به بررسی تطبیقی و مقایسه آن با [[فلسفه]] نور قرون وسطایی<ref>غرب فلسفه روبرت گروستست.</ref> اختصاص یابد.
   
   
'''سومین مجلد''' که به ''روزبهان بقلی شیرازی'' اختصاص یافته است، به طرح مسائلی منتهی می‌شود که در حلقه «خاصان محبت» گرد آمده پیرامون «دانته»<ref>دانته آلیگیری شاعر بزرگ ایتالیایی که تاریخ تولدش را حدود سال ۱۲۶۵ میلادی ذکر کرده‌اند.</ref> و نیز دیگرانی قبل از وی، مطرح بوده است. همچنین به معرفی تنی چند از برجسته‌ترین چهره‌های مابعدالطبیعی [[تشیع]] و [[تصوف]] اختصاص دارد.
'''سومین مجلد''' که به ''روزبهان بقلی شیرازی'' اختصاص یافته است، به طرح مسائلی منتهی می‌شود که در حلقه «خاصان محبت» گرد آمده پیرامون «دانته»<ref>دانته آلیگیری شاعر بزرگ ایتالیایی که تاریخ تولدش را حدود سال ۱۲۶۵ میلادی ذکر کرده‌اند.</ref> و نیز دیگرانی قبل از وی، مطرح بوده است. همچنین به معرفی تنی چند از برجسته‌ترین چهره‌های مابعدالطبیعی [[تشیع]] و [[تصوف]] اختصاص دارد.
   
   
'''چهارمین مجلد''' از طریق شناساندن چند شخصیت شامخ، به معرفی مکتب [[اصفهان]] می‌پردازد و معنای [[شیخیه]] را آشکار می‌سازد و به طور کامل به [[امام دوازدهم]] به مثابه قطب و نقطه تمرکز شور و اشتیاق شیعی که در اندیشه فتوت یا جوانمردی اوج نمی‌گیرد، اختصاص می‌یابد.
'''چهارمین مجلد''' از طریق شناساندن چند شخصیت شامخ، به معرفی مکتب [[اصفهان]] می‌پردازد و معنای [[شیخیه]] را آشکار می‌سازد و به طور کامل به [[حجت بن حسن (مهدی)]] به مثابه قطب و نقطه تمرکز شور و اشتیاق شیعی که در اندیشه فتوت یا جوانمردی اوج نمی‌گیرد، اختصاص می‌یابد.


== پانویس ==
== پانویس ==
خط ۶۶: خط ۴۱:


[[رده:کتاب‌ها]]
[[رده:کتاب‌ها]]
[[رده:کتاب‌های تقریبی]]
Writers، confirmed، مدیران
۸۷٬۹۳۹

ویرایش