سوره قدر: تفاوت میان نسخه‌ها

'''سوره قدر''' ازجمله سوره‌های کوتاه، ولی پرفضیلت [[قرآن]] است. از سوره‌های جزء ۳۰ قرآن است که آیات آن به بیان عظمت [[شب قدر]] پرداخته است. در روایات مختلف برای کسی که این سوره را بخواند [[ثواب]] فراوانی بیان شده است و آثار و برکات فراوانی هم برای این سوره ذکر شده است. [[نزول قرآن]] در شب قدر را بیان می‌کند، و آن شب را تعظیم نموده از هزار ماه بالاتر می‌داند، چون در آن شب [[ملائکه]] و [[روح]] نازل می‏‌شوند، و این سوره، هم احتمال [[مکى]] بودن را دارد، و هم می‌تواند [[مدنى]] باشد، و روایاتى که درباره سبب نزول آن از [[امامان]] [[اهل بیت (علیهم السلام)|اهل بیت(علیه السلام)]] و از دیگران رسیده خالى از تایید مدنى بودن آن نیست، و آن روایاتى است که دلالت دارد بر اینکه این سوره بعد از خوابى بود که [[حضرت محمد (ص)|رسول خدا(صلی الله علیه)]] دید، و آن خواب این بود که دید [[بنى‌امیه]] بر منبر او بالا میروند، و سخت اندوهناک شد، و خداى تعالى براى تسلیتش این [[سوره]] را [[نزول قرآن|نازل]] کرد (و در آن فرمود شب قدر بهتر از هزار ماه [[بنی امیه|حکومت‏ بنى‌امیه]] است).

*«سوره إِنَّا أَنْزَلْناه»؛ به خاطر شروع سوره با این جمله به این اسم مشهور گشته است. و در لسان صحابه و مفسران استفاده شده است<ref>همان.</ref>.

محور اصلى سوره قدر، نزول قرآن در شب قدر و بيان اهميت آن شب است<ref>تفسير قرآن مهر، ج 22، ص 280.</ref>.

محتواى سوره قدر چنان که از نامش نيز پيدا است بيان نزول [[قرآن مجيد]] در [[شب قدر]] است، و سپس بيان اهميت شب قدر و برکات و آثار آن.

[[ابى‌بن‌كعب|ابى‌بن‌کعب]] از [[حضرت محمد (ص)|پيغمبر(صلی الله علیه)]] روايت نموده که «کسى که سوره قدر را قرائت کند به او اجر کسى که [[ماه رمضان]] را [[روزه]] گرفته و شب قدر را احياء داشته است عطا شود».

[[حسين‌بن‌ابى‌العلاء]] از [[امام جعفر صادق|امام صادق(علیه السلام)]] روايت نموده که آن حضرت فرمود: «هر که قرائت کند سوره انا انزلناه فى ليلة القدر را در نماز واجبى از واجباتش منادى از طرف حق او را صدا زند که اى عبداللَّه گناه گذشته تو بخشيده شد، عمل را از سر بگير».

سيف‌بن‌عميره از [[امام محمد باقر|امام باقر(علیه السلام)]] روايت کرده که فرمودند: «هر کس سوره انا انزلناه را آشکارا و بلند بخواند مانند کسى خواهد بود که در راه خدا شمشيرش را کشيده باشد و کسى که آن را در نهانى بخواند مثل آن است که در خون خود در راه خدا طپيده باشد، و کسى که ده مرتبه بخواند بر محو هزار [[گناه]] از گناهان خود گذشته و اقدام کرده است»<ref>ترجمه تفسير مجمع‌البيان، ج 27، ص 190.</ref>.

سوره قدر مکی است و بعضى هم گفته‌اند که مدنى است<ref>همان.</ref>.

سوره قدر نزول قرآن در شب قدر را بيان مى کند، و آن شب را تعظيم نموده از هزار ماه بالاتر مى‌داند، چون در آن شب [[ملائكه|ملائکه]] و [[روح]] نازل مى‌شوند، نزول اين سوره، طبق [[روایات]] [[معصوم|معصومین(علیه السلام)]] بعد از خوابى بود که [[حضرت محمد (ص)|رسول خدا(صلی الله علیه)]] ديد، و آن خواب اين بود که ديد [[بنی امیه]] بر منبر او بالا مى‌روند، و سخت اندوهناک شد، و خداى تعالى براى تسليتش اين سوره را نازل کرد (و در آن فرمود شب قدر بهتر از هزار ماه حکومت بنى‌اميه است)<ref>ترجمه تفسير الميزان، ج 20، ص 560-559.</ref>.

سوره قدر نودوهفتمين سوره در چينش کنونى قرآن به شمار می‌آید<ref>تفسير قرآن مهر، ج 22، ص 279.</ref>.

چون [[خداوند]] سبحان در پايان [[سوره اقراء]] به [[سجده]] و تقرب به سوى خدا امر کرد، سوره قدر را به ذکر ليلة‌القدر افتتاح کرد، و اینکه تقرب در آن شب به سوى خدا، زيادتر است از ساير شب‌ها و روزها، پس مثل آن است که فرموده: تقرب بجوى در ساير اوقات در شب قدر.

روايتى است که از رسول خدا(صلی الله علیه) نقل شده که فرمود: خداوند هفت سوره طوال را به جاى [[تورات]] و سوره‌هاى مئين را به جاى [[انجيل]] و سوره‌هاى مثانى را به جاى [[زبور]] به من داد، و پروردگارم مرا با دادن سوره‌هاى مفصّل فزونى بخشيد<ref>همان.</ref>.

خداوند در سوره قدر به نزول قرآن در شب قدر و اهميت آن شب و نزول فرشتگان و اندازه زنى امور در آن اشاره مى‌کند<ref>تفسير قرآن مهر، ج 22، ص 281.</ref>.