۸۷٬۸۱۰
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'می شود' به 'میشود') |
جز (جایگزینی متن - ' سخت گیری' به ' سختگیری') |
||
خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
توسل جستن برای رفع بلا، دفع مصیبت و جلب منفعت در میان همه اقوام، وجود داشته است و هر کسی میکوشید تا فضل و رحمت و محبت الهی را به شکلی به سوی خود و جامعه ای جلب نماید. شاید بتوان گفت که برخی از احکام که [[حضرت یعقوب(ع)]] برای رسیدن به مقاصد برخود واجب یا [[حرام]] کرده بود، از باب نذر بوده باشد. از این رو خداوند در تعرض به [[مسیحیان]] از احکام و قوانین الزامی سخن میگوید که مسیحیان به عنوان [[رهبانیت]] برای خود وضع کرده بودند تا با [[توسل]] به این احکام و قوانین در جلب فضل و عنایت الهی بکوشند. | توسل جستن برای رفع بلا، دفع مصیبت و جلب منفعت در میان همه اقوام، وجود داشته است و هر کسی میکوشید تا فضل و رحمت و محبت الهی را به شکلی به سوی خود و جامعه ای جلب نماید. شاید بتوان گفت که برخی از احکام که [[حضرت یعقوب(ع)]] برای رسیدن به مقاصد برخود واجب یا [[حرام]] کرده بود، از باب نذر بوده باشد. از این رو خداوند در تعرض به [[مسیحیان]] از احکام و قوانین الزامی سخن میگوید که مسیحیان به عنوان [[رهبانیت]] برای خود وضع کرده بودند تا با [[توسل]] به این احکام و قوانین در جلب فضل و عنایت الهی بکوشند. | ||
آنان در یک فرآیند، رهبانیتی را پدید آوردند که بیرون از آموزههای معتدل وحیانی بود و ریاضتها و | آنان در یک فرآیند، رهبانیتی را پدید آوردند که بیرون از آموزههای معتدل وحیانی بود و ریاضتها و سختگیریهایی را برخود تحمیل کردند تا بتوانند روحانیت خویش را دو چندان سازند و از دنیا و تعلقات آن بیرون روند. این رهبانیت هر چند که براساس آموزههای وحیانی نیست؛ چرا که با فطرت و طبیعت ذاتی انسان در تضاد است، ولی از آن جایی که امری ارادی بود که شخص به اختیار خود انتخاب میکرد و انجام میداد، مورد تایید قرار میگیرد، ولی هرگز به عنوان یک قانون شرعی، تایید و امضا نمیشود تا فراگیر و اجباری گردد<ref>حدید، آیه27</ref>. | ||
البته این کار در شریعت [[یهودی]] پیشینهای تاریخی دارد، چرا که [[قرآن]] از حضرت یعقوب(ع) گزارش میکند که آن حضرت(ع) برای خود قوانین سخت گیرانهای وضع کرده بود که بعدها [[بنی اسرائیل]] آن را به عنوان قوانین الهی مورد تاکید قرار دادند؛ این در حالی بود که خداوند آن قوانین را به عنوان قوانین الهی و وحیانی امضا و تایید نکرده بود. همین اتهام زنی بنی اسرائیل و یهود به خداوند درباره این قوانین و احکام سخت گیرانه بود که خداوند را وادار میسازد تا از یهود بخواهد مدرکی از [[تورات]] عرضه دارند که خداوند چنین قوانینی را وضع کرده است. خداوند در آیه93 [[سوره آل عمران]] میفرماید: «همه خوراکیها بر فرزندان اسرائیل حلال بود، جز آنچه پیش از نزول تورات، اسرائیل (یعقوب) بر خویشتن حرام ساخته بود. بگو: «اگر جز این است و راست میگویید، تورات را بیاورید و آن را بخوانید.» | البته این کار در شریعت [[یهودی]] پیشینهای تاریخی دارد، چرا که [[قرآن]] از حضرت یعقوب(ع) گزارش میکند که آن حضرت(ع) برای خود قوانین سخت گیرانهای وضع کرده بود که بعدها [[بنی اسرائیل]] آن را به عنوان قوانین الهی مورد تاکید قرار دادند؛ این در حالی بود که خداوند آن قوانین را به عنوان قوانین الهی و وحیانی امضا و تایید نکرده بود. همین اتهام زنی بنی اسرائیل و یهود به خداوند درباره این قوانین و احکام سخت گیرانه بود که خداوند را وادار میسازد تا از یهود بخواهد مدرکی از [[تورات]] عرضه دارند که خداوند چنین قوانینی را وضع کرده است. خداوند در آیه93 [[سوره آل عمران]] میفرماید: «همه خوراکیها بر فرزندان اسرائیل حلال بود، جز آنچه پیش از نزول تورات، اسرائیل (یعقوب) بر خویشتن حرام ساخته بود. بگو: «اگر جز این است و راست میگویید، تورات را بیاورید و آن را بخوانید.» | ||