۸۸٬۱۲۶
ویرایش
جز (تمیزکاری) |
جز (جایگزینی متن - ' در این باره' به ' دراینباره') |
||
خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
== اعتبار کتب اربعه == | == اعتبار کتب اربعه == | ||
فقهای شیعه، اعتبار کلی کتب اربعه را پذیرفتهاند. [[شیخ انصاری]] بعید ندانسته که باور به اعتبار کتب معروف از جمله این کتابها، از ضروریات مذهب باشد. با این حال در میان عالمان شیعه، درباره قطعیت یا عدم قطعیت صدور و پس از آن درباره اعتبار و صحت تمام روایات اختلاف است. | فقهای شیعه، اعتبار کلی کتب اربعه را پذیرفتهاند. [[شیخ انصاری]] بعید ندانسته که باور به اعتبار کتب معروف از جمله این کتابها، از ضروریات مذهب باشد. با این حال در میان عالمان شیعه، درباره قطعیت یا عدم قطعیت صدور و پس از آن درباره اعتبار و صحت تمام روایات اختلاف است. دراینباره میتوان به سه دیدگاه اشاره کرد: | ||
قطعیت صدور و اعتبار تمام روایات: اخباریان تمام روایات کتب اربعه را معتبر دانسته و انتساب همه روایات این کتب را به معصومان قطعی میدانند. دیدگاه [[سید مرتضی]] به نظر اخباریان نزدیک است. او اکثر اخبار این کتابها را متواتر یا قطعی الصدور میداند. <ref>به نقل از حسن عاملی، معالم الاصول، ص۱۵۷.</ref>. | قطعیت صدور و اعتبار تمام روایات: اخباریان تمام روایات کتب اربعه را معتبر دانسته و انتساب همه روایات این کتب را به معصومان قطعی میدانند. دیدگاه [[سید مرتضی]] به نظر اخباریان نزدیک است. او اکثر اخبار این کتابها را متواتر یا قطعی الصدور میداند. <ref>به نقل از حسن عاملی، معالم الاصول، ص۱۵۷.</ref>. | ||
صحت همه روایات و عدم قطعیت: برخی از فقها مانند: [[فاضل تونی]] ملا [[احمد نراقی]] و میرزا [[محمدحسین نایینی]] قطعیت همه روایات کتب اربعه را نپذیرفتهاند اما به اعتبار روایات آن رأی دادهاند. از آیتالله خویی نقل شده که خدشه سندی در روایات کتاب کافی، تلاش نافرجام افراد ناتوان است <ref>فاضل تونی، الوافیه فی أصول الفقه، ۱۴۱۵ق، ص۱۶۶.</ref>. | صحت همه روایات و عدم قطعیت: برخی از فقها مانند: [[فاضل تونی]] ملا [[احمد نراقی]] و میرزا [[محمدحسین نایینی]] قطعیت همه روایات کتب اربعه را نپذیرفتهاند اما به اعتبار روایات آن رأی دادهاند. از آیتالله خویی نقل شده که خدشه سندی در روایات کتاب کافی، تلاش نافرجام افراد ناتوان است <ref>فاضل تونی، الوافیه فی أصول الفقه، ۱۴۱۵ق، ص۱۶۶.</ref>. |