confirmed، مدیران
۳۷٬۲۱۳
ویرایش
احمد بن ابراهیم بن ابی رافع صیمری: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' در باره ' به ' درباره ') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
'''احمد بن ابراهیم بن ابی رافع صیمری'''، (حدود 285 – قبل 385ق)ابوعبدالله. [[فقیه]] و محدث امامی در نیمه دوم سده چهارم هجری. وی از دودمان [[آل ابیرافع]] است که در ترویج فرهنگ [[شیعه]] نقش اساسی داشتند. مؤسس این سلسله [[ابورافع]] است که غلام آزاد شده [[محمد (ص) خاتم الانبیاء|رسول گرامی اسلام صلی الله علیه]] و از یاران نزدیک [[علی بن ابی طالب|علی بن ابی‌طالب علیه السلام]] و [[حسن بن علی|امام حسن علیه السلام]] بود. | '''احمد بن ابراهیم بن ابی رافع صیمری'''، (حدود 285 – قبل 385ق)ابوعبدالله. [[فقیه]] و محدث امامی در نیمه دوم سده چهارم هجری. وی از دودمان [[آل ابیرافع]] است که در ترویج فرهنگ [[شیعه]] نقش اساسی داشتند. مؤسس این سلسله [[ابورافع]] است که غلام آزاد شده [[محمد (ص) خاتم الانبیاء|رسول گرامی اسلام صلی الله علیه]] و از یاران نزدیک [[علی بن ابی طالب|علی بن ابی‌طالب علیه السلام]] و [[حسن بن علی|امام حسن علیه السلام]] بود. | ||
=معرفی اجمالی= | == معرفی اجمالی == | ||
احمد بن ابراهیم بن ابی رافع صیمری، ابوعبدالله. فقیه و محدث امامی در نیمه دوم سده چهارم هجری. ولادت و وفات او روشن نیست. کهنترین استاد او «حسن بن محمد بن جمهور عمی»(م. ح310ق) است که ظاهراً تا رأس سده چهارم یا اندکی بعد از آن حیات داشته است، بنابراین وی در آن زمان از رشد کافی برخوردار و توانایی نقل [[حدیث]] را داشته است، از این رو ولادت او میبایست در اواخر سده سوم روی داده باشد. درباره تاریخ وفات او تنها میدانیم که وی از اساتید «ابن غضائری»(م411ق) و «شیخ مفید»(م413ق) بوده است، بنابراین مرگ او تقریباً در اواخر سده چهارم و احتمالاً در [[بغداد]] اتفاق افتاده است. همچنین به گواه اینکه معاصر او [[تلعكبری|تلعکبری]](م385ق) احتراماً از او نقل حدیث میکرده، در مییابیم که وی از نظر سنی کمی بزرگتر از تلعکبری بوده و پیش از او وفات یافته است. | احمد بن ابراهیم بن ابی رافع صیمری، ابوعبدالله. فقیه و محدث امامی در نیمه دوم سده چهارم هجری. ولادت و وفات او روشن نیست. کهنترین استاد او «حسن بن محمد بن جمهور عمی»(م. ح310ق) است که ظاهراً تا رأس سده چهارم یا اندکی بعد از آن حیات داشته است، بنابراین وی در آن زمان از رشد کافی برخوردار و توانایی نقل [[حدیث]] را داشته است، از این رو ولادت او میبایست در اواخر سده سوم روی داده باشد. درباره تاریخ وفات او تنها میدانیم که وی از اساتید «ابن غضائری»(م411ق) و «شیخ مفید»(م413ق) بوده است، بنابراین مرگ او تقریباً در اواخر سده چهارم و احتمالاً در [[بغداد]] اتفاق افتاده است. همچنین به گواه اینکه معاصر او [[تلعكبری|تلعکبری]](م385ق) احتراماً از او نقل حدیث میکرده، در مییابیم که وی از نظر سنی کمی بزرگتر از تلعکبری بوده و پیش از او وفات یافته است. | ||
وی از دودمان «آل ابیرافع» است که در ترویج فرهنگ شیعه نقش اساسی داشتند. مؤسس این سلسله «ابورافع» است که غلام آزاد شده رسول گرامی اسلام صلی الله علیه و از یاران نزدیک علی بن ابی‌طالب علیه السلام و امام حسن علیه السلام بود. نسب او به [[عبید الله بن عازب]] برادر [[براء بن عازب انصاری صیمری]] میرسد. عبیدالله کاتب [[علی بن ابی طالب|امیرالمؤمنین علیه السلام]] و نخستین تدوینگر نام یاران علی علیه السلام بود و در جنگهای بسیاری نیز با آن امام مشارکت داشت. وی اصالتاً اهل [[كوفه|کوفه]] بود اما در بغداد سکونت دائم داشت و در همانجا پرورش یافت. تحصیلات خود را در بغداد گذراند و در فقه و حدیث تبحر یافت. وی فردی با دیانت، راستگو و دارای اعتقاد سالمی بود. وی همچنین نزد «ابوطالب محمد بن احمد بن اسحاق» و «احمد بن محمد بن زیاد» حدیث شنیده است. از معاصران او در بغداد «هارون بن موسی تلعکبری»(م385ق) و [[ابوالمفضل شیبانی]](م387ق) هستند. | وی از دودمان «آل ابیرافع» است که در ترویج فرهنگ شیعه نقش اساسی داشتند. مؤسس این سلسله «ابورافع» است که غلام آزاد شده رسول گرامی اسلام صلی الله علیه و از یاران نزدیک علی بن ابی‌طالب علیه السلام و امام حسن علیه السلام بود. نسب او به [[عبید الله بن عازب]] برادر [[براء بن عازب انصاری صیمری]] میرسد. عبیدالله کاتب [[علی بن ابی طالب|امیرالمؤمنین علیه السلام]] و نخستین تدوینگر نام یاران علی علیه السلام بود و در جنگهای بسیاری نیز با آن امام مشارکت داشت. وی اصالتاً اهل [[كوفه|کوفه]] بود اما در بغداد سکونت دائم داشت و در همانجا پرورش یافت. تحصیلات خود را در بغداد گذراند و در فقه و حدیث تبحر یافت. وی فردی با دیانت، راستگو و دارای اعتقاد سالمی بود. وی همچنین نزد «ابوطالب محمد بن احمد بن اسحاق» و «احمد بن محمد بن زیاد» حدیث شنیده است. از معاصران او در بغداد «هارون بن موسی تلعکبری»(م385ق) و [[ابوالمفضل شیبانی]](م387ق) هستند. | ||
=استادان= | == استادان == | ||
از اساتید معروف او [[احمد بن علویه اصفهانی]](م320ق)، [[شیخ کلینی|محمدبن یعقوب كلینی]](م329ق)، [[علی بن محمد بن یعقوب كسائی|علی بن محمد بن یعقوب کسائی]]، [[احمد بن محمد بن سعیدبن عقده]](م333ق) و محمد بن همام اسکافی(م336ق) هستند. | از اساتید معروف او [[احمد بن علویه اصفهانی]](م320ق)، [[شیخ کلینی|محمدبن یعقوب كلینی]](م329ق)، [[علی بن محمد بن یعقوب كسائی|علی بن محمد بن یعقوب کسائی]]، [[احمد بن محمد بن سعیدبن عقده]](م333ق) و محمد بن همام اسکافی(م336ق) هستند. | ||
=شاگردان= | == شاگردان == | ||
پس از آن در بغداد شاگردان چندی تربیت کرد که معروفترین آنها [[شیخ مفید]]، ابن غضائری، ابوطالب بن عزور و احمدبن عبدون(م423ق) هستند. | پس از آن در بغداد شاگردان چندی تربیت کرد که معروفترین آنها [[شیخ مفید]]، ابن غضائری، ابوطالب بن عزور و احمدبن عبدون(م423ق) هستند. | ||
=آثار= | == آثار == | ||
وی تألیفاتی داشته که برخی از آنها چنیناند: الکشف فیما یتعلق بالسقیفه، الاشربه و ما حلل منها و ما حرم، الفضائل درباره فضیلت [[اهل بیت (علیهم السلام)|اهلبیت علیه السلام]]، «الضعفاء(در باره تاریخ ائمه)، السرائر(در باره مطاعن خلفاء)، و کتاب النوادر (درباره تازههای حدیث). | وی تألیفاتی داشته که برخی از آنها چنیناند: الکشف فیما یتعلق بالسقیفه، الاشربه و ما حلل منها و ما حرم، الفضائل درباره فضیلت [[اهل بیت (علیهم السلام)|اهلبیت علیه السلام]]، «الضعفاء(در باره تاریخ ائمه)، السرائر(در باره مطاعن خلفاء)، و کتاب النوادر (درباره تازههای حدیث). | ||
=منابع= | == منابع == | ||
# رجال ابن داود، ص35 شماره 51؛ | # رجال ابن داود، ص35 شماره 51؛ | ||
# رجال طوسی، ص411 شماره 5960؛ | # رجال طوسی، ص411 شماره 5960؛ | ||