پرش به محتوا

ابوحنیفه: تفاوت میان نسخه‌ها

۱٬۱۰۳ بایت حذف‌شده ،  ‏۶ ژانویهٔ ۲۰۲۱
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۲: خط ۱۲:
ابو حنیفه در کلام بسیاری از فقهای بزرگ اهل سنت به عنوان فقیهی سر آمد معرفی شده است. به عنوان مثال پیشوان شافعیه مردم را در فقه وامدار ابو حنیفه خوانده است. <ref>خطیب بغدادی، ج۱۵، ص۴۶۳ـ۴۸۱.  
ابو حنیفه در کلام بسیاری از فقهای بزرگ اهل سنت به عنوان فقیهی سر آمد معرفی شده است. به عنوان مثال پیشوان شافعیه مردم را در فقه وامدار ابو حنیفه خوانده است. <ref>خطیب بغدادی، ج۱۵، ص۴۶۳ـ۴۸۱.  
</ref>
</ref>




خط ۱۹: خط ۲۳:


البته شاگردی ابو حنیفه در محضر امام باقر و امام صادق علیهما السلام و نیز زید بن علی ع قابل انکار نیست و وی بهره های فراوانی از محضر آنان برد. <ref>ادوار علم الفقه، ص ۱۴۲.</ref>
البته شاگردی ابو حنیفه در محضر امام باقر و امام صادق علیهما السلام و نیز زید بن علی ع قابل انکار نیست و وی بهره های فراوانی از محضر آنان برد. <ref>ادوار علم الفقه، ص ۱۴۲.</ref>




شاگردان ابوحنیفه
شاگردان ابوحنیفه
[ویرایش]
مشهورترین شاگردان وى، ابویوسف، یعقوب بن ابراهیم کوفی (م ۱۸۲) قاضى القضاة زمان هارون الرشید، محمد بن حسن شیبانی (م ۱۸۹)، ابوالهذیل، زفر بن هذیل بن قیس کوفی (م ۱۵۸) و حسن بن زیاد (م ۲۰۴) هستند. الفقه الاسلامى و ادلّته، ج ۱، ص ۴۴
از ویکی فقه
اصول مذهب ابو حنیفه


ابو حنیفه می گوید: برای استنباط احکام نخست به کتاب خدای تعالی مراجعه می کنم، اگر نتوانستم از کتاب خدا و سنت پیغمبر (ص) حکمی استنباط کنم از گفته های صحابه بهره گرفته و بقیه را رها می نمایم و به قول دیگری عمل نمی کنم منابع تشریعی ای که امام ابوحنیفه در استنباط مسائل به آنها اتکا می نمود عبارتند از : قرآن، سنت نبوی، اتفاق نظر مجتهدان صحابه و دیگران و قیاس. البته بعد از این چهار منبع نوبت به استحسان می رسد. <ref>ر ک، دانش نامه اسلامی، http://wiki.ahlolbait.com/%D8%AD%D9%86%D9%81%DB%8C </ref>  
وی شاگردان بسیاری داشت که میان آن ها مشهور ترین شان، ابو الهذیل زفر بن هذیل بن قیس کوفی، حسن بن زیاد، ابو یوسف یعقوب بن ابراهیم کوفی که در زمان هارون الرشید قاضی القضاةبوده و نیز محمد بن حسن شیبانی هستند. <ref>الفقه الاسلامى و ادلّته، ج ۱، ص ۴۴</ref>




خط ۴۶: خط ۴۰:




تراکم حنفیان در مناطق
 
اصول مذهب ابو حنیفه
 
ابو حنیفه می گوید: برای استنباط احکام نخست به کتاب خدای تعالی مراجعه می کنم، اگر نتوانستم از کتاب خدا و سنت پیغمبر (ص) حکمی استنباط کنم از گفته های صحابه بهره گرفته و بقیه را رها می نمایم و به قول دیگری عمل نمی کنم منابع تشریعی ای که امام ابوحنیفه در استنباط مسائل به آنها اتکا می نمود عبارتند از : قرآن، سنت نبوی، اتفاق نظر مجتهدان صحابه و دیگران و قیاس. البته بعد از این چهار منبع نوبت به استحسان می رسد. <ref>ر ک، دانش نامه اسلامی، http://wiki.ahlolbait.com/%D8%AD%D9%86%D9%81%DB%8C </ref>




امروزه، عده حنفیان در مغرب ، الجزایر ، تونس ، لیبی و نیز در حجاز و یمن و کشور‌های عربی حاشیه خلیج فارس اندک است.
در مصر ، جمعیت زیادی حنفیاند و هر چند اکثریت با آنان نیست ولی مذهب رسمی مصر مذهب حنفی است.
در منطقه شام ، جز در فلسطین ، بیش از نیمی از جمعیت حنفیاند.
در عراق ، ترکیه ، قفقاز ، کشور‌های حوزه بالکان ، افغانستان ، هند ، چین ، برزیل و بسیاری از کشور‌های آسیای مرکزی حنفیان بسیاری هستند.
ازاین رو، تخمین زده می شود که بیش از یکسوم مسلمانان جهان حنفی باشند. <ref>محمد وفاریشی، «المذهب الحنفی»، ج۱، ص۳۴۱، در المذاهب الاسلامیة الخمسة: تاریخ و توثیق، بیروت: الغدیر، ۱۴۱۹/۱۹۹۸</ref>
از ویکی فقه




خط ۶۶: خط ۵۷:








confirmed
۵٬۹۱۷

ویرایش