پرش به محتوا

جشن استقلال الجزایر: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - ' بیانیه ای' به ' بیانیه‌ای'
جز (تمیزکاری)
جز (جایگزینی متن - ' بیانیه ای' به ' بیانیه‌ای')
خط ۵۲: خط ۵۲:
=جشن پیروزی=
=جشن پیروزی=
انقلاب اول نوامبر 1954 نقطه عطفی در تاریخ معاصر [[الجزایر]]
انقلاب اول نوامبر 1954 نقطه عطفی در تاریخ معاصر [[الجزایر]]
قیام‌های پراکنده الجزایری‌ها همچنان ادامه داشت تا اینکه در دهه پنجاه قرن گذشته، شماری از جوانان الجزایری جمع شده و تصمیم به سازماندهی یک قیام فراگیر کردند و این‌گونه نیمه شب اول نوامبر 1954 برابر با دهم آبان 1333 شمسی انقلاب جدیدی آغاز شد. در این تاریخ گروه‌های کوچکی از انقلابی‌ها همزمان با هم، با سلاح‌های قدیمی و تفنگ‌های شکاری و تجهیزات بسیار ابتدایی ،به عملیات نظامی ضد مقرهای ارتش [[فرانسه]] در نقاط مختلف این کشور دست زدند. بیانیه ای انقلابی میان مردم توزیع و هدف از انقلاب، تحقق استقلال و برپایی دولت مستقل دمکراتیک در چارچوب اصول اسلامی عنوان شد. در این بیانیه از همه مردم و طبقات اجتماعی خواسته شده بود برای آزادی کشور به مبارزان بپیوندند.
قیام‌های پراکنده الجزایری‌ها همچنان ادامه داشت تا اینکه در دهه پنجاه قرن گذشته، شماری از جوانان الجزایری جمع شده و تصمیم به سازماندهی یک قیام فراگیر کردند و این‌گونه نیمه شب اول نوامبر 1954 برابر با دهم آبان 1333 شمسی انقلاب جدیدی آغاز شد. در این تاریخ گروه‌های کوچکی از انقلابی‌ها همزمان با هم، با سلاح‌های قدیمی و تفنگ‌های شکاری و تجهیزات بسیار ابتدایی ،به عملیات نظامی ضد مقرهای ارتش [[فرانسه]] در نقاط مختلف این کشور دست زدند. بیانیه‌ای انقلابی میان مردم توزیع و هدف از انقلاب، تحقق استقلال و برپایی دولت مستقل دمکراتیک در چارچوب اصول اسلامی عنوان شد. در این بیانیه از همه مردم و طبقات اجتماعی خواسته شده بود برای آزادی کشور به مبارزان بپیوندند.


«[[جمیله بوپاشا]]» مجاهد انقلابی که بارها از سوی فرانسوی‌ها شکنجه شد، در مورد آن روزها گفت، آن زمان مردها با روش‌های مختلف سعی در آسیب زدن به اشغالگران داشتند اما خائنانی وجود داشتند که به فرانسوی‌ها کمک می‌کردند در نتیجه کار برای مجاهدان مرد دشوار شده بود. پس از آن شمار زیادی از زنان وارد این مبارزات شدند و دوشادوش مردان در این قیام سهم داشتند، سلاح جابجا می‌کردند، محل تجمع فرانسوی‌ها را با بمب هدف قرار می‌دادند و از مبارزان زخمی پرستاری می‌کردند.
«[[جمیله بوپاشا]]» مجاهد انقلابی که بارها از سوی فرانسوی‌ها شکنجه شد، در مورد آن روزها گفت، آن زمان مردها با روش‌های مختلف سعی در آسیب زدن به اشغالگران داشتند اما خائنانی وجود داشتند که به فرانسوی‌ها کمک می‌کردند در نتیجه کار برای مجاهدان مرد دشوار شده بود. پس از آن شمار زیادی از زنان وارد این مبارزات شدند و دوشادوش مردان در این قیام سهم داشتند، سلاح جابجا می‌کردند، محل تجمع فرانسوی‌ها را با بمب هدف قرار می‌دادند و از مبارزان زخمی پرستاری می‌کردند.
Writers، confirmed، مدیران
۸۵٬۸۳۹

ویرایش