۸۷٬۷۷۵
ویرایش
هولوکاست: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - ' بین المللی' به ' بین‌المللی'
جز (جایگزینی متن - ' آن گاه ' به ' آنگاه ') |
جز (جایگزینی متن - ' بین المللی' به ' بین‌المللی') |
||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
در این واقعه هولناک، جمع انبوهی از مردان، زنان و کودکان، در حالی که غل و زنجیر بر دست و پا و گردن آنها زده‌اند، تنها به خاطر ایمان به خداوند و پیروی از حضرت مسیح، زنده زنده به درون آتش انداخته و سوزانده شدند.</ref> که به تدریج و در گذر ایام، مفهوم عام‌تری یافته، به سوزاندن زنده زنده انسان‌ها اطلاق شده است و در اصطلاح، به نظریه‌ای اطلاق می‌شود که ادعا دارد شش میلیون [[یهودی]] در طول [[جنگ جهانی دوم]]، بر اثر اعمالی از قبیل اعدام در اتاق‌های گاز و سوزانده شدن در کوره‌های آدم‌سوزی اردوگاه‌های کار اجباری نازی‌ها، کشته شده‌اند.<ref>پروفسور روبر فوریسون، اتاق‌های گاز در جنگ جهانی دوم، واقعیت یا افسانه؟ ترجمه دکتر سید ابوالفرید ضیاءالدینی، مؤسسه فرهنگی - پژوهشی ضیا.</ref> | در این واقعه هولناک، جمع انبوهی از مردان، زنان و کودکان، در حالی که غل و زنجیر بر دست و پا و گردن آنها زده‌اند، تنها به خاطر ایمان به خداوند و پیروی از حضرت مسیح، زنده زنده به درون آتش انداخته و سوزانده شدند.</ref> که به تدریج و در گذر ایام، مفهوم عام‌تری یافته، به سوزاندن زنده زنده انسان‌ها اطلاق شده است و در اصطلاح، به نظریه‌ای اطلاق می‌شود که ادعا دارد شش میلیون [[یهودی]] در طول [[جنگ جهانی دوم]]، بر اثر اعمالی از قبیل اعدام در اتاق‌های گاز و سوزانده شدن در کوره‌های آدم‌سوزی اردوگاه‌های کار اجباری نازی‌ها، کشته شده‌اند.<ref>پروفسور روبر فوریسون، اتاق‌های گاز در جنگ جهانی دوم، واقعیت یا افسانه؟ ترجمه دکتر سید ابوالفرید ضیاءالدینی، مؤسسه فرهنگی - پژوهشی ضیا.</ref> | ||
بر اساس قانونی که پیش نویس آن در اوایل دهه 80 قرن نوزدهم، از سوی تعدادی از اعضای آژانس | بر اساس قانونی که پیش نویس آن در اوایل دهه 80 قرن نوزدهم، از سوی تعدادی از اعضای آژانس بین‌المللی [[صهیونیسم]]، تحت سرپرستی «رنه ساموئل سپرات»، خاخام معروف [[فرانسه]] تهیه و در ژوئیه سال 1990 م. در [[فرانسه]] به تصویب رسید، هرگونه تردید درباره «هولوکاست»، اعم از تردید درباره کشتار - مورد ادعای - [[یهودیان]] در [[جنگ جهانی دوم]]، وجود اتاق‌های گاز و حتی کمترین تردید در رقم 6 میلیونی [[یهودیان]] کشته شده، جرم تلقی می‌شود و هرکس در [[فرانسه]] از این قانون تخلف کرده، در سه موضوع یاد شده تردید کند، به یک ماه تا یک سال زندان و پرداخت 2 هزار تا 300 هزار فرانک جریمه محکوم می‌شود. بعدها با فشار [[آمریکا]]، [[انگلیس]]، [[فرانسه]] و آژانس صهیونیستی، این قانون در اکثر کشورهای اروپایی نیز به تصویب رسید؛ به طوری که امروزه هرگونه تردید درباره هولوکاستِ مورد ادعا و ابعاد و اجزای آن، در [[اروپا]] جرم تلقی می‌شود!<ref>حسین شریعتمداری، هولوکاست افسانه نیست، روزنامه کیهان، 22 آذر 1384.</ref> جرج بوش، قانون مبارزه با «آنتی سیمیتیزم» را برای به اصطلاح کنترل این پدیده در جهان امضا کرد. هدف از قانون یهودستیزی دولت بوش، این است که تمام انتقادها علیه رژیم غاصب اسرائیل را به سکوت کشانده و ددمنشی‌ها و دروغ‌های این رژیم را از بین ببرد.<ref>عبدالله محمد سیندی، استاد دانشگاه نیویورک، هولوکاست افسانه‌ای خاص صهیونیسم است، خبرگزاری مهر، 1384.11.6.</ref> | ||
سرانجام با تلاش [[صهیونیست]]، این افسانه، جنبه‌ای جهانی به خود گرفت و مجمع عمومی [[سازمان ملل متحد]]، با تصویب قطع نامه‌ای، روز 27 ژانویه <ref>این روز، روز آزادسازی اردوگاه اسرای جنگی آشویتس در لهستان، به دست ارتش سرخ روسیه در جنگ جهانی دوم است.</ref> را به عنوان روز یادبود هولوکاست، نام‌گذاری کرد.<ref>ر. ک: هولوکاست؛ دروغ تاریخی 27 ژانویه.</ref> | سرانجام با تلاش [[صهیونیست]]، این افسانه، جنبه‌ای جهانی به خود گرفت و مجمع عمومی [[سازمان ملل متحد]]، با تصویب قطع نامه‌ای، روز 27 ژانویه <ref>این روز، روز آزادسازی اردوگاه اسرای جنگی آشویتس در لهستان، به دست ارتش سرخ روسیه در جنگ جهانی دوم است.</ref> را به عنوان روز یادبود هولوکاست، نام‌گذاری کرد.<ref>ر. ک: هولوکاست؛ دروغ تاریخی 27 ژانویه.</ref> | ||
| خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
از نیمه دوم قرن 19 میلادی و چند سال بعد از پایان [[جنگ جهانی دوم]]، واژه «هولوکاست» در فرهنگ سیاسی، مفهوم و معنای ویژه‌ای یافته و تقریباً به یک اسم خاص بدل شده است. از آن هنگام به بعد، ماجرای کشتار 6 میلیون [[یهودی]] در جریان [[جنگ جهانی دوم]] از سوی نازی‌ها را که یک داستان ساختگی است «هولوکاست» می‌نامند. (واژه هولوکاست را در تمامی متون با حرف h بزرگ نشان می‌دهند) | از نیمه دوم قرن 19 میلادی و چند سال بعد از پایان [[جنگ جهانی دوم]]، واژه «هولوکاست» در فرهنگ سیاسی، مفهوم و معنای ویژه‌ای یافته و تقریباً به یک اسم خاص بدل شده است. از آن هنگام به بعد، ماجرای کشتار 6 میلیون [[یهودی]] در جریان [[جنگ جهانی دوم]] از سوی نازی‌ها را که یک داستان ساختگی است «هولوکاست» می‌نامند. (واژه هولوکاست را در تمامی متون با حرف h بزرگ نشان می‌دهند) | ||
در اوایل دهه 80 قرن نوزدهم، تعدادی از اعضای آژانس | در اوایل دهه 80 قرن نوزدهم، تعدادی از اعضای آژانس بین‌المللی صهیونیستها، از جمله، «پی یر ویدال ناکه»، «سرژ ولز»، «فرانسوا براریدا» تحت سرپرستی «رنه ساموئل سپرات» خاخام معروف [[فرانسه]]، با استناد به داستان ساختگی کشتار 6 میلیون [[یهودی]] در [[جنگ جهانی دوم]] و به عنوان پیشگیری از فراموش شدن مظلومیت این قوم! پیش نویس قانونی را تهیه کرده و در ژوئیه سال 1990 میلادی در [[فرانسه]] به تصویب رساندند که براساس آن «هرگونه تردید درباره «هولوکاست»، اعم از تردید درباره کشتار -مورد ادعای- [[یهودیان]] در [[جنگ جهانی دوم]]، وجود اتاق‌های گاز و حتی کمترین تردید در رقم 6 میلیونی [[یهودیان]] کشته شده، جرم تلقی می‌شود! و هرکس در [[فرانسه]] از این قانون تخلف کرده و در سه موضوع یاد شده تردید کند به یک ماه تا یکسال زندان و پرداخت 2 هزار تا 300 هزار فرانک جریمه محکوم می‌شود.» | ||
بعدها با فشار [[آمریکا]]، [[انگلیس]]، [[فرانسه]] و آژانس صهیونیستی، این قانون در سایر کشورهای اروپایی نیز به تصویب رسید. به طوری که امروزه هرگونه تردید درباره هولوکاست مورد ادعا و ابعاد و اجزاء آن در [[اروپا]] جرم تلقی می‌شود! | بعدها با فشار [[آمریکا]]، [[انگلیس]]، [[فرانسه]] و آژانس صهیونیستی، این قانون در سایر کشورهای اروپایی نیز به تصویب رسید. به طوری که امروزه هرگونه تردید درباره هولوکاست مورد ادعا و ابعاد و اجزاء آن در [[اروپا]] جرم تلقی می‌شود! | ||
| خط ۹۱: | خط ۹۱: | ||
«صهیونیستها از اول کار، یک شگرد تبلیغی را انتخاب کردند که عبارت است از مظلوم‌نمایی. برای مظلوم‌نمایی، داستان‌ها و افسانه‌های فراوانی جعل شد؛ خبرهایی ساخته شد و تلاش‌های بی وقفه‌ای انجام گرفت. این‌ها مسئله نگرانی روانی [[یهودیان]] را مطرح کردند و گفتند چون [[یهودی‌ها]] در طول قرن‌های متمادی زیر فشار بودند، از لحاظ روانی دچار نگرانی‌اند و به امنیت روانی احتیاج دارند. | «صهیونیستها از اول کار، یک شگرد تبلیغی را انتخاب کردند که عبارت است از مظلوم‌نمایی. برای مظلوم‌نمایی، داستان‌ها و افسانه‌های فراوانی جعل شد؛ خبرهایی ساخته شد و تلاش‌های بی وقفه‌ای انجام گرفت. این‌ها مسئله نگرانی روانی [[یهودیان]] را مطرح کردند و گفتند چون [[یهودی‌ها]] در طول قرن‌های متمادی زیر فشار بودند، از لحاظ روانی دچار نگرانی‌اند و به امنیت روانی احتیاج دارند. | ||
صهیونیستها در مذاکرات با سران کشورهای غربی و بعدها در گفت وگوهای خود با [[کشورهای اسلامی]] و عربی، مسئله امنیت روانی را مطرح کردند و گفتند ما به امنیت روانی احتیاج داریم و باید امنیت روانی ما تأمین شود. هر اقدامی بخواهد انجام بگیرد، اگر به سودشان نباشد، به بهانه امنیت روانی، می‌توانند آن را خنثی کنند. | صهیونیستها در مذاکرات با سران کشورهای غربی و بعدها در گفت وگوهای خود با [[کشورهای اسلامی]] و عربی، مسئله امنیت روانی را مطرح کردند و گفتند ما به امنیت روانی احتیاج داریم و باید امنیت روانی ما تأمین شود. هر اقدامی بخواهد انجام بگیرد، اگر به سودشان نباشد، به بهانه امنیت روانی، می‌توانند آن را خنثی کنند. | ||
شما وقتی سرزمین را از دست می‌دهید، می‌دانید چه چیزی را از دست داده‌اید؛ اما وقتی می‌خواهید خواسته اسرائیل را در مورد امنیت روانی برآورده کنید، نمی‌دانید تا کجا باید تسلیم شوید و تا کجا باید امتیاز بدهید. این امتیازدهی، پایانی ندارد؛ مرتب باید امتیاز داد. تجربه [[اروپا]] در این مورد، عبرت آموز است. دولت [[آلمان]]، صد و پنجاه میلیارد مارک به عنوان خسارت به [[یهودی‌ها]] داد؛ اما خسارت [[یهودیان]] از [[آلمان]]، هنوز تمام نشده است؛ باز هم خسارت طلبکارند و باید به آنها داده شود! آن چه [[یهودی‌ها]] با [[آلمان]] کردند، کم و بیش با برخی کشورهای اروپایی دیگر - مثل [[اتریش]]، سوئیس، [[فرانسه]]، حتی تا چند سال قبل با واتیکان - نیز انجام دادند؛ همه باید خسارت بدهند؛ این خسارت تمام شدنی نیست! همه سیاست مداران، خبرنگاران، روشنفکران، کارگزاران و نخبگان غرب باید در مقابل بنای یادبود کوره آدم‌سوزی سر تعظیم فرود بیاورند؛ یعنی همه، داستانی را که اصل صحت آن معلوم نیست، مورد تأکید قرار دهند و خود را بدهکار آن داستان قلمداد کنند. این‌ها روش‌هایی است که در تبلیغ دارند و همه معطوف به مظلوم‌نمایی است».<ref>سخنان مقام معظم رهبری، در همایش | شما وقتی سرزمین را از دست می‌دهید، می‌دانید چه چیزی را از دست داده‌اید؛ اما وقتی می‌خواهید خواسته اسرائیل را در مورد امنیت روانی برآورده کنید، نمی‌دانید تا کجا باید تسلیم شوید و تا کجا باید امتیاز بدهید. این امتیازدهی، پایانی ندارد؛ مرتب باید امتیاز داد. تجربه [[اروپا]] در این مورد، عبرت آموز است. دولت [[آلمان]]، صد و پنجاه میلیارد مارک به عنوان خسارت به [[یهودی‌ها]] داد؛ اما خسارت [[یهودیان]] از [[آلمان]]، هنوز تمام نشده است؛ باز هم خسارت طلبکارند و باید به آنها داده شود! آن چه [[یهودی‌ها]] با [[آلمان]] کردند، کم و بیش با برخی کشورهای اروپایی دیگر - مثل [[اتریش]]، سوئیس، [[فرانسه]]، حتی تا چند سال قبل با واتیکان - نیز انجام دادند؛ همه باید خسارت بدهند؛ این خسارت تمام شدنی نیست! همه سیاست مداران، خبرنگاران، روشنفکران، کارگزاران و نخبگان غرب باید در مقابل بنای یادبود کوره آدم‌سوزی سر تعظیم فرود بیاورند؛ یعنی همه، داستانی را که اصل صحت آن معلوم نیست، مورد تأکید قرار دهند و خود را بدهکار آن داستان قلمداد کنند. این‌ها روش‌هایی است که در تبلیغ دارند و همه معطوف به مظلوم‌نمایی است».<ref>سخنان مقام معظم رهبری، در همایش بین‌المللی رسانه‌های جهان اسلام در حمایت از انتفاضه فلسطین، 1380.11.11.</ref> | ||
== ب) انگیزه غرب در طرح و تبلیغ هولوکاست == | == ب) انگیزه غرب در طرح و تبلیغ هولوکاست == | ||