۸۶٬۲۵۵
ویرایش
حضرت اسحاق: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
</div> | </div> | ||
'''اسحاق (اسحق)''' فرزند [[حضرت ابراهیم|حضرت ابراهیم خلیل الرحمن (ع)]] از انبیای بزرگ الهی بود. مادرش [[ساره]] نام داشت. [[حضرت ابراهیم]] آن دو را در سرزمین [[فلسطین]] به جا نهاد و برادر بزرگتر اسحاق، [[اسماعیل]]، را به همراه مادرش، [[هاجر]]، به سرزمین مکه برد. حضرت اسحاق نیای قوم [[بنی اسرائیل]] و یکی از [[پیامبران]] این قوم به شمار می‌آید. نقل است که اسحاق در هنگامی که پدرش، ابراهیم، صد سال و مادرش، ساره، نود سال داشت به دنیا آمد، و [[خداوند]] قبل از تولد او، آمدنش را به [[حضرت ابراهیم (ع)]] بشارت داده بود. بنا بر اخبار و [[روایات]] | '''اسحاق (اسحق)''' فرزند [[حضرت ابراهیم|حضرت ابراهیم خلیل الرحمن (ع)]] از انبیای بزرگ الهی بود. مادرش [[ساره]] نام داشت. [[حضرت ابراهیم]] آن دو را در سرزمین [[فلسطین]] به جا نهاد و برادر بزرگتر اسحاق، [[اسماعیل]]، را به همراه مادرش، [[هاجر]]، به سرزمین مکه برد. حضرت اسحاق نیای قوم [[بنی اسرائیل]] و یکی از [[پیامبران]] این قوم به شمار می‌آید. نقل است که اسحاق در هنگامی که پدرش، ابراهیم، صد سال و مادرش، ساره، نود سال داشت به دنیا آمد، و [[خداوند]] قبل از تولد او، آمدنش را به [[حضرت ابراهیم (ع)]] بشارت داده بود. بنا بر اخبار و [[روایات]] اسلامی اسحاق در 40 سالگی با رفقه بتوئیل بن الیاس ازدواج کرد و در 60 سالگی از وی صاحب دو فرزند همزاد با نام‌های [[عیسی]] و [[یعقوب]] شد. وی پس از برادرش، حضرت اسماعیل به پیامبری مبعوث شد. به فرمان [[خدا]] در [[شام]] بر جای برادر نشست. یعقوب را به جانشینی پس از خویش تعیین نمود و همه پیروان ابراهیم و اسماعیل به او پیوستند. گفتنی است که نام حضرت اسحاق 17 بار در [[قرآن کریم]] ذکر شده و به برخی از صحنه های زندگی او اشاره شده است. اسحق در 160 یا 180 سالگی درگذشت و در فلسطین در کنار آرامگاه ابراهیم و ساره به خاک سپرده شد. وی از [[انبیاء]] مورد احترام [[یهودیان]] و [[مسیحیان]] و [[مسلمانان]] است. | ||
== خلاصه‌ای از زندگی‌نامه حضرت اسحاق(ع) == | == خلاصه‌ای از زندگی‌نامه حضرت اسحاق(ع) == | ||
| خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
== اسامی و القاب == | == اسامی و القاب == | ||
مشهور لغویان «اسحاق» را واژه‌ای [[عبری]] می‌‌دانند که از «ایصحق» به معنای | مشهور لغویان «اسحاق» را واژه‌ای [[عبری]] می‌‌دانند که از «ایصحق» به معنای «خندان» گرفته شده است. <ref>مصطفوی، حسن، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج 1، ص 82، تهران، بنگاه ترجمه و نشر کتاب، 1360ش</ref> | ||
برخی از القاب و توصیفاتی که برای آن‌حضرت در قرآن کریم ذکر شده | برخی از القاب و توصیفاتی که برای آن‌حضرت در قرآن کریم ذکر شده است عبارتند از: | ||
# موحد بودن <ref>بقره، 133</ref> | # موحد بودن <ref>بقره، 133</ref> | ||
# بشارت داده شده از سوی خداوند <ref> صافّات، 112؛ هود، 71</ref> | # بشارت داده شده از سوی خداوند <ref> صافّات، 112؛ هود، 71</ref> | ||
# صالح <ref>انبیاء، 72؛ صافّات، 112</ref> | # صالح <ref>انبیاء، 72؛ صافّات، 112</ref> | ||
# امام <ref>انبیاء، 73</ref> و... . | # امام <ref>انبیاء، 73</ref> و... . | ||
== همسر == | == همسر == | ||
| خط ۶۵: | خط ۶۱: | ||
نزول وحی بر اسحاق در این آیه شریفه خود دلیل بر پیامبری آن‌حضرت است. البته در آیات دیگری از قرآن کریم، مستقیم و غیر مستقیم بر نبوت اسحاق تأکید شده است؛ مانند: | نزول وحی بر اسحاق در این آیه شریفه خود دلیل بر پیامبری آن‌حضرت است. البته در آیات دیگری از قرآن کریم، مستقیم و غیر مستقیم بر نبوت اسحاق تأکید شده است؛ مانند: | ||
«و اسحاق و یعقوب را به او(ابراهیم) بخشیدیم و هر یک را پیامبر قرار دادیم». <ref>مریم، 49</ref> «او را به اسحاق، پیامبری | «و اسحاق و یعقوب را به او(ابراهیم) بخشیدیم و هر یک را پیامبر قرار دادیم». <ref>مریم، 49</ref> «او را به اسحاق، پیامبری شایسته مژده دادیم». <ref>صافات، 112</ref> | ||
این آیات به روشنی بر پیامبری اسحاق(ع) دلالت دارند. | این آیات به روشنی بر پیامبری اسحاق(ع) دلالت دارند. | ||
| خط ۷۱: | خط ۶۷: | ||
== آیین اسحاق == | == آیین اسحاق == | ||
بر اساس گزارش قرآن | بر اساس گزارش قرآن کریم مکتب و آیین اسحاق(ع) در راستای دعوت توحیدی پدرش ابراهیم(ع) بود. قرآن کریم در‌این‌باره می‌فرماید: «ابراهیم فرزندان خود را به این آیین سفارش کرد. و هم‌چنین یعقوب: ای فرزندان من، خداوند این آیین را برای شما برگزید. مبادا که بمیرید، مگر آن‌که همه شما تسلیم باشید». <ref>بقره، 132</ref> | ||
همان‌گونه که وقتی حضرت یعقوب(ع) در آخرین لحظات عمر شریفش از فرزندان خود پرسید: «پس از من، چه چیز را می‌پرستید؟ گفتند: خدای تو و خدای پدرانت، ابراهیم و اسماعیل و اسحاق، خداوند یکتا را، و ما در برابر او تسلیم هستیم». <ref> بقره، 133</ref> | همان‌گونه که وقتی حضرت یعقوب(ع) در آخرین لحظات عمر شریفش از فرزندان خود پرسید: «پس از من، چه چیز را می‌پرستید؟ گفتند: خدای تو و خدای پدرانت، ابراهیم و اسماعیل و اسحاق، خداوند یکتا را، و ما در برابر او تسلیم هستیم». <ref> بقره، 133</ref> | ||
| خط ۷۹: | خط ۷۵: | ||
== کتاب آسمانی == | == کتاب آسمانی == | ||
همان‌گونه که بیان شد، قرآن کریم در آیات متعددی از اسحاق(ع) نام برد و از او یکی از انبیای الهی معرفی نمود، اما در هیچ‌یک از این | همان‌گونه که بیان شد، قرآن کریم در آیات متعددی از اسحاق(ع) نام برد و از او یکی از انبیای الهی معرفی نمود، اما در هیچ‌یک از این آیات به کتاب آسمانی که بر آن‌حضرت نازل شده باشد اشاره نکرد و با جست‌وجو در منابع تاریخی، تفسیری و روایی هم مطلبی که بیانگر وجود کتابی آسمانی برای ایشان باشد یافت نشد؛ لذا می‌توان گفت؛ اسحاق مروج [[دین]] ابراهیمی بود؛ و چون دارای آیین جداگانه‌ای نبود، کتاب آسمانی که متشکل از آیین و شرایع جدید باشد، نداشت. | ||
== صفات و ویژگی‌های شخصیتی == | == صفات و ویژگی‌های شخصیتی == | ||
همه پیامبران الهی(ع) | همه پیامبران الهی(ع) دارای ویژگی‌ها و امتیازات خاصی هستند. | ||
# یکی از ویژگی‌های خاص اسحاق این است که به دعای حضرت ابراهیم متولد شد: «الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذی وَهَبَ لی عَلَی الْکِبَرِ إِسْماعیلَ وَ إِسْحاقَ إِنَّ رَبِّی لَسَمیعُ الدُّعاءِ»؛ <ref> ابراهیم، 39</ref> سپاس خدایی را که در این پیری اسماعیل و اسحاق را به من عطا کرد. پروردگار من دعاها را می‌شنود. | # یکی از ویژگی‌های خاص اسحاق این است که به دعای حضرت ابراهیم متولد شد: «الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذی وَهَبَ لی عَلَی الْکِبَرِ إِسْماعیلَ وَ إِسْحاقَ إِنَّ رَبِّی لَسَمیعُ الدُّعاءِ»؛ <ref> ابراهیم، 39</ref> سپاس خدایی را که در این پیری اسماعیل و اسحاق را به من عطا کرد. پروردگار من دعاها را می‌شنود. | ||
# از صالحان: حضرت اسحاق علاوه بر مقام نبوت و رابطه وحیانی داشتن با خدا، از صالحان خاص بود: «وَ بَشَّرْناهُ بِإِسْحاقَ نَبِیًّا مِنَ الصَّالِحینَ»؛ <ref>صافات، 112</ref> و ما او را به اسحاق بشارت دادیم، در حالی‌که پیامبری از صالحان باشد. | # از صالحان: حضرت اسحاق علاوه بر مقام نبوت و رابطه وحیانی داشتن با خدا، از صالحان خاص بود: «وَ بَشَّرْناهُ بِإِسْحاقَ نَبِیًّا مِنَ الصَّالِحینَ»؛ <ref>صافات، 112</ref> و ما او را به اسحاق بشارت دادیم، در حالی‌که پیامبری از صالحان باشد. | ||
# دارای آیین حنیف: «آیا میگویید که ابراهیم و اسماعیل و اسحاق و یعقوب و نوادگان یهودی یا نصرانی بودند؟ بگو: آیا شما آگاه‌تر هستید یا خدا؟...». <ref>بقره، 140</ref> | # دارای آیین حنیف: «آیا میگویید که ابراهیم و اسماعیل و اسحاق و یعقوب و نوادگان یهودی یا نصرانی بودند؟ بگو: آیا شما آگاه‌تر هستید یا خدا؟...». <ref>بقره، 140</ref> | ||
# اخلاص: قرآن کریم درباره اخلاص اسحاق می‌فرماید: «ای پیامبر، به خاطر بیاور بندگان ما ابراهیم، اسحاق و یعقوب را که صاحبان دست‌ها(ی نیرومند) و چشم‌ها(ی بینا) بودند. ما آنها را با خلوص ویژه‌ای خالص کردیم، و آن یادآوری سرای آخرت بود. <ref>صاد، 45 و 46</ref> | # اخلاص: قرآن کریم درباره اخلاص اسحاق می‌فرماید: «ای پیامبر، به خاطر بیاور بندگان ما ابراهیم، اسحاق و یعقوب را که صاحبان دست‌ها(ی نیرومند) و چشم‌ها(ی بینا) بودند. ما آنها را با خلوص ویژه‌ای خالص کردیم، و آن یادآوری سرای آخرت بود. <ref>صاد، 45 و 46</ref> | ||
# اسحاق هدیه ویژه الهی: «و همین‌که از آنها و بت‌ها که به جای خدا میپرستیدند کناره گرفت اسحاق و یعقوب را بدو بخشیدیم و هر یک را پیامبر قرار دادیم. و از رحمت خویش به آنها عطا کردیم ...». <ref> مریم، 49 و 50</ref> | # اسحاق هدیه ویژه الهی: «و همین‌که از آنها و بت‌ها که به جای خدا میپرستیدند کناره گرفت اسحاق و یعقوب را بدو بخشیدیم و هر یک را پیامبر قرار دادیم. و از رحمت خویش به آنها عطا کردیم ...». <ref> مریم، 49 و 50</ref> | ||
# امام: «و به او اسحاق و فرزندزادهای مانند یعقوب را بخشیدیم. و همه را از شایستگان گردانیدیم. و همه را پیشوایانی ساختیم که به امر ما هدایت میکردند». <ref> انبیاء، 72 و 73</ref> | # امام: «و به او اسحاق و فرزندزادهای مانند یعقوب را بخشیدیم. و همه را از شایستگان گردانیدیم. و همه را پیشوایانی ساختیم که به امر ما هدایت میکردند». <ref> انبیاء، 72 و 73</ref> | ||
# نیرومند و بصیر: «و به خاطر بیاور بندگان ما ابراهیم، اسحاق و یعقوب را، صاحبان دست‌ها(ی نیرومند) و چشم‌ها(ی بینا». <ref>صاد، 45</ref> | # نیرومند و بصیر: «و به خاطر بیاور بندگان ما ابراهیم، اسحاق و یعقوب را، صاحبان دست‌ها(ی نیرومند) و چشم‌ها(ی بینا». <ref>صاد، 45</ref> | ||
| خط ۱۰۳: | خط ۹۶: | ||
برخی از مورخان مسلمان بر این عقیده‌اند که آن‌حضرت در سن 160 سالگی وفات یافت. <ref>طبری، محمد بن جریر، تاریخ طبری(تاریخ الأمم و الملوک)، تحقیق، محمد، أبوالفضل ابراهیم، ج 1، ص 330، بیروت، دار التراث، چاپ دوم، 1387ق؛ ابن اثیر جزری، علی بن ابی الکرم محمد، الکامل فی التاریخ، ج 1، ص 137، بیروت، دار صادر، 1385ق. </ref> | برخی از مورخان مسلمان بر این عقیده‌اند که آن‌حضرت در سن 160 سالگی وفات یافت. <ref>طبری، محمد بن جریر، تاریخ طبری(تاریخ الأمم و الملوک)، تحقیق، محمد، أبوالفضل ابراهیم، ج 1، ص 330، بیروت، دار التراث، چاپ دوم، 1387ق؛ ابن اثیر جزری، علی بن ابی الکرم محمد، الکامل فی التاریخ، ج 1، ص 137، بیروت، دار صادر، 1385ق. </ref> | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||