confirmed، مدیران
۳۲٬۷۲۱
ویرایش
اعتکاف: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
|- | |- | ||
|منشأ تاریخی | |منشأ تاریخی | ||
|از زمان [[رسول اکرم( | |از زمان [[رسول اکرم(صلی الله علیه وآله وسلم)]] | ||
|- | |- | ||
|ایام سفارش شده | |ایام سفارش شده | ||
| خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
اعتکاف مخصوص دین اسلام نیست بلکه در [[ادیان الهی]] دیگر نیز وجود داشته و در اسلام استمرار یافته است، اگرچه ممکن است در شرع مقدس اسلام پاره‌ای از خصوصیات و احکام و شرایط آن تغییر یافته باشد. | اعتکاف مخصوص دین اسلام نیست بلکه در [[ادیان الهی]] دیگر نیز وجود داشته و در اسلام استمرار یافته است، اگرچه ممکن است در شرع مقدس اسلام پاره‌ای از خصوصیات و احکام و شرایط آن تغییر یافته باشد. | ||
درباره حدود و شرایط این عبادت در دیگر [[ادیان]]، اطلاعات قابل توجهی در اختیار ما نیست. مرحوم [[علامه مجلسی]] در [[بحارالانوار]] به نقل از [[طبرسی]] آورده است که: «[[حضرت سلیمان ( | درباره حدود و شرایط این عبادت در دیگر [[ادیان]]، اطلاعات قابل توجهی در اختیار ما نیست. مرحوم [[علامه مجلسی]] در [[بحارالانوار]] به نقل از [[طبرسی]] آورده است که: «[[حضرت سلیمان (علیه السلام)]] در [[مسجد بیت‌المقدس]] به مدت یک سال و دو سال، یک ماه و دو ماه و کمتر و بیشتر اعتکاف می‌کرد و آب و غذا برای آن حضرت فراهم می‌شد و او در همان جا به [[عبادت]] می‌پرداخت<ref>علامه مجلسی، بحارالانوار، ج 14، ص 141. </ref>.» | ||
برخی از [[آیات قرآن]] دال بر این است که اعتکاف در ادیان الهی گذشته وجود داشته است. خداوند متعال می‌فرماید: | برخی از [[آیات قرآن]] دال بر این است که اعتکاف در ادیان الهی گذشته وجود داشته است. خداوند متعال می‌فرماید: | ||
«... و عهدنا الی ابراهیم و اسماعیل ان طهرا بیتی للطائفین والعاکفین والرکع السجود; <ref>بقره (2) آیه 125. </ref> به [[حضرت ابراهیم]] و [[اسماعیل ( | «... و عهدنا الی ابراهیم و اسماعیل ان طهرا بیتی للطائفین والعاکفین والرکع السجود; <ref>بقره (2) آیه 125. </ref> به [[حضرت ابراهیم]] و [[اسماعیل (علیه السلام)]] سفارش نمودیم تا خانه‌ام را برای [[طواف]] کنندگان، معتکفان و نمازگزاران تطهیر کنند.» | ||
از این آیه استفاده می‌شود که در زمان حضرت ابراهیم و اسماعیل ( | از این آیه استفاده می‌شود که در زمان حضرت ابراهیم و اسماعیل (علیه السلام) عبادتی به نام اعتکاف وجود داشته و پیروان دین حنیف گرداگرد [[کعبه]] معتکف می‌شده‌اند. | ||
[[حضرت مریم ( | [[حضرت مریم (سلام الله علیه)]] آنگاه که به افتخار ملاقات با فرشته الهی نایل آمد، از مردم فاصله گرفت و در خلوت به سر برد تا در مکانی خالی و فارغ از هر گونه دغدغه به راز و نیاز با خدای خود بپردازد و چیزی او را از یاد محبوب غافل نکند. | ||
به همین جهت طرف شرق [[بیت‌المقدس]] را که شاید محلی آرام‌تر و یا از نظر تابش آفتاب پاک‌تر و مناسب‌تر بود برگزید<ref> تفسیر نمونه، ج 13، ص 33. </ref>. | به همین جهت طرف شرق [[بیت‌المقدس]] را که شاید محلی آرام‌تر و یا از نظر تابش آفتاب پاک‌تر و مناسب‌تر بود برگزید<ref> تفسیر نمونه، ج 13، ص 33. </ref>. | ||
مرحوم [[علامه طباطبائی]] (ره) در المیزان می‌نویسد: هدف حضرت مریم ( | مرحوم [[علامه طباطبائی]] (ره) در المیزان می‌نویسد: هدف حضرت مریم (سلام الله علیه) از دوری نمودن از مردم، بریدن از آنان و روی آوردن به سنت اعتکاف بوده است<ref>علامه طباطبائی، المیزان، ج 14، ص 34. </ref>. | ||
برخی از روایات [[اهل سنت]] هم نشان می‌دهد که در دوران جاهلیت هم عملی عبادی به عنوان اعتکاف در میان مردم رایج بوده است<ref>سید مرتضی، المسائل الناصریات، ص 119. </ref>. | برخی از روایات [[اهل سنت]] هم نشان می‌دهد که در دوران جاهلیت هم عملی عبادی به عنوان اعتکاف در میان مردم رایج بوده است<ref>سید مرتضی، المسائل الناصریات، ص 119. </ref>. | ||
| خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
[[علامه حلی]] در کتاب «تذکرة الفقهاء» به مشروعیت اعتکاف در ادیان پیشین تصریح نموده است<ref> علامه حلی، تذکرة الفقهاء، ج 6، کتاب اعتکاف، ص 239. </ref>. | [[علامه حلی]] در کتاب «تذکرة الفقهاء» به مشروعیت اعتکاف در ادیان پیشین تصریح نموده است<ref> علامه حلی، تذکرة الفقهاء، ج 6، کتاب اعتکاف، ص 239. </ref>. | ||
از زمانی که [[پیامبر اسلام ( | از زمانی که [[پیامبر اسلام (صلی الله علیه وآله وسلم)]] اعتکاف را به مسلمانان آموزش داد، این سنت اسلامی در میان مسلمانان رواج پیدا کرد. | ||
در حال حاضر مراسم اعتکاف در دهه پایانی [[ماه مبارک رمضان]] در بسیاری از [[کشورهای اسلامی]] از جمله [[عربستان]] ([[مکه]]) با شکوه خاصی برگزار می‌شود. همه ساله خیل عظیم مسلمانان، که بخش قابل توجهی از آنان را جوانان تشکیل می‌دهند، از سراسر جهان به سوی [[مسجدالحرام]] می‌شتابند و در کنار [[خانه خدا]] معتکف می‌شوند و حتی بسیاری از زائران خانه خدا به منظور دست یابی به فضیلت اعتکاف در دهه آخر [[ماه رمضان]]، این ایام پربرکت را برای انجام [[عمره مفرده]] برمی گزینند. | در حال حاضر مراسم اعتکاف در دهه پایانی [[ماه مبارک رمضان]] در بسیاری از [[کشورهای اسلامی]] از جمله [[عربستان]] ([[مکه]]) با شکوه خاصی برگزار می‌شود. همه ساله خیل عظیم مسلمانان، که بخش قابل توجهی از آنان را جوانان تشکیل می‌دهند، از سراسر جهان به سوی [[مسجدالحرام]] می‌شتابند و در کنار [[خانه خدا]] معتکف می‌شوند و حتی بسیاری از زائران خانه خدا به منظور دست یابی به فضیلت اعتکاف در دهه آخر [[ماه رمضان]]، این ایام پربرکت را برای انجام [[عمره مفرده]] برمی گزینند. | ||
شبیه این مراسم در [[مسجدالنبی]] و در کنار مرقد مطهر [[پیامبر ( | شبیه این مراسم در [[مسجدالنبی]] و در کنار مرقد مطهر [[پیامبر (صلی الله علیه وآله وسلم)]] برگزار می‌شود. [[مسجد کوفه]] در [[عراق]] نیز سال‌های متمادی، محل برپایی مراسم اعتکاف در دهه آخر ماه مبارک رمضان بوده است. انبوه [[شیعیان]] و پیروان مکتب [[اهل بیت (علیه السلام)]] در این مسجد مقدس معتکف می‌شده‌اند و بسیاری از عالمان بزرگ [[شیعه]] نیز همراه با مردم در این مراسم شرکت می‌کرده‌اند. | ||
اعتکاف در کشور [[ایران]] تاریخچه‌ای پرفراز و نشیب دارد در هر عصری که عالمان برجسته دینی به اعتکاف اهتمام ورزیده اند، مردم مسلمان نیز از آنان پیروی کرده و به اعتکاف بها داده‌اند. | اعتکاف در کشور [[ایران]] تاریخچه‌ای پرفراز و نشیب دارد در هر عصری که عالمان برجسته دینی به اعتکاف اهتمام ورزیده اند، مردم مسلمان نیز از آنان پیروی کرده و به اعتکاف بها داده‌اند. | ||
| خط ۶۴: | خط ۶۴: | ||
انقطاع از مادیات و امور دنیوی و ملازمت [[مسجد]] و دوام ذکر و عبادت خدا، به تنهایی و بدون اعتکاف نیز دارای ارزشی والا و اهمیتی فراوان است که در این زمینه [[آیات]]، [[روایات]] و [[احادیث]] زیادی را با چنین مضمونی می‌توان یافت، اما اهمیت اعتکاف به طور مشخص در قرآن و احادیث مورد تاکید قرار گرفته است. | انقطاع از مادیات و امور دنیوی و ملازمت [[مسجد]] و دوام ذکر و عبادت خدا، به تنهایی و بدون اعتکاف نیز دارای ارزشی والا و اهمیتی فراوان است که در این زمینه [[آیات]]، [[روایات]] و [[احادیث]] زیادی را با چنین مضمونی می‌توان یافت، اما اهمیت اعتکاف به طور مشخص در قرآن و احادیث مورد تاکید قرار گرفته است. | ||
در بنیاد اولین خانه [[توحید]] ([[کعبه]]) به دست دو پیامبر الهی، حضرت ابراهیم و اسماعیل ( | در بنیاد اولین خانه [[توحید]] ([[کعبه]]) به دست دو پیامبر الهی، حضرت ابراهیم و اسماعیل (علیه السلام) سخن از عهد و پیمانی به میان می‌آید که از جانب خداوند، جهت تطهیر «[[بیت الله]]» برای [[طواف]] کنندگان، معتکفین و نمازگزاران از آنان گرفته شده است. | ||
مطالعه در تعالیم ادیان الهی نشان می‌دهد که همواره شیوه‌هایی از درون‌گرایی و دوری از جمع در ادیان آسمانی وجود داشته است. | مطالعه در تعالیم ادیان الهی نشان می‌دهد که همواره شیوه‌هایی از درون‌گرایی و دوری از جمع در ادیان آسمانی وجود داشته است. | ||
== اعتکاف در قرآن == | == اعتکاف در قرآن == | ||
از کلام [[وحی]] استفاده می‌شود که در میان [[بنی اسرائیل]] نوعی [[روزه]] همراه با سکوت «صمت» رایج بوده است. (9) [[حضرت موسی ( | از کلام [[وحی]] استفاده می‌شود که در میان [[بنی اسرائیل]] نوعی [[روزه]] همراه با سکوت «صمت» رایج بوده است. (9) [[حضرت موسی (علیه السلام)]] با آن که مسئولیت سنگین رهبری و هدایت امت را بر دوش داشت، برای مدت زمانی آنان را رها کرد و برای خلوت کردن با محبوب خویش به خلوتگاه [[کوه طور]] شتافت. او در پاسخ به پرسش پروردگار فرمود: | ||
«... و عجلت الیک رب لترضی<ref>طه (20) آیه 84. </ref>; پروردگارا به سوی تو آمدم تا از من راضی شوی. | «... و عجلت الیک رب لترضی<ref>طه (20) آیه 84. </ref>; پروردگارا به سوی تو آمدم تا از من راضی شوی. | ||
[[قرآن مجید]] در جایی دیگر از «رهبانیت» و گوشه‌گیری پیروان حضرت عیسی ( | [[قرآن مجید]] در جایی دیگر از «رهبانیت» و گوشه‌گیری پیروان حضرت عیسی (علیه السلام) سخن به میان آورده، می‌فرماید: | ||
«... و رهبانیة ابتدعوها ما کتبناها علیهم الا ابتغاء رضوان الله فما رعوها حق رعایتها...<ref>حدید (57) آیه 27. </ref>; و رهبانیتی را که خود ابداع نمودند از این رو برایشان مقرر نمودیم تا خشنودی خداوند را کسب کنند. پس حق آن را چنان که باید مراعات نکردند.» | «... و رهبانیة ابتدعوها ما کتبناها علیهم الا ابتغاء رضوان الله فما رعوها حق رعایتها...<ref>حدید (57) آیه 27. </ref>; و رهبانیتی را که خود ابداع نمودند از این رو برایشان مقرر نمودیم تا خشنودی خداوند را کسب کنند. پس حق آن را چنان که باید مراعات نکردند.» | ||
مفسر بزرگ قرآن، علامه طباطبائی (ره) فرموده است: «لحن آیه شریفه نشان می‌دهد که خداوند، ابتدائا رهبانیت را بر پیروان [[حضرت عیسی ( | مفسر بزرگ قرآن، علامه طباطبائی (ره) فرموده است: «لحن آیه شریفه نشان می‌دهد که خداوند، ابتدائا رهبانیت را بر پیروان [[حضرت عیسی (علیه السلام)]] مقرر ننموده، ولی آن را مورد تایید قرار داده است<ref>المیزان، ج 19، ص 173. </ref>.» هر چند آنان به دلیل این که در رهبانیت زیاده روی نمودند و حد و مرز آن را مراعات نکردند، مورد نکوهش خداوند قرار گرفتند. | ||
اسلام با پیش بینی عبادتی به نام «اعتکاف» که در واقع نوعی خلوت و درون‌گرایی است، برای ساختن انسان‌ها و جلوگیری از فت خدافراموشی و خودفراموشی چاره اندیشی نموده است. این‌ها همه نشان می‌دهد با آن که روح تعالیم ادیان، دعوت به جمع و اجتماع است، انسان به برنامه‌هایی که او را با درون خود پیوند دهد نیز محتاج است. | اسلام با پیش بینی عبادتی به نام «اعتکاف» که در واقع نوعی خلوت و درون‌گرایی است، برای ساختن انسان‌ها و جلوگیری از فت خدافراموشی و خودفراموشی چاره اندیشی نموده است. این‌ها همه نشان می‌دهد با آن که روح تعالیم ادیان، دعوت به جمع و اجتماع است، انسان به برنامه‌هایی که او را با درون خود پیوند دهد نیز محتاج است. | ||
| خط ۸۶: | خط ۸۶: | ||
== اعتکاف در احادیث == | == اعتکاف در احادیث == | ||
میزان توجه پیامبر ( | میزان توجه پیامبر (صلی الله علیه وآله وسلم) به برپایی اعتکاف، بسیار در خور دقت و تامل است. خداوند متعال، پیامبر خویش را به داشتن خلق و خویی عظیم وبزرگ ستوده است. | ||
«و انک لعلی خلق عظیم<ref>قلم (68) آیه 4. </ref>; و در حقیقت تو به اخلاق نیکو و عظیم آراسته هستی.» | «و انک لعلی خلق عظیم<ref>قلم (68) آیه 4. </ref>; و در حقیقت تو به اخلاق نیکو و عظیم آراسته هستی.» | ||
| خط ۹۲: | خط ۹۲: | ||
با این حال، آن حضرت با وجود مسئولیت بزرگ اجتماعی که بر دوش داشت، خود را از اعتکاف بی نیاز نمی‌دانست. | با این حال، آن حضرت با وجود مسئولیت بزرگ اجتماعی که بر دوش داشت، خود را از اعتکاف بی نیاز نمی‌دانست. | ||
چنان که در حدیثی از [[امام صادق ( | چنان که در حدیثی از [[امام صادق (علیه السلام)]] آمده است: «کان رسول الله (صلی الله علیه وآله وسلم) اذا کان العشر الاواخر اعتکف فی المسجد و ضربت له قبة من شعر و شمر المیزر و طوی فراشه<ref>حر عاملی، وسائل الشیعه، ج 7، ص 397، روایت 1. </ref>; رسول خدا در دهه آخر ماه مبارک رمضان در مسجد معتکف می‌شدند و برای آن حضرت خیمه‌ای که از مو بافته شده بود، در مسجد برپا می‌شد. پیامبر (صلی الله علیه وآله وسلم) برای اعتکاف آماده می‌شدند و بستر خویش را جمع می‌کردند.» | ||
در حدیث دیگری از امام صادق ( | در حدیث دیگری از امام صادق (علیه السلام) آمده است: «کانت بدر فی شهر رمضان و لم یعتکف رسول الله (صلی الله علیه وآله وسلم) فلما ان کان من قابل اعتکف عشرین. عشرا لعامه و عشرا قضاء لما فاته<ref> همان، روایت 2. </ref>; [[جنگ بدر]] در ماه رمضان رخ داد، از این رو [[رسول خدا]] موفق به اعتکاف نشدند. آن حضرت در ماه رمضان سال آینده یک دهه را به عنوان همان سال اعتکاف نمودند و یک دهه را نیز به عنوان قضای سال قبل.» | ||
رسول خدا افزون بر اهتمام عملی نسبت به اعتکاف، با بیان فضایل و پاداش بزرگ آن، مؤمنان را به انجام این عمل تشویق می‌نمودند. در حدیثی از آن حضرت آمده است: «اعتکاف عشر فی شهر رمضان تعدل حجتین و عمرتین<ref>شیخ صدوق، من لایحضره الفقیه، کتاب الاعتکاف، ص 188. </ref>; یک دهه اعتکاف در ماه رمضان هم چون دو [[حج]] و دو [[عمره]] است.» | رسول خدا افزون بر اهتمام عملی نسبت به اعتکاف، با بیان فضایل و پاداش بزرگ آن، مؤمنان را به انجام این عمل تشویق می‌نمودند. در حدیثی از آن حضرت آمده است: «اعتکاف عشر فی شهر رمضان تعدل حجتین و عمرتین<ref>شیخ صدوق، من لایحضره الفقیه، کتاب الاعتکاف، ص 188. </ref>; یک دهه اعتکاف در ماه رمضان هم چون دو [[حج]] و دو [[عمره]] است.» | ||
| خط ۱۰۷: | خط ۱۰۷: | ||
'''ثانیا:''' روزه در ماه رجب دارای فضیلتی خاص است، زیرا ماه رجب ماه بزرگی است که مردم حتی در جاهلیت نیز حرمت آن را پاس می‌داشتند. اسلام نیز بر احترام و منزلت آن افزود<ref> شیخ صدوق، فضائل الاشهر الثلاثة، ص 24، روایت 12. </ref>. ظاهرا چنین رفتار و باوری نسبت به ماه رجب از دیگر ادیان الهی در میان مردم به جای مانده بود. | '''ثانیا:''' روزه در ماه رجب دارای فضیلتی خاص است، زیرا ماه رجب ماه بزرگی است که مردم حتی در جاهلیت نیز حرمت آن را پاس می‌داشتند. اسلام نیز بر احترام و منزلت آن افزود<ref> شیخ صدوق، فضائل الاشهر الثلاثة، ص 24، روایت 12. </ref>. ظاهرا چنین رفتار و باوری نسبت به ماه رجب از دیگر ادیان الهی در میان مردم به جای مانده بود. | ||
[[مالک بن انس]] (پیشوای [[مذهب مالکی]]) گفته است: [[سوگند]] به خدا چشمانم تاکنون کسی را که از نظر وارستگی، فضیلت و عبادت و پرهیزگاری برتر از امام صادق ( | [[مالک بن انس]] (پیشوای [[مذهب مالکی]]) گفته است: [[سوگند]] به خدا چشمانم تاکنون کسی را که از نظر وارستگی، فضیلت و عبادت و پرهیزگاری برتر از امام صادق (علیه السلام) باشد، ندیده است. من به حضور ایشان می‌آمدم و او مرا مورد توجه قرار می‌داد و احترام می‌نمود. روزی به ایشان عرض کردم: ای فرزند رسول خدا! پاداش کسی که یک روز از ماه رجب را با ایمان و اخلاص روزه بگیرد، چیست؟ امام صادق (علیه السلام) فرمود: پدرم از پدرش و او از جدش از رسول خدا (صلی الله علیه وآله وسلم) برایم روایت کرد که هر کس یک روز از ماه رجب را از سر ایمان و اخلاص روزه بگیرد، گناهانش آمرزیده می‌شود<ref>همان، ص 38، روایت 16. </ref>. | ||
بر پایه حدیثی دیگر از پیامبر ( | بر پایه حدیثی دیگر از پیامبر (صلی الله علیه وآله وسلم) هر کس سه روز از ماه رجب را روزه بگیرد، خداوند میان او و آتش [[جهنم]] به اندازه هفتاد سال راه فاصله می‌اندازد. پروردگار مهربان به کسی که سه روز از ماه رجب را روزه گرفته، خطاب می‌کند که حق تو بر من واجب شد و دوستی و ولایتم برایت حتمی شد. ای فرشتگان! در حضور شما [[شهادت]] می‌دهم که گناهان بنده ام را آمرزیده ام<ref>همان، ص 25، بخشی از روایت 12. </ref>. | ||
علاوه بر روایاتی که به طور عام نسبت به فضیلت روزه ماه رجب تاکید می‌نماید، درباره روزه گرفتن در روزهای 13، 14 و 15 و انجام عمل «ام داود» نیز تاکید شده است. | علاوه بر روایاتی که به طور عام نسبت به فضیلت روزه ماه رجب تاکید می‌نماید، درباره روزه گرفتن در روزهای 13، 14 و 15 و انجام عمل «ام داود» نیز تاکید شده است. | ||
| خط ۱۱۶: | خط ۱۱۶: | ||
اعتکاف از نظر مکان محدودیت خاص دارد. نظریه معروف آن است که اعتکاف تنها در یکی از مساجد چهارگانه (مسجدالحرام، مسجدالنبی، مسجد کوفه و [[مسجد بصره]]) | اعتکاف از نظر مکان محدودیت خاص دارد. نظریه معروف آن است که اعتکاف تنها در یکی از مساجد چهارگانه (مسجدالحرام، مسجدالنبی، مسجد کوفه و [[مسجد بصره]]) | ||
جایز است. [[امام رضا ( | جایز است. [[امام رضا (علیه السلام)]] فرموده اند: «اعتکاف لیلة فی مسجد الرسول و عند قبره یعدل حجة و عمرة<ref>بحارالانوار، ج 98، ص 151. </ref>; یک شب اعتکاف در مسجد پیامبر و نزد قبر او معادل یک حج و یک عمره است.» | ||
ولی گروهی از فقها اعتکاف در [[مسجد جامع]] هر شهر و منطقه را نیز روا دانسته‌اند<ref>سید محمد کاظم طباطبائی، العروة الوثقی، کتاب الاعتکاف، ص 399. </ref>. | ولی گروهی از فقها اعتکاف در [[مسجد جامع]] هر شهر و منطقه را نیز روا دانسته‌اند<ref>سید محمد کاظم طباطبائی، العروة الوثقی، کتاب الاعتکاف، ص 399. </ref>. | ||