۸۷٬۸۱۰
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'ى' به 'ی') |
جز (جایگزینی متن - ' می شود' به ' میشود') |
||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
== اقسام کتابهای آسمانی == | == اقسام کتابهای آسمانی == | ||
از آیات قرآن و [[روایات اسلامی]] استفاده | از آیات قرآن و [[روایات اسلامی]] استفاده میشود کتابهای آسمانی بر دو گونه است. گونه اول کتابهایی است که شامل آیین و شریعت جدید همراه با احکام خاص به خود است. این نوع کتابها بر پنج [[پیامبران اولوالعزم|پیامبر اولوالعزم]] نازل شده است. گونه دوم کتابهایی است که شریعت تازه ای را ابلاغ نکرده است، بلکه این نوع کتابها مشتمل بر نصایح و پندها و توصیهها و دعاها است و کتاب زبور داوود از گونه دوم میباشد. در تفاسیر شیعه به این نکته اشاره شده است که زبور، شریعت خاص و آیین جدیدی را مطرح نکرده است بلکه مشتمل بر نصایح و اندرزها و راهنماییها و توصیه و دعاها بوده است.<ref>ر ک، تفسیر نمونه، ج 4 ص 214</ref> در ضمن زبور داوود در میان دیگر کتب پیامبران، این ویژگی را دارد که تمام آن مناجات و نیایش و اندرز است. | ||
در قرآن به صراحت بیان شده است که زبور را به حضرت داوود علیهالسلام اعطا کرده ایم، ولی برخی از مفسرین [[اهل سنت]] گفتهاند مقصود از زبور مطلق کتابهایی است که بر پیامبران نازل شده است.<ref> سیوطی جلالالدین، [[تفسیر الجلالین، بیروت، نشر موسسه النور للمطبوعات، سال 1416، چاپ اول، ص 334</ref> اما در تفاسیر شیعه آمده است که دلیل قابل قبولی براین مدعا وجود ندارد.<ref>طباطبایی، سید محمد حسین، ترجمه تفسیر المیزان، ج 14، ص 465 </ref> | در قرآن به صراحت بیان شده است که زبور را به حضرت داوود علیهالسلام اعطا کرده ایم، ولی برخی از مفسرین [[اهل سنت]] گفتهاند مقصود از زبور مطلق کتابهایی است که بر پیامبران نازل شده است.<ref> سیوطی جلالالدین، [[تفسیر الجلالین، بیروت، نشر موسسه النور للمطبوعات، سال 1416، چاپ اول، ص 334</ref> اما در تفاسیر شیعه آمده است که دلیل قابل قبولی براین مدعا وجود ندارد.<ref>طباطبایی، سید محمد حسین، ترجمه تفسیر المیزان، ج 14، ص 465 </ref> | ||