پرش به محتوا

طالبان: تفاوت میان نسخه‌ها

۹۱۹ بایت حذف‌شده ،  ‏۱۰ ژانویهٔ ۲۰۲۱
خط ۳۰: خط ۳۰:
ورود نیروهای شوروی سابق به افغانستان(زمستان ۱۳۵۸ش/۱۹۸۰م)، شکل‌گیری نیروهای [[مجاهد]] و ارتباط زمینی آنان با شهرهای مرزی پاکستان، فرصتی برای اعمال بهتر سیاست‌های پاکستان در افغانستان بوجود آورد و باعث شد با حمایت پاکستان (ضیاءالحق)، کمک‌های امریکا، انگلیس و برخی کشورهای اسلامی مانند [[عربستان]] و امارات، احزاب متعدد [[جهاد|جهادی]] در آنجا شکل گیرد. سران احزاب از ملایان فعال، و سربازان از جوانان مهاجر و داخل کشور تشکیل شده بود.<ref>طنین، افغانستان در قرن بیستم، ۱۳۹۰ش،۳۱۳-۳۱۷.</ref>
ورود نیروهای شوروی سابق به افغانستان(زمستان ۱۳۵۸ش/۱۹۸۰م)، شکل‌گیری نیروهای [[مجاهد]] و ارتباط زمینی آنان با شهرهای مرزی پاکستان، فرصتی برای اعمال بهتر سیاست‌های پاکستان در افغانستان بوجود آورد و باعث شد با حمایت پاکستان (ضیاءالحق)، کمک‌های امریکا، انگلیس و برخی کشورهای اسلامی مانند [[عربستان]] و امارات، احزاب متعدد [[جهاد|جهادی]] در آنجا شکل گیرد. سران احزاب از ملایان فعال، و سربازان از جوانان مهاجر و داخل کشور تشکیل شده بود.<ref>طنین، افغانستان در قرن بیستم، ۱۳۹۰ش،۳۱۳-۳۱۷.</ref>


تمایل حامیان مجاهدین، به گروه‌های تندرو و وفادار مانند حزب اسلامی (گلبدین حکمتیار) و حزب اتحاد اسلامی (عبدالرب الرسول سیاف) نتوانست برنامه‌های دولت پاکستان{{یادداشت|سیاست‌مداران پاکستانی نگاه خاصی به افغانستان و تحولات آن دارند. در نظر آنان تحولات همسایه غربی و شمالی ـ با بیشترین مرز ـ می‌تواند باعث فرصت‌های بزرگ یا تهدیدهای کلان برای پاکستان باشد. اختلافات مرزی، تمایل خودمختاری در پشتون‌های دو طرف مرز و نیز نزدیکی افغانستان با هند و ایران از نگرانی‌های همیشگی پاکستان است، و اتصال پاکستان با بازار و منابع کشورهای آسیای میانه از طریق افغانستان، از بزرگترین فرصت‌های اقتصادی پاکستان محسوب می‌شود.»ر.ک: احمدی، «طالبان،ریشه‌ها، ظهور و عوامل رشد»،۱۳۷۷ش.}} و عربستان را به‌خوبی پیش ببرد، بنابراین دولت پاکستان(بی‌نظیر بوتو) و عربستان به سمت تشکیل گروه جدید با زمینه کنترل، نظارت و وفاداری بیشتر رفت.<ref> طنین، افغانستان در قرن بیستم، ۱۳۹۰ش، ص۴۱۱.</ref>
تمایل حامیان مجاهدین، به گروه‌های تندرو و وفادار مانند حزب اسلامی (گلبدین حکمتیار) و حزب اتحاد اسلامی (عبدالرب الرسول سیاف) نتوانست برنامه‌های دولت پاکستان و عربستان را به‌خوبی پیش ببرد، بنابراین دولت پاکستان(بی‌نظیر بوتو) و عربستان به سمت تشکیل گروه جدید با زمینه کنترل، نظارت و وفاداری بیشتر رفت.<ref> طنین، افغانستان در قرن بیستم، ۱۳۹۰ش، ص۴۱۱.</ref>


==مبانی فکری==
==مبانی فکری==
۱۶۰

ویرایش