۸۷٬۷۷۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' ویژگیها' به ' ویژگیها') |
جز (جایگزینی متن - ' پیروزیها' به ' پیروزیها') |
||
خط ۲۳: | خط ۲۳: | ||
[[قرآن کریم]]، سنت [[پیامبر]](ص) و [[سیره اهلبیت]](ع) که جزء مستندات اسلامی هستند، هرکدام به نحوی مسئله [[تقریب مذاهب]] را مطرح نمودهاند؛ قرآن کریم که مورد قبول همه مسلمانان است، درباره ضرورت وحدت و همدلی چنین میفرماید: «وَاعْتَصِمُواْ بِحَبْلِ اللَّهِ جَمِیعاً وَلاَ تَفَرَّقُواْ وَاذْکُرُواْ نِعْمَةَ اللَّهِ عَلَیْکُمْ إِذْ کُنْتُمْ أَعْدَآءً فَأَلَّفَ بَیْنَ قُلُوبِکُمْ فَأَصْبَحْتُمْ بِنِعْمَتِهِ إِخْوَاناً وَکُنْتُمْ عَلَی شَفَا حُفْرَةٍ مِّنَ النَّارِ فَأَنقَذَکُمْ مِّنْهَا کَذلِکَ یُبَیِّنُ اللَّهُ لَکُمْ آیَاتِهِ لَعَلَّکُمْ تَهْتَدُونَ» <ref>آل عمران، 103</ref>؛ «همگی به رشته [ناگسستنی قرآن] خدا چنگ زنید و پراکنده نشوید و نعمت خدا را بر خود به یاد آورید، که بدان گاه که [برای همدیگر] دشمنانی بودید و خدا میان دلهایتان [انس و الفت برقرار و آنها را به هم] پیوند داد، پس [در پرتو نعمت او برای هم] برادرانی شدید و [همچنین شما با بتپرستی و شرکی که داشتید] بر لبه گودالی از آتش [دوزخ] بودید [و هر آن با فرا رسیدن مرگتان بیم فرو افتادنتان در آن میرفت] ولی شما را از آن رهانید [و به ساحل ایمان رسانید]. خداوند این چنین برایتان آیات خود را آشکار میسازد، شاید که هدایت شوید» <ref>خرمدل، 1374ش، ص66</ref>. این آیه و دهها آیه دیگر به ما میگویند که وحدت یک ضرورت اعتقادی است، بنابراین نباید از اسلامی که خود پایهگذار اتحاد است برداشت نادرست گردد و عامل اختلاف تلقی شود. | [[قرآن کریم]]، سنت [[پیامبر]](ص) و [[سیره اهلبیت]](ع) که جزء مستندات اسلامی هستند، هرکدام به نحوی مسئله [[تقریب مذاهب]] را مطرح نمودهاند؛ قرآن کریم که مورد قبول همه مسلمانان است، درباره ضرورت وحدت و همدلی چنین میفرماید: «وَاعْتَصِمُواْ بِحَبْلِ اللَّهِ جَمِیعاً وَلاَ تَفَرَّقُواْ وَاذْکُرُواْ نِعْمَةَ اللَّهِ عَلَیْکُمْ إِذْ کُنْتُمْ أَعْدَآءً فَأَلَّفَ بَیْنَ قُلُوبِکُمْ فَأَصْبَحْتُمْ بِنِعْمَتِهِ إِخْوَاناً وَکُنْتُمْ عَلَی شَفَا حُفْرَةٍ مِّنَ النَّارِ فَأَنقَذَکُمْ مِّنْهَا کَذلِکَ یُبَیِّنُ اللَّهُ لَکُمْ آیَاتِهِ لَعَلَّکُمْ تَهْتَدُونَ» <ref>آل عمران، 103</ref>؛ «همگی به رشته [ناگسستنی قرآن] خدا چنگ زنید و پراکنده نشوید و نعمت خدا را بر خود به یاد آورید، که بدان گاه که [برای همدیگر] دشمنانی بودید و خدا میان دلهایتان [انس و الفت برقرار و آنها را به هم] پیوند داد، پس [در پرتو نعمت او برای هم] برادرانی شدید و [همچنین شما با بتپرستی و شرکی که داشتید] بر لبه گودالی از آتش [دوزخ] بودید [و هر آن با فرا رسیدن مرگتان بیم فرو افتادنتان در آن میرفت] ولی شما را از آن رهانید [و به ساحل ایمان رسانید]. خداوند این چنین برایتان آیات خود را آشکار میسازد، شاید که هدایت شوید» <ref>خرمدل، 1374ش، ص66</ref>. این آیه و دهها آیه دیگر به ما میگویند که وحدت یک ضرورت اعتقادی است، بنابراین نباید از اسلامی که خود پایهگذار اتحاد است برداشت نادرست گردد و عامل اختلاف تلقی شود. | ||
آنچه را که قرآن در زمینه دعوت به اتحاد و همبستگی و دوری از اختلاف و تفرقه بیان کرده، سنت نبوی نیز بر آن تأکید نموده است. تاریخ نشان میدهد که شعار توحیدی پیامبر(ص) رمز تمام | آنچه را که قرآن در زمینه دعوت به اتحاد و همبستگی و دوری از اختلاف و تفرقه بیان کرده، سنت نبوی نیز بر آن تأکید نموده است. تاریخ نشان میدهد که شعار توحیدی پیامبر(ص) رمز تمام پیروزیهای ایشان بوده و هرگونه اختلافی را با هر بهانه و شعاری نفی نموده است، آنجا که میفرماید: «دست خدا همراه جماعت است» ابنحیان، <ref>1414ق، ج10، ص438</ref> و نیز «برای رسیدن به هدف اصلی جمع شدن خیر و تفرقه باعث عذاب و غضب الهی است» (متقی هندی، 1409ق، ج2، ص266). | ||
همچنین عنصر اتحاد از دیدگاه حضرت علی(ع) به قدری ارزشمند است که ایشان برهم زننده آن را مستحق بدترین عذابها میداند: «از پراکندگی بپرهیزید و آگاه باشید که هرکس مردم را به این شعار تفرقه و جدایی دعوت کند، او را بکشید، هرچند زیر عمامه من باشد» <ref>نهج البلاغه، خطبه 127</ref> و نیز تأکید مینماید که «مبادا در دین دورویی ورزید که همبستگی در راه حق گرچه کراهت داشته باشید، از پراکندگی در راه باطل گرچه مورد علاقه شما باشد، بهتر است؛ زیرا خداوند سبحان نه به گذشتگان و نه به آیندگان چیزی را با تفرقه عطا نفرموده است» <ref>همان، خطبه 176</ref> | همچنین عنصر اتحاد از دیدگاه حضرت علی(ع) به قدری ارزشمند است که ایشان برهم زننده آن را مستحق بدترین عذابها میداند: «از پراکندگی بپرهیزید و آگاه باشید که هرکس مردم را به این شعار تفرقه و جدایی دعوت کند، او را بکشید، هرچند زیر عمامه من باشد» <ref>نهج البلاغه، خطبه 127</ref> و نیز تأکید مینماید که «مبادا در دین دورویی ورزید که همبستگی در راه حق گرچه کراهت داشته باشید، از پراکندگی در راه باطل گرچه مورد علاقه شما باشد، بهتر است؛ زیرا خداوند سبحان نه به گذشتگان و نه به آیندگان چیزی را با تفرقه عطا نفرموده است» <ref>همان، خطبه 176</ref> |