میرزا حسین نوری: تفاوت میان نسخه‌ها

|-

|ولادت

|-

|محل تولد

|-

|اساتید

|-

|شاگردان

|-

|تالیفات

|-

|تاریخ درگذشت

|-

|آرامگاه

|-

|}

</div>

'''شیخ میرزا حسین بن محمد تقی بن علی محمد نوری طبرسی''' معروف به محدث نوری و حاجی نوری فرزند محمدتقی نوری مازندرانی طبرسی و نوهٔ علی محمد مازندرانی طبرسی مستوفی، محدث و چهره سرشناس علمای شیعه در قرن چهاردهم هجری بود.  

محدث نوری در سن ۶۴ سالگی در سامرا در اثر مسمومیت درگذشت. آرامگاه او در [[نجف]] و در [[حرم علی بن ابی‌طالب]] قرار دارد.

میرزا حسین بن محمد تقی بن علی محمد نوری طبرسی (۱۲۵۴-۱۳۲۰ق) معروف به «محدث نوری» از محدثان برجسته و رجالیان بزرگ شیعه در قرن چهاردهم هجری محسوب می‌شود. بسیاری در رد این نظریه نوشتند.

در سال ۱۲۸۴ق. به قصد [[زیارت]] [[امام رضا(ع)]] به ایران بازگشت و عازم [[مشهد مقدس]] شد. دو سال بعد در سال ۱۲۸۶ق. به عراق بازگشت و پس از آن، برای دومین بار به زیارت [[خانه خدا]] رفت و بعد از بازگشت به عراق، پای درس [[میرزای شیرازی]] حاضر شد. چون میرزای شیرازی در سال ۱۲۹۱ق. به [[سامرا]] مهاجرت کرد، محدث نوری نیز در سال بعد همراه دیگر استادش فتح [[علی سلطان آبادی]] و دامادش [[شیخ فضل الله نوری]] به سامرا رفت. در سال ۱۳۱۴ق. به نجف اشرف بازگشت و تا آخر عمر در آن شهر باقی ماند. <ref>نوری، ج۱، ص۴۲</ref>

اساتید مهم ایشان عبارتند از: [[ملا محمد علی محلاتی]]، [[شیخ عبدالرحیم بروجردی]]، [[شیخ عبدالحسین تهرانی]]، [[شیخ مرتضی انصاری]]، میرزای شیرازی، [[فتح علی سلطان آبادی]]. <ref>امین، ج۶، ص۱۴۴</ref>

برخی از شاگردان وی نیز بدین شرح می‌باشند: شیخ عباس قمی صاحب مفاتیح الجنان، آقا بزرگ تهرانی صاحب کتاب الذریعة، شیخ اسماعیل ابن شیخ محمد باقر اصفهانی. <ref>اعیان الشیعه، ج۶، ص۱۴۴</ref>

مشهورترین تألیف محدث نوری در استدراک و تتمیم وسائل الشیعه اثر [[شیخ حر عاملی]] نگاشته شده است.

این کتاب، از کتاب‌های جنجال برانگیز [[جهان تشیع]] است و محدث نوری در 28 جمادى الثانیة سال 1292ق. از تالیف آن فراغت یافته است. از عنوان کتاب برمی‌آید که قرآن کریم تحریف شده همان گونه که بنابر عقیده [[مسلمانان]] [[انجیل]] و [[تورات]] تحریف شده است؛ اما بنابر متن کتاب و نیز بنابر آنچه شیخ آقابزرگ تهرانی از خود محدث نوری شنیده و از او نقل کرده، مراد محدث نوری از تحریف کتاب این نیست که [[قرآن]] فعلی کلام خدا نیست یا چیزی بر آن افزوده یا پس از جمع القرآن(جمع آوری قرآن در زمان [[عثمان]] به عفان به شکل یک کتاب)چیزی از آن کاسته شده است. <ref> آقا بزرگ الطهرانی - ج 16 - ص 231 - 232 و ج 18 - ص 9 - 10</ref>

از همان آغاز علمای شیعه به تالیف کتاب‌هایی در مقابله با این کتاب دست زدند از جمله شیخ محمود تهرانى در سال 1302 ق. ردّیه‌‏اى به نام کشف الارتیاب عن تحریف الکتاب بر آن نگاشت <ref>الذریعة - آقا بزرگ الطهرانی - ج 18 - ص 9 - 10</ref> و محدث نورى نیز در پاسخ به آن رساله‌‏اى به نام الجواب عن شبهات کشف الارتیاب را تألیف کرد و گویا از برخی نظرات خویش در کتاب اصلی بازگشت و یا نظر خود را تشریح کرد و کوشید تا سوء تفاهم های پیش آمده را برطرف سازد او درباره این رساله گفته است رضایت ندارد کسی پیش از خواندن رساله، کتاب فصل الخطاب را بخواند و این رساله منزله تکمله کتاب فصل الخطاب است. <ref> نجم ثاقب، ج 1، ص 31 و 32</ref> <ref> الذریعة - آقا بزرگ الطهرانی - ج 16 - ص 231 - 232 و ج 18 - ص 9 - 10</ref>

که نخستین کتاب مستقلّی است که در ردّ خرافات ساخته و پرداخته شده درباره حماسه [[عاشورا]] تألیف شده است.  

که کتابی جامع درباره [[امام زمان(عج)]] بوده، به زبان فارسی نگاشته شده است.

'''معالم العِبَر''' <ref> امین، ج۶، ص۱۴۴ و۱۴۵</ref>

این کتاب که به عنوان «مولودیه» نیز مشهور است، مجموع قصایدى است که در ایام ولادت [[ائمه اطهار(ع)]] سروده است و هم چنین مشتمل بر قصیده‌‏اى در مدح [[صاحب الزمان(ع)]] و مدح سامراء مى‏‌باشد.

'''موالید الائمة''' <ref>نجم ثاقب، ج 1، ص 31 و 32.</ref>

در شب چهارشنبه ۲۷ [[جمادی الثانی]] در سال ۱۳۲۰ هجری در نجف اشرف درگذشت و در صحن حرم علی بن ابیطالب(ع) به خاک سپرده شد. <ref>امین، ج۱، ص۱۴۳</ref> مراتب علمی و تقوای او را عالمان دینی و شاگردانش بسیار ستوده‌اند. <ref>نجم ثاقب، ج 1، ص 24 - 26</ref>

[https://fa.abna24.com/cultural/ahlebayt-ferinds/archive/2015/01/03/662403/story.html برگرفته از سایت پشیمانی "میرزا حسین نوری" از نامگذاری یک کتاب]  

[[رده:مراجع تقلید]]

[[رده:محدثان شیعه]]

[[رده:رجالیان شیعه]]