۸۷٬۹۳۹
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' کرده اند ' به ' کردهاند ') |
جز (جایگزینی متن - ' برده اند' به ' بردهاند') |
||
خط ۱۲۴: | خط ۱۲۴: | ||
هفت نفر از تابعین به نام '''فقهاء سبعه''' خوانده مى شدهاند. سال ۹۴ هجرى که سال شهادت حضرت على بن الحسین (ع) است و در آن سال سعید بن مسیب و عروة بن زبیر از فقهاء سبعه و سعید بن جبیر و برخى دیگر از فقهاء مدینه درگذشتند به نام <big>سنة الفقهاء</big> نامیده شد. از آن پس دوره به دوره به علماء عارف به اسلام - خصوصا احکام اسلام - <big>فقهاء</big> اطلاق مى شد. | هفت نفر از تابعین به نام '''فقهاء سبعه''' خوانده مى شدهاند. سال ۹۴ هجرى که سال شهادت حضرت على بن الحسین (ع) است و در آن سال سعید بن مسیب و عروة بن زبیر از فقهاء سبعه و سعید بن جبیر و برخى دیگر از فقهاء مدینه درگذشتند به نام <big>سنة الفقهاء</big> نامیده شد. از آن پس دوره به دوره به علماء عارف به اسلام - خصوصا احکام اسلام - <big>فقهاء</big> اطلاق مى شد. | ||
ائمه اطهار مکرر این کلمه را بکار | ائمه اطهار مکرر این کلمه را بکار بردهاند و بعضى از اصحاب خود را امر به تفقه کردهاند و یا آنها را فقیه خوانده اند. شاگردان مبرز ائمه اطهار در همان عصرها به عنوان <sub>فقهاء شیعه</sub> شناخته مى شدهاند.<ref>مطهری، آشنایى با علوم اسلامى، ج۳، ص۶۸و۶۹</ref> | ||
=فقه سیاسی= | =فقه سیاسی= |