پیامبران: تفاوت میان نسخه‌ها

«لقد کان فی قصصهم عبرة لأولی الالباب <ref> یوسف (۱۲)، آیه ۱۱۱. </ref> در سرگذشت آن‌ها درس عبرتی برای صاحبان اندیشه بود».

قرآن برای تسلی خاطر پیامبر اسلام (ص) اشاره به وضع مشابه پیامبران پیشین می‌کند تا حضرت بداند که آن‌ها نیز با چنین مشکلاتی روبرو بودند، اما صبر پیشه کردند و در نهایت پیروز گشتند. <ref> مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، قم، چاپ‌خانه امیرالمؤمنین، چ ۱۵، ۱۳۷۶ ه. ش، ج ۲۰، ص ۱۸۱</ref>

قرآن با نقل زندگی برخی پیامبران درصدد بیان هدف اصلی از بعثت انبیا می‌باشد و این‌که آن‌ها برای [[هدایت]] بشر و تکامل معنوی آن‌ها آمده‌اند.

تاریخ انبیا اکثرش تکراری است و اهل فن معتقدند اکثر تاریخ گذشتگان تکرار مکررات است و می‌دانیم که تکرار بدون دلیل با فصاحت در کلام منافات دارد؛ لذا قرآن از مجموع [[تاریخ انبیا]] بخش مهم علمی و تاریخی آن و عوامل عبرت‌آمیز آن‌ها را که در زندگی این پیامبران لازم بود شناخته شود، نقل کرده است.

دلیل دیگر مجهول بودن اکثر نام انبیا برای عرب‌های آن زمان است. انبیایی که تاریخ آن‌ها نقل شده است، برای اعراب آن روز نوعاً شناخته شده بودند؛ ولی [[پیامبران]] دیگر برایشان ناشناس بودند؛ همین عامل عدم آشنایی، سبب خدشه‌دار شدن وحی بود که باعث انکار وحی می‌شد؛ بدین‌سان که مردم بگویند از کسانی سخن می‌گوید که کسی آن را نشنیده است. به همین دلیل به‌طور سربسته بدان‌ها اشاره شده است. <ref>محمد رشید رضا، تفسیر المنار، بیروت، دارالمعرفه، ج ۶، ص ۷۰</ref>

«لا نفرق بین احد منهم و نحن له مسلمون؛ <ref> بقره (۲)، آیه ۱۳۶</ref> ما هیچ فرقی میان احدی از آن‌ها (پیامبران) نمی‌گذاریم و در برابر فرمان الهی تسلیم هستیم».

که تأکید می‌کند مؤمنان کسانی هستند که میان [[پیامبران الهی]] تفاوتی نمی‌گذارند و به تعلیمات همه آن‌ها [[ایمان]] دارند، و این گواه روشنی است بر یگانگی اصول کلی تعلیمات آن‌ها. <ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، قم، چاپ‌خانه امیرالمؤمنین، چ ۱۵، ۱۳۷۶ ه. ش، ج ۷، ص ۳۳۹</ref>