سعید بن قیس همدانی: تفاوت میان نسخه‌ها

سعید بن قیس همدانی (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۳۱ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۳:۲۲

۳ بایت حذف‌شده ، ‏۳۱ دسامبر ۲۰۲۲

جز

جایگزینی متن - ' آن‌ها ' به ' آنها '

Hadifazl

Writers، confirmed، مدیران

۸۷٬۸۸۶

ویرایش

@@ خط ۴۷: / خط ۴۷: @@
 در این جنگ، سعید از امرای سواره‌نظام سپاه امام بود <ref>احمد بن اعثم‌کوفی، کتاب الفتوح، ج۳، ص۲۵، چاپ علی شیری، بیورت ۱۴۱۱/ ۱۹۹۱</ref> و فرماندهی گروه رَجْراجه(سپاه موج‌آسا)، شامل چهار هزار سپاهی زره‌پوش از قبیله همدان، را برعهده داشت<ref>نصر بن مزاحم منقری، وقعة صفین، ج۱، ص۴۵۳، چاپ عبدالسلام هارون، بیروت ۱۴۱۴/۱۹۹۰</ref><ref>نصر بن مزاحم منقری، وقعة صفین، ج۱، ص ۵۲۰، چاپ عبدالسلام هارون، بیروت ۱۴۱۴/۱۹۹۰</ref>. همچنین، سعید از کسانی بود که در همین جنگ، امام علی نزد [[معاویه]] فرستاد تا او را به پیروی از کتاب خدا و فرمان او و پیوستن به جماعت دعوت نمایند<ref>نصر بن مزاحم منقری، وقعة صفین، ج۱، ص۱۸۷، چاپ عبدالسلام هارون، بیروت ۱۴۱۴/۱۹۹۰</ref><ref>احمد بن اعثم‌کوفی، کتاب الفتوح، ج۳، ص۱۹ـ۲۰، چاپ علی شیری، بیورت ۱۴۱۱/ ۱۹۹۱</ref>.
 سعید بن قیس به همراه قومش (هَمدان) در جنگ صفّین رشادت و فداکاری بسیار نمود و برخی از نامداران سپاه معاویه را به هلاکت رساند؛ به‌گونه‌ای که علی علیه‌السلام اشعاری در ستایش او و قبیلۀ همدان خواند<ref>ابن‌شهر آشوب، مناقب آل ابی‌طالب، ج۲، ص۳۵۵، نجف ۱۳۷۶/۱۹۵۶</ref><ref>ابن ابی‌الحدید، شرح نهج‌البلاغه، ج۵، ص۲۱۶، چاپ محمدابوالفضل ابراهیم، قاهره ۱۳۷۸/۱۹۵۹</ref><ref>نصر بن مزاحم منقری، وقعة صفین، ج۱، ص۲۷۳۲۷۴، چاپ عبدالسلام هارون، بیروت ۱۴۱۴/۱۹۹۰</ref><ref>احمد بن یحیی بلاذری، انساب الاشراف، ج۲، ص۲۲۲، چاپ محمود فردوس عظم، دمشق، ۱۹۹۷</ref>.
-به زحمت افتادن سپاه معاویه از سعید بن قیس و همدانیان به‌گونه‌ای بود که معاویه ناگزیر خود به جنگ با سعید و همدانیان رفت، اما کاری از پیش نبرد و فرار کرد.آنگاه، یمانیان و عَکّیان را به جنگ با همدانیان فرستاد که آن‌ها نیز شکست خوردند<ref>نصر بن مزاحم منقری، وقعة صفین، ج۱، ص۴۲۶۴۲۷، چاپ عبدالسلام هارون، بیروت ۱۴۱۴/۱۹۹۰</ref><ref>نصر بن مزاحم منقری، وقعة صفین، ج۱، ص۴۳۲۴۳۸، چاپ عبدالسلام هارون، بیروت ۱۴۱۴/۱۹۹۰</ref>. سعید بن قیس پس از آن‌که معاویه با نیرنگ، سپاه [[عراق]] را به متارکه جنگ و پذیرش حکمیت [[قرآن]] دعوت کرد، خطاب به سپاه شام گفت که تاکنون سپاه امام علی برای داوری قرآن با شامیان جنگیده بود و اکنون شامیان، سپاه او را به آن می‌خوانند.
+به زحمت افتادن سپاه معاویه از سعید بن قیس و همدانیان به‌گونه‌ای بود که معاویه ناگزیر خود به جنگ با سعید و همدانیان رفت، اما کاری از پیش نبرد و فرار کرد.آنگاه، یمانیان و عَکّیان را به جنگ با همدانیان فرستاد که آنها نیز شکست خوردند<ref>نصر بن مزاحم منقری، وقعة صفین، ج۱، ص۴۲۶۴۲۷، چاپ عبدالسلام هارون، بیروت ۱۴۱۴/۱۹۹۰</ref><ref>نصر بن مزاحم منقری، وقعة صفین، ج۱، ص۴۳۲۴۳۸، چاپ عبدالسلام هارون، بیروت ۱۴۱۴/۱۹۹۰</ref>. سعید بن قیس پس از آن‌که معاویه با نیرنگ، سپاه [[عراق]] را به متارکه جنگ و پذیرش حکمیت [[قرآن]] دعوت کرد، خطاب به سپاه شام گفت که تاکنون سپاه امام علی برای داوری قرآن با شامیان جنگیده بود و اکنون شامیان، سپاه او را به آن می‌خوانند.
 اگرچه از روایت نصر بن مزاحم<ref>نصر بن مزاحم منقری، وقعة صفین، ج۱، ص۴۸۳۴۸۴، چاپ عبدالسلام هارون، بیروت ۱۴۱۴/۱۹۹۰</ref> <ref>نصر بن مزاحم منقری، وقعة صفین، ج۱، ص۵۲۰، چاپ عبدالسلام هارون، بیروت ۱۴۱۴/۱۹۹۰</ref> برمی‌آید که سعید بن قیس در قبول یا رد پیشنهاد متارکه جنگ مردد بوده است، اما پس از قرار صلح میان دو سپاه (چند ماه پیش از اعلام نتیجه حکمیت)، سعید بار دیگر آمادگی خود و قبیله هَمْدان را به فرمانبرداری از [[علی بن ابی طالب|علی]] و ادامه جنگ اعلام نمود.