confirmed، مدیران
۳۷٬۲۱۴
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
|- | |- | ||
|تولد | |تولد | ||
| | |۱۲۵۸ ق | ||
|- | |- | ||
|زادگاه | |زادگاه | ||
خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
|- | |- | ||
|شاگردان | |شاگردان | ||
|میرزا علی شیرازی • محمدحسین نائینی • [[سید علی سیستانی]] | |میرزا علی شیرازی • [[میرزا محمد حسین نائینی|محمدحسین نائینی]] • [[سید علی سیستانی]] | ||
|- | |- | ||
|اجازه روایت به | |اجازه روایت به | ||
خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
|- | |- | ||
|فعالیتهای سیاسی | |فعالیتهای سیاسی | ||
|تلاش برای [[وحدت]] [[شیعه]] و [[سنی]] • مقابله با تجاوز روسها به ایران | |تلاش برای [[وحدت]] [[شیعه]] و [[سنی]] • مقابله با تجاوز روسها به [[ایران]] | ||
|- | |- | ||
|درگذشت | |درگذشت | ||
| | |۱۳۳۸ ق | ||
|- | |- | ||
|محل درگذشت | |محل درگذشت | ||
خط ۵۳: | خط ۵۳: | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
'''سید اسماعیل صدر'''، معروف به <big>سید الصدر</big>، فرزند سید صدرالدین، از خاندان صدر، زاده اصفهان و از عالمان و مراجع سرشناس شیعه بود. او یکی از شاگردان برجسته میرزای شیرازی است، که پس از او، مرجعیت را به عهده گرفت. وی امام [[نماز جماعت]]، در صحن [[حرم]] [[امام حسین(علیه السلام)]] بود. او در [[اصفهان]]، [[نجف]] و [[سامرا]] از استادانی مانند محمدباقر نجفی و [[مهدی کاشفالغطاء]] بهره برده و شاگردان فراوانی مانند [[میرزا علی شیرازی]]، [[محمدحسین نائینی]]، [[عبدالحسین آلیاسین]] و [[سید علی سیستانی]] تربیت کرد. وی در بیشتر تحولات سیاسی جامعه وارد نشده، با این همه، به هنگام ضرورت دخالت میکرد؛ حمایت از تولید داخلی، [[وحدت شیعه و سنی]] و مقابله با تجاوز روسها به [[ایران]]، از جمله فعالیتهای سیاسی اوست. وی به جز رسالههای عملیه و حاشیه بر کتابها، اثر خاصی تألیف نکرده است. برخی شاگردان او کتابهای بر پایه تقریرات درس او نگاشتهاند. او را اهل سیر و سلوک، اخلاص، فروتنی و سادهزیستی دانستهاند. وی در [[کاظمین]] درگذشته و در در بخش شرقی حرم [[امام کاظم(علیه السلام)]]، روبهروی حجرهای که [[ابن قولویه قمی]] در آن مدفون است، در مقبره خانوادگی صدر دفن شد. | '''سید اسماعیل صدر'''، معروف به <big>سید الصدر</big>، فرزند سید صدرالدین، از خاندان صدر، زاده اصفهان و از عالمان و مراجع سرشناس شیعه بود. او یکی از شاگردان برجسته میرزای شیرازی است، که پس از او، مرجعیت را به عهده گرفت. وی امام [[نماز جماعت]]، در صحن [[حرم]] [[امام حسین علیه السلام|امام حسین(علیه السلام)]] بود. او در [[اصفهان]]، [[نجف]] و [[سامرا]] از استادانی مانند محمدباقر نجفی و [[مهدی کاشفالغطاء]] بهره برده و شاگردان فراوانی مانند [[میرزا علی شیرازی]]، [[محمدحسین نائینی]]، [[عبدالحسین آلیاسین]] و [[سید علی سیستانی]] تربیت کرد. وی در بیشتر تحولات سیاسی جامعه وارد نشده، با این همه، به هنگام ضرورت دخالت میکرد؛ حمایت از تولید داخلی، [[وحدت اسلامی|وحدت شیعه و سنی]] و مقابله با تجاوز روسها به [[ایران]]، از جمله فعالیتهای سیاسی اوست. وی به جز رسالههای عملیه و حاشیه بر کتابها، اثر خاصی تألیف نکرده است. برخی شاگردان او کتابهای بر پایه تقریرات درس او نگاشتهاند. او را اهل سیر و سلوک، اخلاص، فروتنی و سادهزیستی دانستهاند. وی در [[کاظمین]] درگذشته و در در بخش شرقی حرم [[موسی بن جعفر|امام کاظم(علیه السلام)]]، روبهروی حجرهای که [[ابن قولویه قمی]] در آن مدفون است، در مقبره خانوادگی صدر دفن شد. | ||
== زندگینامه آیتالله سید اسماعیل صدر == | == زندگینامه آیتالله سید اسماعیل صدر == | ||
آیتالله العظمی سید اسماعیل ابن سید صدرالدین ابن سید صالح شرفالدین (ح 1255-1338ق): «سید الصدر» یا «آقای صدر» خوانده میشد. [[فقیه]]، اصولی، جانشین [[آیتالله العظمی میرزا حسن شیرازی]] و از مراجع بزرگ [[شیعه]] پس از رحلت وی بود. | آیتالله العظمی سید اسماعیل ابن سید صدرالدین ابن سید صالح شرفالدین (ح 1255-1338ق): «سید الصدر» یا «آقای صدر» خوانده میشد. [[فقیه]]، اصولی، جانشین [[محمد حسن شیرازی|آیتالله العظمی میرزا حسن شیرازی]] و از مراجع بزرگ [[شیعه]] پس از رحلت وی بود. | ||
در اصفهان به دنیا آمد. مادرش اهل اصفهان و دختر تاجری متدین و خوشنام از خاندان نمازی بود که به تدین و تدبیر شهرت داشت. بینهایت باهوش، با ذکاوت و به واقع «تالیتلو پدرش» بود. کمتر از نه سال داشت که پدرش را از دست داد. با درگذشت پدر، برادرش سید محمدعلی معروف به آقا مجتهد سرپرستی و تربیتش را عهدهدار شد. ادبیات عرب، [[منطق]]، ریاضیات و عمده سطوح [[فقه]] و [[اصول]] را نزد آقا مجتهد آموخت. در همان عنفوان جوانی در صرف، نحو، معانی، بیان و منطق، مهارتی ستودنی و جایگاهی والا یافت. | در اصفهان به دنیا آمد. مادرش اهل اصفهان و دختر تاجری متدین و خوشنام از خاندان نمازی بود که به تدین و تدبیر شهرت داشت. بینهایت باهوش، با ذکاوت و به واقع «تالیتلو پدرش» بود. کمتر از نه سال داشت که پدرش را از دست داد. با درگذشت پدر، برادرش سید محمدعلی معروف به آقا مجتهد سرپرستی و تربیتش را عهدهدار شد. ادبیات عرب، [[منطق]]، ریاضیات و عمده سطوح [[فقه]] و [[اصول]] را نزد آقا مجتهد آموخت. در همان عنفوان جوانی در صرف، نحو، معانی، بیان و منطق، مهارتی ستودنی و جایگاهی والا یافت. | ||
خط ۷۵: | خط ۷۵: | ||
== اتحاد شیعه و سنی == | == اتحاد شیعه و سنی == | ||
سید اسماعیل [[وحدت شیعه و سنی]] را برای مقابله با تهدیدات روزافزون استعمار ضرورتی اجتنابناپذیر میدانست و بر همین اساس در سال 1329ق به اتفاق آیات عظام [[آخوند خراسانی]]، [[شیخالشریعه اصفهانی]]، شیخ عبدالله مازندرانی و [[حاجآقا نورالله اصفهانی]] در بیانیهای مشترک بر «وجوب تمسک به حبل اسلام» و «وجوب اتحاد تمام [[مسلمین]] در حفظ بیضه اسلام و نگهداری جمیع مملکتهای اسلامی از [[عثمانی]] و ایرانی از تشبثات دول بیگانه و حملههای سلطنتهای» تأکید نمود. | سید اسماعیل [[وحدت اسلامی|وحدت شیعه و سنی]] را برای مقابله با تهدیدات روزافزون استعمار ضرورتی اجتنابناپذیر میدانست و بر همین اساس در سال 1329ق به اتفاق آیات عظام [[آخوند خراسانی]]، [[شیخالشریعه اصفهانی]]، شیخ عبدالله مازندرانی و [[حاجآقا نورالله اصفهانی]] در بیانیهای مشترک بر «وجوب تمسک به حبل اسلام» و «وجوب اتحاد تمام [[مسلمین]] در حفظ بیضه اسلام و نگهداری جمیع مملکتهای اسلامی از [[عثمانی]] و ایرانی از تشبثات دول بیگانه و حملههای سلطنتهای» تأکید نمود. | ||
== تأسیس شرکت اسلامیه == | == تأسیس شرکت اسلامیه == | ||
خط ۹۳: | خط ۹۳: | ||
== وفات == | == وفات == | ||
سید اسماعیل در سال 1334ق بیمار و به قصد درمان و مجاورت عازم [[کاظمین]] شد. اگرچه پس از مدتی بهبودی اندک حاصل شد، اما سلامتی مجدد وی به سبب وقوع رویدادهای ناگوار، کهولت سن و ضعف مزاج دیری نپائید. آن بزرگوار سرانجام در روز دوازدهم و بهنقلی هجدهم جمادیالاولی سال 1338ق در همان شهر درگذشت و پس از تشییعی باشکوه و اقامه مراسم [[نماز]] توسط فرزند ارشدش سید محمد مهدی، در بخش شرقی حرم مطهر [[امام موسی کاظم (علیه السلام)]]، روبروی حجرهای که [[ابنقولویه قمی]] در آن مدفون است، در مقبره خانوادگی خاندان صدر به خاک سپرده شد. | سید اسماعیل در سال 1334ق بیمار و به قصد درمان و مجاورت عازم [[کاظمین]] شد. اگرچه پس از مدتی بهبودی اندک حاصل شد، اما سلامتی مجدد وی به سبب وقوع رویدادهای ناگوار، کهولت سن و ضعف مزاج دیری نپائید. آن بزرگوار سرانجام در روز دوازدهم و بهنقلی هجدهم جمادیالاولی سال 1338ق در همان شهر درگذشت و پس از تشییعی باشکوه و اقامه مراسم [[نماز]] توسط فرزند ارشدش سید محمد مهدی، در بخش شرقی حرم مطهر [[موسی بن جعفر|امام موسی کاظم (علیه السلام)]]، روبروی حجرهای که [[ابنقولویه قمی]] در آن مدفون است، در مقبره خانوادگی خاندان صدر به خاک سپرده شد. | ||
== منبع == | == منبع == |