محمدمهدی فولادوند: تفاوت میان نسخه‌ها

| تصویر = Mohammad-mahdi-foladvand.jpg

| نام = محمدمهدی فولادوند

| نام‌های دیگر =  

| سال تولد = ۱۲۹۹ ش

| تاریخ تولد =

| محل تولد = اراک

| سال درگذشت = ۱۳۸۷ ش

| تاریخ درگذشت =

| محل درگذشت =

| استادان = {{فهرست جعبه عمودی | استاد | استاد | استاد}}

| شاگردان =

| دین = اسلام

| مذهب = شیعه

| آثار = {{فهرست جعبه افقی | ترجمۀ کامل قرآن به زبان فارسی| ترجمۀ نهج‌البلاغه به زبان فارسی | ترجمۀ صحیفه سجادیه به زبان فارسی}}

| فعالیت‌ها = ترجمعه قرآن کریم

| وبگاه = {{نشانی وب | site.com.net}}

}}

محمدمهدی فولادوند فرزند محمد حسین خان بختیاری (ضرغام نظام)؛ از امرای لشکر کامران میرزا نایب‌السلطنه، [[امیرکبیر]] (فرزند [[ناصرالدین شاه]] قاجار) است. ایشان در اول دی ماه 1299 شمسی در منزل ناظم‌التجار در [[اراک]] متولد شد. در دوازده سالگی به مدرسۀ علمیه در نزدیکی [[مدرسۀ سپهسالار تهران]] (شهید مطهری) راه یافت و پس از منحل شدن آن به [[مدرسۀ دارالفنون]] رفت. استاد در سال 1318 شمسی موفق به گرفتن دیپلم از مدرسۀ یاد شده گردید و آنگاه، برای ادامۀ تحصیل روانه دانشکده حقوق دانشگاه تهران شد. تمایلات ادبی و عرفانی او از یکسو و عدم هماهنگی رشتۀ حقوق با ذوق و قریحۀ وی از طرف دیگر، زمینۀ ترک تحصیل در رشتۀ مزبور را برای ایشان فراهم آورد تا اینکه جهت تکمیل یافته‌های خویش در شهریور 1329 شمسی از راه مصر و ایتالیا به فرانسه رفت و در مدت 14 سال اقامت خود در پاریس به فراگیری رشتۀ ادبیات زبان خارجی در [[دانشگاه سوربن]] پرداخت. سپس به مدرسۀ السنه شرقیه پاریس و معهدالاسلامیه دانشگاه مزبور راه یافت و موفق به دریافت لیسانس ادبی از آنجا گردید.

استاد در مدت اقامت خود در اروپا علاوه بر تحصیل زبان‌های متعدد به چاپ بخشی از آثار خود همت گماشت و ضمن آن به انجام پژوهش‌های متعدد اقدام کرد. در همین ارتباط رساله دکترای خود را دربارۀ «[[عمرخیام]]» به زبان فرانسه منتشر ساخت و «کتاب سبز» خویش را که مورد توجه و تقریظ‌های متعدد رجال درجۀ اول فرانسه قرار گرفت، در آن کشور به چاپ رساند. او جدای از اقامت یک و نیم دهه‌ای خود در فرانسه - به مسافرت‌های عدیده‌ای در اروپا پرداخت و از کشورهای انگلستان، هلند، اتریش، ایتالیا، یونان، اسپانیا، سوئیس، ترکیه و مصر و عراق دیدن کرد و بر تکمیل روزافزون مطالعات خویش می‌افزود.

دکتر فولادوند در آبان 1344 به تهران بازگشت و در بسیاری از دانشگاه‌ها و مؤسسات آموزش عالی از جمله؛ هنرکدۀ دراماتیک و هنرهای زیبای تهران و مدارس عالی ادبیات و زبان‌های خارجه و علوم تربیتی، مدرسۀ عالی قضائی قم و دانشکدۀ اسلامی به تدریس دروس مختلف فلسفه، زیبا شناسی، ادبیات زبان فرانسه، تاریخ مذاهب و فرهنگ و تمدن پرداخت. دو سال قبل از آمدن به ایران در سال 1342 شمسی به عنوان عضو دائمی «انجمن نویسندگان فرانسه» (Associtation des ecrivains de langue Fransaise) و انجمن شعرای آن کشور انتخاب شد. استاد همچنین، یکی از اعضای برجسته «انجمن فلسفی ایران و علوم انسانی» وابسته به [[یونسکو]] زیرنظر شادروان دکتر علی اکبر سیاسی، از مؤسسان انجمن فلسفی ایران- تهران در سال 1324 شمسی بوده و در سال 1378 شمسی نیز به عنوان یکی از 13 دانشمند و اندیشمند (فرزانگان) برجستۀ کشور از سوی سازمان صدا و سیما معرفی شده است.<ref> [https://www.khabaronline.ir/news/233276/%D9%88%DB%8C%DA%98%D9%87-%D9%86%D8%A7%D9%85%D9%87-%D8%AF%D8%B1%DA%AF%D8%B0%D8%B4%D8%AA-%D8%AF%DA%A9%D8%AA%D8%B1-%D9%85%D8%AD%D9%85%D8%AF-%D9%85%D9%87%D8%AF%DB%8C-%D9%81%D9%88%D9%84%D8%A7%D8%AF%D9%88%D9%86%D8%AF-%D9%85%D9%87%D8%AF%D8%A7 ویژه نامه درگذشت دکتر محمد مهدی فولادوند(مهدا)] </ref>

«فرانسوا موریاک»؛ عضو فرهنگستان فرانسه و برنده جایزه نوبل - «هانری دومنترلان»؛ عضو فرهنگستان فرانسه و مؤلف کتاب‌هایی است که اغلب به دوازده زبان ترجمه شده‌اند- «ژان ککتو»؛ عضو فرهنگستان فرانسه- «پیر مورو»؛ از سخنوران نامی و استاد فصاحت و بلاغت در دانشگاه سورین- «ژنرال دگل»؛ رئیس جمهور پیشین و وقت فرانسه- «سید حمزه بوبکر»؛ امام مسلمین فرانسه و رئیس معهدالاسلامیه پاریس- «لئوپلد سدارسنگر»؛ رئیس جمهور سنگال و آکادمیسین- «رنه هویک»؛ پرفسور (کلژ دُفرانس) - «ایتن سوریو»؛ پرفسور دانشگاه پاریس، عضو انستیتو و رئیس جامعه زیباشناسان فرانسه؛ از زمرۀ مشاهیر و معاریف خارجی در این رابطه بوده‌اند. علاوه بر اینها، علّامه [[محمدتقی جعفری]]- محمدعلی جمالزاده- [[بهاء‌الدین خرمشاهی]] - امیری فیروزکوهی و دیگر معاریف ایرانی از استاد فولادوند به نیکی و احترام یاد کرده‌اند. رسانه‌ها و مطبوعات ایرانی و خارجی نیز در تجلیل و اهمیت آثار و اندیشه‌های استاد بسیار سخن‌ها گفته‌اند.

[[رده:مترجمان قرآن]]

[[رده:ایران]]