ملا محمد عمر: تفاوت میان نسخه‌ها

در زندگی‌نامه رهبر [[طالبان]] در مورد شخصیت وی گفته شده: «او آرام است، عصبانی نمی‌شود و نمی‌ترسد. خانه و حساب بانکی در خارج از کشور ندارد. خوش ‌برخورد است و شوخ طبعی ویژه‌ای دارد و هیچ گاه خود را بر‌تر از همراهانش نمی‌داند».

در اوایل جهاد [[افغانستان]] علیه [[شوروی]] وی به‌عنوان یک سرباز پیاده و عادیِ مجاهدین دو هفته به [[پاکستان]] سفر کرد. گفته می‌شود در جریان یکی از جنگ‌ها یک چشم ملاعمر بر اثر برخورد ترکش زخمی شد و به شدت آسیب دید، وی بدون استفاده از مواد بیهوش‌کننده و ضدعفونی‌کننده و به وسیله چاقو این چشمش را درآورده و پلک‌هایش را به هم دوخت. پس از عقب‌نشینی ارتش شوروی از [[افغانستان]] بین سال‌های ۱۹۸۹ تا ۱۹۹۴ م، وی امام مسجدِ یک روستا در شهرستان ولسوالی در غرب قندهار شد. در اکتبر ۱۹۹۴م، ملاعمر، امیر [[طالبان]] شد. در تاریخ ۱۹۹۶ م، اجلاس بزرگی که شورا خوانده می‌شد و متشکل از ۱۵۰۰ طالب دینی بود در قندهار برگزار شد و به ملاعمر لقب «امیرالمؤمنین» اعطا کرد. تا این زمان [[طالبان]] تقریباً ۹۰ درصد خاک [[افغانستان]] را اشغال کرده بود. در نهایت در پی حملات ارتش [[آمریکا]] و همزمان نیروهای پیمان [[اتلانتیک شمالی]] (ناتو) در اکتبر ۲۰۰۱ م، حکومت تحت رهبری ملاعمر پس از مقاومت کوتاهی سقوط کرد<ref>ملا عمر چشمش را با چاقو درآورد، فردانیوز.</ref>.