۸۸٬۱۲۶
ویرایش
جنبش اسلامی الجزایر: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'تجدید نظر' به 'تجدید‌نظر'
جز (جایگزینی متن - 'وسیع ترین' به 'وسیع‌ترین') |
جز (جایگزینی متن - 'تجدید نظر' به 'تجدید‌نظر') |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''جنبش اسلامی در الجزایر''' بعد از 132 سال سلطه [[فرانسه]] و مبارزه مردم با آن، به پیروزی رسید. آنچه جنبش، بعد از پیروزی دچار آن شد، نفوذ افراد وابسته به [[سوسیالیسم]] و غرب در صفوف مجاهدان بود. این امر سبب شد که جنبش از اهداف اولیه خود دست برداشته و به طرف اهداف غیراسلامی و خواست ابرقدرت‌هاگام بردارد. | '''جنبش اسلامی در الجزایر''' بعد از 132 سال سلطه [[فرانسه]] و مبارزه مردم با آن، به پیروزی رسید. آنچه جنبش، بعد از پیروزی دچار آن شد، نفوذ افراد وابسته به [[سوسیالیسم]] و غرب در صفوف مجاهدان بود. این امر سبب شد که جنبش از اهداف اولیه خود دست برداشته و به طرف اهداف غیراسلامی و خواست ابرقدرت‌هاگام بردارد. | ||
در نتیجه بحران سیاسی بار دیگر [[الجزایر]] را فراگرفت و در اکتبر 1988 موج گسترده‌ای از اعتراض‌های اسلام‌گرایان به دولت «بن جدید» آغاز شد. ادامه مبارزات و مخالفت‌های عمومی در الجزایر باعث شد که دولت آمادگی خود را برای ایجاد دموکراسی در کشور و | در نتیجه بحران سیاسی بار دیگر [[الجزایر]] را فراگرفت و در اکتبر 1988 موج گسترده‌ای از اعتراض‌های اسلام‌گرایان به دولت «بن جدید» آغاز شد. ادامه مبارزات و مخالفت‌های عمومی در الجزایر باعث شد که دولت آمادگی خود را برای ایجاد دموکراسی در کشور و تجدید‌نظر در قانون اساسی الجزایر اعلام کند. در قانون جدید که در فوریه 1989 تدوین شد، اسلام به جای سوسیالیسم به عنوان منبع مشروعیت دولت در قانون اساسی کشور گنجانده شد. | ||
== زمینه == | == زمینه == | ||
| خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
<br> | <br> | ||
جنبش اسلامی در الجزایر بعد از 132 سال سلطه فرانسه و مبارزه مردم با آن، به پیروزی رسید. آنچه جنبش، بعد از پیروزی دچار آن شد، نفوذ افراد وابسته به سوسیالیسم و غرب در صفوف مجاهدان بود. این امر سبب شد که جنبش از اهداف اولیه خود دست برداشته و به طرف اهداف غیراسلامی و خواست ابرقدرت‌ها گام بردارد. <br> | جنبش اسلامی در الجزایر بعد از 132 سال سلطه فرانسه و مبارزه مردم با آن، به پیروزی رسید. آنچه جنبش، بعد از پیروزی دچار آن شد، نفوذ افراد وابسته به سوسیالیسم و غرب در صفوف مجاهدان بود. این امر سبب شد که جنبش از اهداف اولیه خود دست برداشته و به طرف اهداف غیراسلامی و خواست ابرقدرت‌ها گام بردارد. <br> | ||
در نتیجه بحران سیاسی بار دیگر الجزایر را فراگرفت و در اکتبر 1988 موج گسترده‌ای از اعتراض‌های اسلام‌گرایان به دولت «بن جدید» آغاز شد. ادامه مبارزات و مخالفت‌های عمومی در الجزایر باعث شد که دولت آمادگی خود را برای ایجاد دموکراسی در کشور و | در نتیجه بحران سیاسی بار دیگر الجزایر را فراگرفت و در اکتبر 1988 موج گسترده‌ای از اعتراض‌های اسلام‌گرایان به دولت «بن جدید» آغاز شد. ادامه مبارزات و مخالفت‌های عمومی در الجزایر باعث شد که دولت آمادگی خود را برای ایجاد دموکراسی در کشور و تجدید‌نظر در قانون اساسی الجزایر اعلام کند. در قانون جدید که در فوریه 1989 تدوین شد، اسلام به جای سوسیالیسم به عنوان منبع مشروعیت دولت در قانون اساسی کشور گنجانده شد. | ||
<br> | <br> | ||
فضای جدید، زمینه را برای فعالیت احزاب اصول‌گرا و جبهه نجات اسلامی که خواهان تشکیل حکومت اسلامی در الجزایر بود، آماده کرد. جبهه نجات اسلامی در انتخابات ژوئن 1990، به پیروزی قاطعی دست یافت و این زنگ خطری برای دولت «بن جدید» بود. دولت برای محدود کردن فعالیت اسلام‌گرایان و جلوگیری از پیروزی جبهه نجات در انتخابات قانون‌گذاری کشور، دو تن از رهبران این جبهه ([[عباس مدنی]] و [[علی بلحاج]]) را به اتهام توطئه علیه امنیت کشور، بازداشت کرد. با وجود اقدامات «بن جدید» جبهه نجات اسلامی در انتخابات 26 دسامبر 1991 مجلس قانون‌گذاری، دو سوم کرسی‌ها را به دست آورد. ارتش که از این پیروزی بسیار نگران شده بود، «شاذلی بن جدید» را وادار به استعفا نمود و برای اداره کشور «شورای امنیت ملی» را تشکیل داد. اولین اقدام شورا، باطل کردن نتیجه انتخابات بود. <br> | فضای جدید، زمینه را برای فعالیت احزاب اصول‌گرا و جبهه نجات اسلامی که خواهان تشکیل حکومت اسلامی در الجزایر بود، آماده کرد. جبهه نجات اسلامی در انتخابات ژوئن 1990، به پیروزی قاطعی دست یافت و این زنگ خطری برای دولت «بن جدید» بود. دولت برای محدود کردن فعالیت اسلام‌گرایان و جلوگیری از پیروزی جبهه نجات در انتخابات قانون‌گذاری کشور، دو تن از رهبران این جبهه ([[عباس مدنی]] و [[علی بلحاج]]) را به اتهام توطئه علیه امنیت کشور، بازداشت کرد. با وجود اقدامات «بن جدید» جبهه نجات اسلامی در انتخابات 26 دسامبر 1991 مجلس قانون‌گذاری، دو سوم کرسی‌ها را به دست آورد. ارتش که از این پیروزی بسیار نگران شده بود، «شاذلی بن جدید» را وادار به استعفا نمود و برای اداره کشور «شورای امنیت ملی» را تشکیل داد. اولین اقدام شورا، باطل کردن نتیجه انتخابات بود. <br> | ||