پرش به محتوا

عرفه: تفاوت میان نسخه‌ها

۱۳۹ بایت حذف‌شده ،  ‏۳ ژانویهٔ ۲۰۲۳
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'نزديك' به 'نزدیک')
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۱: خط ۱۱:
== نام عرفه از کجا آمده است؟ ==
== نام عرفه از کجا آمده است؟ ==
ریشه این نام‌گذاری سه وجه دارد:
ریشه این نام‌گذاری سه وجه دارد:
آنگاه که [[جبرئیل]] (ع) [[مناسک حج]] را به [[حضرت ابراهیم]] (ع) می آموخت، چون به عرفه رسید به او گفت: «عرفت؟» یعنی «یاد گرفتی؟» و او پاسخ داد آری. لذا به این نام خوانده شد.
آنگاه که [[جبرئیل]] (ع) [[مناسک حج]] را به [[حضرت ابراهیم]] (ع) می‌آموخت، چون به عرفه رسید به او گفت: «عرفت؟» یعنی «یاد گرفتی؟» و او پاسخ داد آری. لذا به این نام خوانده شد.
وجه دیگر اینکه مردم از این جایگاه و در این سرزمین به گناه خود اعتراف می‌کنند.
وجه دیگر اینکه مردم از این جایگاه و در این سرزمین به گناه خود اعتراف می‌کنند.
بعضی دیگر هم آن را جهت تحمل صبر و رنجی می‌دانند که برای رسیدن به آن باید متحمل شد؛ چرا که یکی از معانی «عرف» صبر و شکیبایی و تحمل است.
بعضی دیگر هم آن را جهت تحمل صبر و رنجی می‌دانند که برای رسیدن به آن باید متحمل شد؛ چرا که یکی از معانی «عرف» صبر و شکیبایی و تحمل است.
خط ۲۹: خط ۲۹:
مطابق روایتی از [[امام صادق]] (ع)، وقتی جد اعلای ما [[حضرت آدم]] (ع) از باغ بهشتی به زمین فرود آمد، چهل روز هر بامداد بر فراز کوه صفا با چشم گریان در حال سجده بود. جبرئیل (ع)، فرود آمد و پرسید:
مطابق روایتی از [[امام صادق]] (ع)، وقتی جد اعلای ما [[حضرت آدم]] (ع) از باغ بهشتی به زمین فرود آمد، چهل روز هر بامداد بر فراز کوه صفا با چشم گریان در حال سجده بود. جبرئیل (ع)، فرود آمد و پرسید:
   
   
چرا می گریی، ای آدم؟
چرا می‌گریی، ای آدم؟
چرا نگریم در حالیکه از جوار خداوند به این دنیا فرود آمده ام؟
چرا نگریم در حالیکه از جوار خداوند به این دنیا فرود آمده ام؟
به درگاه خدا توبه کن و بسوی او بازگرد.
به درگاه خدا توبه کن و بسوی او بازگرد.
خط ۴۴: خط ۴۴:
جز تو خدایی نیست
جز تو خدایی نیست
کار بدی کردم و بر خود ظلم نمودم
کار بدی کردم و بر خود ظلم نمودم
اینک به گناه خود اعتراف می کنم
اینک به گناه خود اعتراف می‌کنم
مرا ببخش که تو بخشنده و مهربانی.
مرا ببخش که تو بخشنده و مهربانی.


آدم (ع) تا غروب آفتاب همچنان دعا میکرد و با تضرع اشک می ریخت. وقتی که آفتاب غروب کرد همراه جبرئیل روانه مشعر شد و شب را آنجا گذراند. صبحگاهان در مشعر بپاخاست و به دعا پرداخت… تا اینکه سرانجام بخشیده شد …
آدم (ع) تا غروب آفتاب همچنان دعا میکرد و با تضرع اشک می‌ریخت. وقتی که آفتاب غروب کرد همراه جبرئیل روانه مشعر شد و شب را آنجا گذراند. صبحگاهان در مشعر بپاخاست و به دعا پرداخت… تا اینکه سرانجام بخشیده شد …


== امام حسین (ع) و عرفه ==
== امام حسین (ع) و عرفه ==
روز عرفه داراى دعاهاى فراوانى است؛ ولى در این میان، دعاى عرفه امام حسین علیه السلام داراى جایگاه ممتاز و ویژه است و در واقع، ناب ‏ترین و عمیق‏‌ترین معارف الهى و توحیدى در این دعا، بر زبان سالار شهیدان علیه السلام جارى گشته است.
روز عرفه دارای دعاهای فراوانی است؛ ولی در این میان، دعای عرفه امام حسین علیه السلام دارای جایگاه ممتاز و ویژه است و در واقع، ناب ‏ترین و عمیق‏‌ترین معارف الهی و توحیدی در این دعا، بر زبان سالار شهیدان علیه السلام جاری گشته است.
امام حسین علیه السلام در آخرین عرفه عمر خود، عصر روز عرفه با گروهى از خاندان و فرزندان و شیعیان، با نهایت ‏خاکسارى و خشوع از خیمه بیرون آمدند و در جانب چپ کوه ایستادند. امام (ع) چهره مبارک خود را به سوى کعبه گردانید مانند مسکین نیازمندى که غذا می‌طلبد، دست‏ها را برابر صورت خود گرفت و دعایش را چنین آغاز کرد:
امام حسین علیه السلام در آخرین عرفه عمر خود، عصر روز عرفه با گروهی از خاندان و فرزندان و شیعیان، با نهایت ‏خاکساری و خشوع از خیمه بیرون آمدند و در جانب چپ کوه ایستادند. امام (ع) چهره مبارک خود را به سوی کعبه گردانید مانند مسکین نیازمندی که غذا می‌طلبد، دست‏ها را برابر صورت خود گرفت و دعایش را چنین آغاز کرد:


«الحمدلله الذى لیس لقضائه دافع ولا لعطائه مانع ولا کصنعه صانع و هو الجواد الواسع؛ سپاس خداوندى را سزاست که چیزى قضایش را دور نمی‌سازد و از عطا و بخشش او جلوگیرى نمی‌‏کند و هیچ آفریننده اى آفرینش او را ندارد و او سخاوتمندى بی‌‏انتهاست.»
«الحمدلله الذی لیس لقضائه دافع ولا لعطائه مانع ولا کصنعه صانع و هو الجواد الواسع؛ سپاس خداوندی را سزاست که چیزی قضایش را دور نمی‌سازد و از عطا و بخشش او جلوگیری نمی‌‏کند و هیچ آفریننده ای آفرینش او را ندارد و او سخاوتمندی بی‌‏انتهاست.»


حضرت (ع) سپس به بیان گوشه اى از نعمت‏هاى بى پایان خداوند که انسان را در تمام مراحل رشد و تکامل در برگرفته، مى‏پردازد و مهربانى مادران و دایه ها و مواظبت و پرستارى و دل ‏سوزى آنان را از الطاف و عنایت‏هاى خداوند می شمرد؛ سپس به لزوم شکر نعمت‏هاى الهى اشاره می‌کند و خود را از اداى یک شکر نیز عاجز و ناتوان می‌بیند.
حضرت (ع) سپس به بیان گوشه ای از نعمت‏های بی پایان خداوند که انسان را در تمام مراحل رشد و تکامل در برگرفته، می‏پردازد و مهربانی مادران و دایه‌ها و مواظبت و پرستاری و دل‌سوزی آنان را از الطاف و عنایت‏‌های خداوند می‌شمرد؛ سپس به لزوم شکر نعمت‏‌های الهی اشاره می‌کند و خود را از ادای یک شکر نیز عاجز و ناتوان می‌بیند.


== عرفه در سیره معصومین علیه السلام ==
== عرفه در سیره معصومین علیه السلام ==
مسروق یکی از یاران اهل بیت علیهم السلام می‌گوید:
مسروق یکی از یاران اهل بیت علیهم السلام می‌گوید:
در روز عرفه به حضور امام حسین علیه السلام شرفیاب شدم در حالی که پیش روی آن حضرت ویارانش قرآنها قرار داشت و آنان روزه‌دار بودند از محضر ایشان سؤالی کردم و پاسخ خود را دریافت نمودم و از حضورش بیرون آمدم و سپس به محضر امام حسن علیه السلام رفتم و مشاهده کردم که مردم بر سفره‌های آماده از طعام وارد می‌شدند و می‌خوردند و یا با خود می‌بردند. امام حسن علیه السلام مرا آشفته حال دید و فرمود:
در روز عرفه به حضور امام حسین علیه السلام شرفیاب شدم در حالی که پیش روی آن حضرت ویارانش قرآن‌ها قرار داشت و آنان روزه‌دار بودند از محضر ایشان سؤالی کردم و پاسخ خود را دریافت نمودم و از حضورش بیرون آمدم و سپس به محضر امام حسن علیه السلام رفتم و مشاهده کردم که مردم بر سفره‌های آماده از طعام وارد می‌شدند و می‌خوردند و یا با خود می‌بردند. امام حسن علیه السلام مرا آشفته حال دید و فرمود:
ای مسروق! چرا غذا نمی‌خوری؟ عرضه داشتم سرورم! من روزه دارم اما چیزی به ذهنم رسید و می‌خواهم سؤال کنم؟ امام حسن علیه السلام فرمود: هرچه می‌خواهی سؤال کن! گفتم: به خدا پناه می‌برم که رفتار شما خاندان نبوت با هم‌دیگر تفاوت داشته باشد. بر امام حسین علیه السلام وارد شدم و او را دیدم که به انتظار افطار نشسته است و بر شما وارد شدم و می‌بینم که روزه نیستید؟ امام حسن علیه السلام مرا به سینه خود چسبانید و با مهربانی فرمودند: آیا نمی‌دانی که خدای متعال ما اهل بیت پیامبر را برای تدبیر امور امت فرا خوانده است؟
ای مسروق! چرا غذا نمی‌خوری؟ عرضه داشتم سرورم! من روزه دارم اما چیزی به ذهنم رسید و می‌خواهم سؤال کنم؟ امام حسن علیه السلام فرمود: هرچه می‌خواهی سؤال کن! گفتم: به خدا پناه می‌برم که رفتار شما خاندان نبوت با هم‌دیگر تفاوت داشته باشد. بر امام حسین علیه السلام وارد شدم و او را دیدم که به انتظار افطار نشسته است و بر شما وارد شدم و می‌بینم که روزه نیستید؟ امام حسن علیه السلام مرا به سینه خود چسبانید و با مهربانی فرمودند: آیا نمی‌دانی که خدای متعال ما اهل بیت پیامبر را برای تدبیر امور امت فرا خوانده است؟
اگر همه ما بر چیزی اتفاق کنیم دیگر غیر آن بر شما روا نخواهد بود من در این روز روزه نگرفته‌ام به جهت روزه‌خواران شما و برادرم حسین علیه‌السلام روزه گرفته است جهت روزه‌داران شما.
اگر همه ما بر چیزی اتفاق کنیم دیگر غیر آن بر شما روا نخواهد بود من در این روز روزه نگرفته‌ام به جهت روزه‌خواران شما و برادرم حسین علیه‌السلام روزه گرفته است جهت روزه‌داران شما.
   
   
امام محمد باقر علیه السلام می‌فرماید:
امام محمد باقر علیه‌السلام می‌فرماید:
   
   
پیامبر گرامی اسلام روز عرفه به هنگام غروب آفتاب در حال نیایش بود و در حالی که چشمان مبارکش پر از اشک بود در آخرین کلامش فرمود ای بهترین سؤال شده و بخشنده‌ترین عطابخش و مهربان‌ترین مهربانان رحمت خود را بر من فرو ریز.
پیامبر گرامی اسلام روز عرفه به هنگام غروب آفتاب در حال نیایش بود و در حالی که چشمان مبارکش پر از اشک بود در آخرین کلامش فرمود ای بهترین سؤال شده و بخشنده‌ترین عطابخش و مهربان‌ترین مهربانان رحمت خود را بر من فرو ریز.
خط ۱٬۴۲۱: خط ۱٬۴۲۱:
الْحاضِرُ اِنَّكَ عَلى كُلِّشَىْءٍ قَديرٌ وَالْحَمْدُ لله وَحْدَهُ
الْحاضِرُ اِنَّكَ عَلى كُلِّشَىْءٍ قَديرٌ وَالْحَمْدُ لله وَحْدَهُ
</div>
</div>
== منابع ==
[https://setare.com/fa/news/13576/%D8%B1%D9%88%D8%B2-%D8%B9%D8%B1%D9%81%D9%87-%DA%86%D9%87-%D8%B1%D9%88%D8%B2%DB%8C-%D8%A7%D8%B3%D8%AA/ سایت ستاره]


== پانویس ==
== پانویس ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}
 
[[رده:مفاهیم]]
[[رده:روزهای ویژه اسلامی]]
[[رده:مفاهیم اسلامی]]
Writers، confirmed، مدیران
۸۷٬۷۷۵

ویرایش