۸۷٬۸۱۰
ویرایش
معجزه: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'شگفت انگیز' به 'شگفت‌انگیز'
جز (جایگزینی متن - 'پذیرفته اند' به 'پذیرفته‌اند') |
جز (جایگزینی متن - 'شگفت انگیز' به 'شگفت‌انگیز') |
||
| خط ۲۲: | خط ۲۲: | ||
=مفهوم خرق عادت= | =مفهوم خرق عادت= | ||
از نظر متکلمان مسلمان, مفهوم خرق عادت در تعریف معجزه معطوف به حوادثى چون اژدها شدن عصا, نسوزاندن آتش و… است که در آنها به ظاهر ارتباط بین اسباب و مسببات عادى طبیعى قطع مى‌شود و با این ویژگى, حوادث صرفاً نادرالوقوع و | از نظر متکلمان مسلمان, مفهوم خرق عادت در تعریف معجزه معطوف به حوادثى چون اژدها شدن عصا, نسوزاندن آتش و… است که در آنها به ظاهر ارتباط بین اسباب و مسببات عادى طبیعى قطع مى‌شود و با این ویژگى, حوادث صرفاً نادرالوقوع و شگفت‌انگیز متمایز مى‌شوند. | ||
بنابراین, اگر بخواهیم نسبت خرق عادت را از نگاه حکیمان مسلمان با نظم و قانون طبیعى معلوم کنیم, باید به تحلیل این نکته بپردازیم که آیا از نگاه آنان این جریان مستمر که بر آن عادت اطلاق مى‌کنند بر نظم سببى و مسببى مبتنى است یا نه؟ | بنابراین, اگر بخواهیم نسبت خرق عادت را از نگاه حکیمان مسلمان با نظم و قانون طبیعى معلوم کنیم, باید به تحلیل این نکته بپردازیم که آیا از نگاه آنان این جریان مستمر که بر آن عادت اطلاق مى‌کنند بر نظم سببى و مسببى مبتنى است یا نه؟ | ||
| خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
دیدگاه هیوم از دیدگاه آکویناس در این نکته متمایز مى شود که آکویناس قائل به نظم عام الاهى بود و نظم طبیعى را تابع آن مى دانست, اما هیوم به دلیل التزامش به نوعى از (عقلانیت) که مى توان آن را (تجربه گرایى شکاکانه) نامید, نمى تواند اعتقاد به چنین نظم الاهى را مدلل ّ کند و لذا به اعتقاد او, معجزه بر طبق تعریف, چیزى جز نقض قانون طبیعت به دست عامل نامرئى به شمار نمى‌آید. | دیدگاه هیوم از دیدگاه آکویناس در این نکته متمایز مى شود که آکویناس قائل به نظم عام الاهى بود و نظم طبیعى را تابع آن مى دانست, اما هیوم به دلیل التزامش به نوعى از (عقلانیت) که مى توان آن را (تجربه گرایى شکاکانه) نامید, نمى تواند اعتقاد به چنین نظم الاهى را مدلل ّ کند و لذا به اعتقاد او, معجزه بر طبق تعریف, چیزى جز نقض قانون طبیعت به دست عامل نامرئى به شمار نمى‌آید. | ||
بعد از هیوم, فیلسوفان و الاهى دانان غربى, تعریف معجزه را به نقض قانون طبیعت, به نحو غالب پذیرفته‌اند. از معاصران بیش از همه ریچارد سوین برن بر مفهوم نقض قانون طبیعت در معجزه تأکید مى کند. به گمان او, به هر میزان که نقض قانون طبیعت در معجزه آشکارتر و رویداد اعجازآمیز | بعد از هیوم, فیلسوفان و الاهى دانان غربى, تعریف معجزه را به نقض قانون طبیعت, به نحو غالب پذیرفته‌اند. از معاصران بیش از همه ریچارد سوین برن بر مفهوم نقض قانون طبیعت در معجزه تأکید مى کند. به گمان او, به هر میزان که نقض قانون طبیعت در معجزه آشکارتر و رویداد اعجازآمیز شگفت‌انگیزتر و غریب تر باشد, بهتر مى تواند فعل مستقیم خداوند به حساب آید<ref>279-Swinburne, 276</ref>. وى علاوه بر نقض قانون طبیعت دو مفهوم دیگر را نیز در تعریف معجزه اخذ مى کند: اول این که نقض قانون طبیعت فعل خداوند به شمار آید; دوم این که واجد معنا و دلالت دینى باشد; یعنى معطوف به اثبات آموزه دینى باشد<ref>Swinburne, 1-9</ref>. | ||
=== معجزه تقارن غیر متعارف رویدادها === | === معجزه تقارن غیر متعارف رویدادها === | ||
| خط ۱۱۲: | خط ۱۱۲: | ||
1. تجربه, تنها راهنماى ما در استدلال در باب امور واقع و مرجع نهایى حل ّ همه نزاع هاست. | 1. تجربه, تنها راهنماى ما در استدلال در باب امور واقع و مرجع نهایى حل ّ همه نزاع هاست. | ||
2. شخص عاقل عقیده و باور خود را با دلیل هماهنگ مى کند, از همین رو به هر اندازه که موضوع و متعلّق گواهى بر خلاف تجربه ما باشد, اطمینان به وقوع آن به دلیل محکم ترى نیاز دارد. این نیاز, در صورتى که متعلّق گواهى, نه تنها | 2. شخص عاقل عقیده و باور خود را با دلیل هماهنگ مى کند, از همین رو به هر اندازه که موضوع و متعلّق گواهى بر خلاف تجربه ما باشد, اطمینان به وقوع آن به دلیل محکم ترى نیاز دارد. این نیاز, در صورتى که متعلّق گواهى, نه تنها شگفت‌انگیز که مخالف با قانون طبیعت باشد, چندین برابر مى شود, زیرا در این صورت, با تناقض اجتناب‌ناپذیر دو تجربه, چنان که توضیح خواهیم داد, روبه رو هستیم, به ناچار تجارب متضاد مقایسه شده و طرح راجح توأم با شک و تردید انتخاب مى شود. | ||
3. اعتماد به گزارش شاهدان و گواهان, یک اصل تجربى است که از مشاهده درستى گواهى انسان‌ها و موافقت شان با امور واقع به دست آمده است, نه این که ارتباط بین گواهى و امور واقع به نحو ماتقدّم و ضرورى معلوم و مکشوف ما باشد. | 3. اعتماد به گزارش شاهدان و گواهان, یک اصل تجربى است که از مشاهده درستى گواهى انسان‌ها و موافقت شان با امور واقع به دست آمده است, نه این که ارتباط بین گواهى و امور واقع به نحو ماتقدّم و ضرورى معلوم و مکشوف ما باشد. | ||