۸۷٬۵۶۷
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'خود مختاری' به 'خودمختاری') |
جز (جایگزینی متن - ' موافقت نامه' به ' موافقتنامه') |
||
خط ۱۰۵: | خط ۱۰۵: | ||
طولی نکشید که معلوم گردید در سودان مستقل، مردم جنوب در حکم اتباع درجه دوم میباشند. حتی افراد تحصیل کرده جنوب ضربه تبعیض را احساس کردند و دریافتند که تا آینده نامعلومی از تحرک اجتماعی آنها جلوگیری خواهد شد. | طولی نکشید که معلوم گردید در سودان مستقل، مردم جنوب در حکم اتباع درجه دوم میباشند. حتی افراد تحصیل کرده جنوب ضربه تبعیض را احساس کردند و دریافتند که تا آینده نامعلومی از تحرک اجتماعی آنها جلوگیری خواهد شد. | ||
بروز این حوادث ناگهانی، این تصور را برای جنوبیها به وجود آورد که یک بار دیگر قربانی تبانیهای سکنه شمال شدهاند. بنا به گفته یکی از نویسندگان، سرخوردگی آنها از اقدامات قانونی، برگزیدگان جنوب را برانگیخت که دست به کار شوند و به تدریج به سوی جدایی خواهی، آن هم از طریق توسل به زور، گرایش پیدا کنند. | بروز این حوادث ناگهانی، این تصور را برای جنوبیها به وجود آورد که یک بار دیگر قربانی تبانیهای سکنه شمال شدهاند. بنا به گفته یکی از نویسندگان، سرخوردگی آنها از اقدامات قانونی، برگزیدگان جنوب را برانگیخت که دست به کار شوند و به تدریج به سوی جدایی خواهی، آن هم از طریق توسل به زور، گرایش پیدا کنند. | ||
اولین جنگ داخلی سودان در سال 1960 شروع شد و با امضای | اولین جنگ داخلی سودان در سال 1960 شروع شد و با امضای موافقتنامه آدیس آبابا در سال 1972 به پایان رسید. گرچه این موافقتنامه خالی از اشکال نبود ولی دو طرف تمایل به امضای آن داشتند و تا اوایل سال 1980 به مردم جنوب سودان امکان داد که تحت اداره یک حکومت منطقهای که بر اساس اصول دمکراتیک انتخاب شده بود به صورت نوعی خودمختاری، حاکم بر سرنوشت خود باشند. در سال 1983 دولت نمیری این موافقتنامه را زیر پا گذاشت.<br> | ||
مسئله جنوب و تجزیه آن همواره در قالبهای متفاوتی مورد نظر گروهها یا خط مشیهای متفاوت و ایدئولوژیهای گوناگون بودهاست. زمانی جناحهای مارکسیست حمایت شده از طرف اتیوپی در صدد تجزیه جنوب سودان و استقرار یک حکومت چپ هواخواه مسکو بودند و زمانی دیگر گروههای ناسیونالیست مدعی میشدند که جنوب یک واحد جغرافیایی و قومی مستقل است که توسط مسلمانان شمال اشغال شدهاست. در حال حاضر جان گارانگ با تغییر جهت دادن به طرف سیاستهای آمریکا، نوع دیگری از تجزیه جنوب سودان را مورد توجه قرار دادهاست.<br> | مسئله جنوب و تجزیه آن همواره در قالبهای متفاوتی مورد نظر گروهها یا خط مشیهای متفاوت و ایدئولوژیهای گوناگون بودهاست. زمانی جناحهای مارکسیست حمایت شده از طرف اتیوپی در صدد تجزیه جنوب سودان و استقرار یک حکومت چپ هواخواه مسکو بودند و زمانی دیگر گروههای ناسیونالیست مدعی میشدند که جنوب یک واحد جغرافیایی و قومی مستقل است که توسط مسلمانان شمال اشغال شدهاست. در حال حاضر جان گارانگ با تغییر جهت دادن به طرف سیاستهای آمریکا، نوع دیگری از تجزیه جنوب سودان را مورد توجه قرار دادهاست.<br> | ||
بنابراین به روشنی میتوان دید که مسئله جنوب سودان همواره به صورت اهرمی علیه خارطوم به کار رفتهاست. لازم به ذکر است که اولین رهبر شورشی جنوب «ژوزف لافو» بود و سرهنگ «جان گارانگ» جانشین او گردید. او طرفدار تز خودمختاری و جدایی منطقه جنوب از دولت مرکزی است.<br> | بنابراین به روشنی میتوان دید که مسئله جنوب سودان همواره به صورت اهرمی علیه خارطوم به کار رفتهاست. لازم به ذکر است که اولین رهبر شورشی جنوب «ژوزف لافو» بود و سرهنگ «جان گارانگ» جانشین او گردید. او طرفدار تز خودمختاری و جدایی منطقه جنوب از دولت مرکزی است.<br> | ||
خط ۲۴۸: | خط ۲۴۸: | ||
=14. روابط جمهوری اسلامی ایران با سودان= | =14. روابط جمهوری اسلامی ایران با سودان= | ||
* الف) روابط دو کشور قبل از انقلاب اسلامی:<br> | * الف) روابط دو کشور قبل از انقلاب اسلامی:<br> | ||
رژیم وقت ایران و سودان در تاریخ 24/5/1351 مناسبات سیاسی برقرار نموده و مبادرت به مبادله سفیر در دو کشور نمودند. در اسفند ماه 1352 «جعفر نمیری» از ایران دیدار نمود و در جهت تقویت و استحکام روابط دو کشور | رژیم وقت ایران و سودان در تاریخ 24/5/1351 مناسبات سیاسی برقرار نموده و مبادرت به مبادله سفیر در دو کشور نمودند. در اسفند ماه 1352 «جعفر نمیری» از ایران دیدار نمود و در جهت تقویت و استحکام روابط دو کشور موافقتنامهای فرهنگی و اقتصادی امضا کرد. از آن جایی که هر دو رژیم متمایل به غرب بودند روابط بسیار خوبی داشتند. (طالبی مقدم، ص 11).<br> | ||
* ب) روابط دو کشور بعد از انقلاب اسلامی:<br> | * ب) روابط دو کشور بعد از انقلاب اسلامی:<br> | ||
پیروزی انقلاب اسلامی به رهبری امام خمینی روحیه مسلمان را در سراسر سودان تقویت کرد. مسلمانان سودانی خبرهای انقلاب اسلامی را دنبال میکردند. تظاهرات دانشجویی وسیعی از سوی اخوانالمسلمین به حمایت از انقلاب اسلامی ایران در خارطوم بر پا گردید. تظاهرکنندگان یادداشتی خطاب به «جیمی کارتر»، رئیس حمهور وقت آمریکا، به سفارت این کشور تسلیم کردند و از آمریکا خواستند دست از سر تهران بردارد. اخوان المسلمبن روز پیروزی انقلاب اسلامی در ایران را روز خوشحالی بزرگ توصیف کرد. آنها خبر ورود امام خمینی به تهران را دنبال میکردند. (مکی، حسن، ص 84).<br> | پیروزی انقلاب اسلامی به رهبری امام خمینی روحیه مسلمان را در سراسر سودان تقویت کرد. مسلمانان سودانی خبرهای انقلاب اسلامی را دنبال میکردند. تظاهرات دانشجویی وسیعی از سوی اخوانالمسلمین به حمایت از انقلاب اسلامی ایران در خارطوم بر پا گردید. تظاهرکنندگان یادداشتی خطاب به «جیمی کارتر»، رئیس حمهور وقت آمریکا، به سفارت این کشور تسلیم کردند و از آمریکا خواستند دست از سر تهران بردارد. اخوان المسلمبن روز پیروزی انقلاب اسلامی در ایران را روز خوشحالی بزرگ توصیف کرد. آنها خبر ورود امام خمینی به تهران را دنبال میکردند. (مکی، حسن، ص 84).<br> |