پرش به محتوا

زنان در الجزایر: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'نمونه ها' به 'نمونه‌ها'
جز (جایگزینی متن - 'پاره ای' به 'پاره‌ای')
جز (جایگزینی متن - 'نمونه ها' به 'نمونه‌ها')
خط ۱۷: خط ۱۷:


زنان مسلمان [[الجزایر]] از سال 1334، بسیار جدی تر از گذشته به صحنه آمدند و مبارزات واقعی و مستقیم خویش را علیه [[استعمار]] شدت بخشیدند. البته درک رهبران انقلاب از موقعیت و اهمیت زن در پیروزی بر [[استعمار]] این امر را تسهیل کرده بود، زیرا آنها دریافته بودند که پیروزی انقلاب، مسلما باید منوط و متکی به حضور زن در صحنه انقلاب باشد.  
زنان مسلمان [[الجزایر]] از سال 1334، بسیار جدی تر از گذشته به صحنه آمدند و مبارزات واقعی و مستقیم خویش را علیه [[استعمار]] شدت بخشیدند. البته درک رهبران انقلاب از موقعیت و اهمیت زن در پیروزی بر [[استعمار]] این امر را تسهیل کرده بود، زیرا آنها دریافته بودند که پیروزی انقلاب، مسلما باید منوط و متکی به حضور زن در صحنه انقلاب باشد.  
زنان مسلمان الجزایری به روشهای مختلف و در زمینه های متعدد، در پیروزی انقلاب نقش داشتند که نمونه هایی از آن به شرح زیر می‌باشد:
زنان مسلمان الجزایری به روشهای مختلف و در زمینه های متعدد، در پیروزی انقلاب نقش داشتند که نمونه‌هایی از آن به شرح زیر می‌باشد:


== فعالیت نظامی ==
== فعالیت نظامی ==
خط ۱۰۳: خط ۱۰۳:
پس از قیام مردمی سال 1367 و آزادی فعالیت سیاسی بر اثر مبارزات مسلمانان کشور و تأسیس احزاب متعدد، جمعیتهایی برای زنان مسلمان که وابسته به احزاب اسلامی بودند، تأسیس گردید. همچنین جمعیتهایی برای زنان وابسته به گروه‌های سوسیالیستی و کمونیستی و لائیک تأسیس گردید. این گروه اخیر با وجود در اقلیت بودن، تحت عنوان دفاع از آزادی زن و تساوی حقوق و غیره، اقدام به تأسیس انجمنها و سازمان‌های زنان نموده و خود را مدافع زن و حقوق و تنها نماینده شرعی و واقعی زنان عنوان نمود. ولی در واقع این زنان ابزار دست غربیها بودند که شعار آزادی سر داده و تاکنون کاری مثمرثمر، حتی در زمینه های اقتصادی و دفاع از زنان نیازمند و طلاق داده شده و پیرزنان بی سرپرست انجام نداده و تنها به برپایی جشنها و سمینارها اکتفا نموده است؛ در حالی که اغلب زنان الجزایری چه در پایتخت و چه در شهرهای کوچک و روستاها، هیچ چیز را بجز [[اسلام]] به عنوان دین و نظام و برنامه زندگی نمی پذیرند. و در میان این اکثریت، زنان تحصیلکرده و متخصص بسیارند.
پس از قیام مردمی سال 1367 و آزادی فعالیت سیاسی بر اثر مبارزات مسلمانان کشور و تأسیس احزاب متعدد، جمعیتهایی برای زنان مسلمان که وابسته به احزاب اسلامی بودند، تأسیس گردید. همچنین جمعیتهایی برای زنان وابسته به گروه‌های سوسیالیستی و کمونیستی و لائیک تأسیس گردید. این گروه اخیر با وجود در اقلیت بودن، تحت عنوان دفاع از آزادی زن و تساوی حقوق و غیره، اقدام به تأسیس انجمنها و سازمان‌های زنان نموده و خود را مدافع زن و حقوق و تنها نماینده شرعی و واقعی زنان عنوان نمود. ولی در واقع این زنان ابزار دست غربیها بودند که شعار آزادی سر داده و تاکنون کاری مثمرثمر، حتی در زمینه های اقتصادی و دفاع از زنان نیازمند و طلاق داده شده و پیرزنان بی سرپرست انجام نداده و تنها به برپایی جشنها و سمینارها اکتفا نموده است؛ در حالی که اغلب زنان الجزایری چه در پایتخت و چه در شهرهای کوچک و روستاها، هیچ چیز را بجز [[اسلام]] به عنوان دین و نظام و برنامه زندگی نمی پذیرند. و در میان این اکثریت، زنان تحصیلکرده و متخصص بسیارند.


اولین سازمان رسمی زنان [[الجزایر]] در سال 1367 تحت عنوان «[[اتحادیه زنان مسلمان الجزایری]]» تأسیس شد. زنان در این تشکیلات در انجام امور انقلابی علیه استعمارگران بر یکدیگر سبقت می گرفتند. در سال 1331 این جمعیت همانند سایر گروه‌ها به جبهه آزادی بخش ملی پیوسته و در آن جذب شد. از آن پس زنان زیر لوای جبهه آزادی بخش ملی به فعالیت پرداخته و نمونه های بارزی از شهادت، فداکاری و ایثار برای دیگر زنان شدند.
اولین سازمان رسمی زنان [[الجزایر]] در سال 1367 تحت عنوان «[[اتحادیه زنان مسلمان الجزایری]]» تأسیس شد. زنان در این تشکیلات در انجام امور انقلابی علیه استعمارگران بر یکدیگر سبقت می گرفتند. در سال 1331 این جمعیت همانند سایر گروه‌ها به جبهه آزادی بخش ملی پیوسته و در آن جذب شد. از آن پس زنان زیر لوای جبهه آزادی بخش ملی به فعالیت پرداخته و نمونه‌های بارزی از شهادت، فداکاری و ایثار برای دیگر زنان شدند.
زنان در جنگهای مسلحانه نیز تأکید بر استقلال کشور مشارکت داشتند و در مسیر انقلاب، همبستگی [[الجزایر]] و همبستگی ملی را تکامل بخشیدند. پس از استقلال، فعالیتهای بخش نظامی جبهه آزادی بخش ملی که مجاهدین، کشاورزان، کارگران، جوانان و زنان در آن فعالیت داشتند، محدود گردید.  
زنان در جنگهای مسلحانه نیز تأکید بر استقلال کشور مشارکت داشتند و در مسیر انقلاب، همبستگی [[الجزایر]] و همبستگی ملی را تکامل بخشیدند. پس از استقلال، فعالیتهای بخش نظامی جبهه آزادی بخش ملی که مجاهدین، کشاورزان، کارگران، جوانان و زنان در آن فعالیت داشتند، محدود گردید.  


Writers، confirmed، مدیران
۸۷٬۹۳۹

ویرایش