۸۷٬۷۷۵
ویرایش
عبدالحمید بن بادیس: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'پایه گذاری' به 'پایه‌گذاری'
جز (جایگزینی متن - 'موضع گیری' به 'موضع‌گیری') |
جز (جایگزینی متن - 'پایه گذاری' به 'پایه‌گذاری') |
||
| خط ۸۹: | خط ۸۹: | ||
او در راستای اصلاح شیوه‌های آموزش وبالندگی آنها کنفرانسی در سال 1397 م تشکیل داد و از کارشناسان تربیت و تعلیم دعوت نمود تا به تبادل نظر پیرامون آموزش آزاد عربی و مساجد و سازمان‌ها و روش‌های آن بپردازند. | او در راستای اصلاح شیوه‌های آموزش وبالندگی آنها کنفرانسی در سال 1397 م تشکیل داد و از کارشناسان تربیت و تعلیم دعوت نمود تا به تبادل نظر پیرامون آموزش آزاد عربی و مساجد و سازمان‌ها و روش‌های آن بپردازند. | ||
هم چنین او در اقدام اصلاح‌طلبانه که در دانشگاه زیتونیه تونس پیرامون اصلاح روش‌های آموزشی تشکیل شد، مشارکت نمود و راه کارها و پیشنهادهای خود را به مرکز | هم چنین او در اقدام اصلاح‌طلبانه که در دانشگاه زیتونیه تونس پیرامون اصلاح روش‌های آموزشی تشکیل شد، مشارکت نمود و راه کارها و پیشنهادهای خود را به مرکز پایه‌گذاری روش‌های اصلاح آموزش که حاکم تونس در سال 1931 م آن را تشکیل داده بود، ارائه کرد؛ او خلاصه دیدگاه‌های خوب را در تربیت و تعلیم پیشنهاد داد. | ||
== روزنامه نگاری == | == روزنامه نگاری == | ||
| خط ۱۳۲: | خط ۱۳۲: | ||
== بن بادیس و جمعیّت علماء المسلمینِ الجزایر == | == بن بادیس و جمعیّت علماء المسلمینِ الجزایر == | ||
بن بادیس در آغاز در سال 1913 م ـ زمانی که در [[مدینه منوّره]] اقامت داشت ـ به همراه دوست خود [[شیخ محمد بشیر ابراهیمی]] به فکر | بن بادیس در آغاز در سال 1913 م ـ زمانی که در [[مدینه منوّره]] اقامت داشت ـ به همراه دوست خود [[شیخ محمد بشیر ابراهیمی]] به فکر پایه‌گذاری مرکزی برای تجمعّ علماء و طلاّب افتادند و به خاطر آماده سازی آن دیدارهای متعددی از سال 1920 م داشتند؛ بن بادیس در سال 1924 از شیخ ابراهیمیّ در خواست نمود تا آیین‌نامه و اساس نامه این جمعیّت و گروه را تدوین نماید تا دانشمندان و دانشجویان گرد هم جمع شده و تلاش‌های خود را به نام «دوستی علمی» متمرکز نمایند و مرکز آن را در شهر قسنطینه قرار دادند؛ جز این که رخ دادن برخی حوادث این طرح را تعطیل نمود. | ||
سپس پس از این حوادث تلاش‌ها برای تأسیس این مرکز و جمعیّت ادامه یافت؛ از جمله آنها این بود که شیخ بن بادیس در روزنامه خود «الشّهاب» از دانشمندان خواست تا پیشنهادات خود را در‌این‌باره ارائه نمایند. | سپس پس از این حوادث تلاش‌ها برای تأسیس این مرکز و جمعیّت ادامه یافت؛ از جمله آنها این بود که شیخ بن بادیس در روزنامه خود «الشّهاب» از دانشمندان خواست تا پیشنهادات خود را در‌این‌باره ارائه نمایند. | ||