۸۷٬۸۶۱
ویرایش
علی ناصر محمد: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - ' می کرد' به ' می‌کرد'
جز (جایگزینی متن - 'کرده ام' به 'کرده‌ام') |
جز (جایگزینی متن - ' می کرد' به ' می‌کرد') |
||
| خط ۷۵: | خط ۷۵: | ||
علی ناصر محمد از زمان کودتای 1986 تا سقوط علی عبدالله صالح بر اثر مبارزات مردمی، به مدیریت «مرکز مطالعات راهبردی عرب» در [[دمشق]] اشتغال داشت و از زندگی سیاسی فاصله گرفت. با این حال نسبت به برخی تحولات در یمن، به ویژه جنگ داخلی در 1994 موضع‌گیری کرد (این جنگ بر اثر شورش جدایی‌طلبان سوسیالیست در جنوب شعله‌ور شد و نهایتاً با شکست سویالیست‌ها و تبعید رهبران آنها خاتمه یافت). او همچنین دیدارهایی با هیأت‌هایی از اتحادیه عرب، اتحادیه اروپا و شورای همکاری [[خلیج فارس]] داشته است. | علی ناصر محمد از زمان کودتای 1986 تا سقوط علی عبدالله صالح بر اثر مبارزات مردمی، به مدیریت «مرکز مطالعات راهبردی عرب» در [[دمشق]] اشتغال داشت و از زندگی سیاسی فاصله گرفت. با این حال نسبت به برخی تحولات در یمن، به ویژه جنگ داخلی در 1994 موضع‌گیری کرد (این جنگ بر اثر شورش جدایی‌طلبان سوسیالیست در جنوب شعله‌ور شد و نهایتاً با شکست سویالیست‌ها و تبعید رهبران آنها خاتمه یافت). او همچنین دیدارهایی با هیأت‌هایی از اتحادیه عرب، اتحادیه اروپا و شورای همکاری [[خلیج فارس]] داشته است. | ||
با توجه به اینکه در سال‌های فروپاشی بلوک شرق، سرنوشت تمام کشورهایی که به دو بخش شرق‌گرا و غرب‌گرا تقسیم شده بودند، به نفع بخش غرب‌گرا رقم می‌خورد (مانند ادغام آلمان شرقی و غربی به پایتختی برلین)، در اینجا نیز موضع علی‌عبدالله صالح تقویت شد. وی که در سال‌های پیش از آن نیز با ایجاد درگیری‌های مرزی با یمن جنوبی علاقه خود به تصرف این کشور را نشان داده بود، از بحران موجود در عرصه سیاسی یمن جنوبی در نیمه دوم دهه 1980 میلادی بیشترین بهره برداری را صورت داد و مذاکرات ادغام را شروع کرد. اینها همه در شرایطی پیش رفت که مردم یمن جنوبی چندان از ریاست علی عبدالله صالح بر کشور خود راضی نبودند. وی که از سال 1978 به عنوان رئیس‌جمهور یمن شمالی فعالیت | با توجه به اینکه در سال‌های فروپاشی بلوک شرق، سرنوشت تمام کشورهایی که به دو بخش شرق‌گرا و غرب‌گرا تقسیم شده بودند، به نفع بخش غرب‌گرا رقم می‌خورد (مانند ادغام آلمان شرقی و غربی به پایتختی برلین)، در اینجا نیز موضع علی‌عبدالله صالح تقویت شد. وی که در سال‌های پیش از آن نیز با ایجاد درگیری‌های مرزی با یمن جنوبی علاقه خود به تصرف این کشور را نشان داده بود، از بحران موجود در عرصه سیاسی یمن جنوبی در نیمه دوم دهه 1980 میلادی بیشترین بهره برداری را صورت داد و مذاکرات ادغام را شروع کرد. اینها همه در شرایطی پیش رفت که مردم یمن جنوبی چندان از ریاست علی عبدالله صالح بر کشور خود راضی نبودند. وی که از سال 1978 به عنوان رئیس‌جمهور یمن شمالی فعالیت می‌کرد، نهایتاً از سال 1990 به عنوان رئیس‌جمهور یمن متحد قدرت را در این کشور در دست گرفت. | ||
=بیداری اسلامی= | =بیداری اسلامی= | ||