۸۷٬۷۷۵
ویرایش
علی بن ابی‌طالب: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - ' آن ها' به ' آنها'
جز (جایگزینی متن - 'می گذشت' به 'می‌گذشت') |
جز (جایگزینی متن - ' آن ها' به ' آنها') |
||
| خط ۲۵۰: | خط ۲۵۰: | ||
== آیه 29- 30 از سوره ی 83 (مطففین) == | == آیه 29- 30 از سوره ی 83 (مطففین) == | ||
«ان الذین اجرموا کانوا من الذین امنوا یضحکون واذا مروا بهم یتغامزون». تا بدکاران [در دنیا] پیوسته به مؤمنان می خندیدند و هنگامی که از کنار | «ان الذین اجرموا کانوا من الذین امنوا یضحکون واذا مروا بهم یتغامزون». تا بدکاران [در دنیا] پیوسته به مؤمنان می خندیدند و هنگامی که از کنار آنها می‌گذشتند، با اشاره ی چشم و ابرو، به تحقیر و عیب جویی آنان بر می‌خواستند. | ||
'''تفسیر آیه در کلام اهل سنت''' | '''تفسیر آیه در کلام اهل سنت''' | ||
| خط ۲۵۶: | خط ۲۵۶: | ||
برخی از مفسران اهل سنت، در تفسیر این آیه، این گونه نوشته‌اند: | برخی از مفسران اهل سنت، در تفسیر این آیه، این گونه نوشته‌اند: | ||
روزی علی (ع) و جمعی از مؤمنان، از کنار جمعی از کفار مکه گذشته، | روزی علی (ع) و جمعی از مؤمنان، از کنار جمعی از کفار مکه گذشته، آنها به حضرت و مؤمنان خندیدند و آنان را استهزا کردند. این آیات [به دفاع و جانب داری امام و مؤمنان] نازل شد و سرنوشت مسخره کنندگان، را در قیامت روشن ساخت.<ref>تفسیر فخر رازی، قرطبی، روح المعانی و کشاف زمخشری، ذیل آیه 29 و 30 از سوره ی مطففین; تفسیر نمونه، ج 26، ص 238 و 284 ; تفسیر ابن کثیر، ج 2، ص 4 و 535 ; تفسیر احسن الحدیث ج 8، ص 324 و ج 11، ص 68 ; تفسیر البیان، ج 2، ص 99 ; ج 3، ص 556 ; تفسیر الجدید ج 6، ص 365 ; تفسیر الکاشف، ج 1، ص 196 و ج 2، ص 414</ref> | ||
== آیه 61 از سوره 3 (آل عمران) == | == آیه 61 از سوره 3 (آل عمران) == | ||
«فمن حاجک فیه من بعد ما جاءک من العلم فقل تعالوا ندع ابناءنا وابناءکم ونساءنا ونساءکم وانفسنا وانفسکم ثم نبتهل فنجعل لعنت الله علی الکاذبین». | «فمن حاجک فیه من بعد ما جاءک من العلم فقل تعالوا ندع ابناءنا وابناءکم ونساءنا ونساءکم وانفسنا وانفسکم ثم نبتهل فنجعل لعنت الله علی الکاذبین». | ||
هر گاه بعد از علم و دانش که [درباره ی مسیح] به تو رسیده [باز] کسانی ستیز با تو برخیزند، به | هر گاه بعد از علم و دانش که [درباره ی مسیح] به تو رسیده [باز] کسانی ستیز با تو برخیزند، به آنها بگو: «بیایید فرزندان مان و فرزندان تان و زنان مان و زنان تان و خودمان و خودتان را بخوانیم آنگاه مباهله می‌کنیم و نفرین ایزد را بر دروغ گویان قرار دهیم. | ||
[[مباهله]]، به معنای «رها کردن و قید و بند را از چیزی برداشتن» است; یعنی، بنده را به حال خود گذاشتن و عاقبت کار او را به دست ایزد سپردن. | [[مباهله]]، به معنای «رها کردن و قید و بند را از چیزی برداشتن» است; یعنی، بنده را به حال خود گذاشتن و عاقبت کار او را به دست ایزد سپردن. | ||
| خط ۳۰۱: | خط ۳۰۱: | ||
آیه 274 از سوره 2 (بقره) «الذین ینفقون اموالهم باللیل والنهار سرا وعلانیة فلهم اجرهم عند ربهم ولا خوف علیهم ولا هم یحزنون». | آیه 274 از سوره 2 (بقره) «الذین ینفقون اموالهم باللیل والنهار سرا وعلانیة فلهم اجرهم عند ربهم ولا خوف علیهم ولا هم یحزنون». | ||
کسانی که اموال خود را، در شب و روز، پنهان و آشکار انفاق می‌کنند، پاداش شان نزد پروردگار است و نه ترسی برای | کسانی که اموال خود را، در شب و روز، پنهان و آشکار انفاق می‌کنند، پاداش شان نزد پروردگار است و نه ترسی برای آنها است و نه غمگین می‌شوند. | ||
'''تفسیر آیه در کلام اهل سنت''' | '''تفسیر آیه در کلام اهل سنت''' | ||
| خط ۳۷۰: | خط ۳۷۰: | ||
حضرت فرمود: «من، با شمشیر، جهاد کردم تا شما ایمان به ایزد و پیامبر آوردید!». | حضرت فرمود: «من، با شمشیر، جهاد کردم تا شما ایمان به ایزد و پیامبر آوردید!». | ||
پیامبر (ص) علی (ع) را خواست و از ماجرا پرسش کرد. ناگاه جبریل نازل شد و گفت: «ای محمد! پروردگارت، به تو سلام می‌رساند و می‌گوید که این آیات را بر | پیامبر (ص) علی (ع) را خواست و از ماجرا پرسش کرد. ناگاه جبریل نازل شد و گفت: «ای محمد! پروردگارت، به تو سلام می‌رساند و می‌گوید که این آیات را بر آنها بخوان: «اجعلتم سقایة الحاج...» <ref>آیه 19 سوره توبه</ref> | ||
=شهادت امام علی(ع)= | =شهادت امام علی(ع)= | ||