۸۷٬۹۰۶
ویرایش
محمد بن زاهد کوثری: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'کتاب ها' به 'کتاب‌ها'
جز (جایگزینی متن - 'رساله ای' به 'رساله‌ای') |
جز (جایگزینی متن - 'کتاب ها' به 'کتاب‌ها') |
||
| خط ۱۰۲: | خط ۱۰۲: | ||
<big>قسمت اول:</big> تألیفاتی که تا قبل از زمان هجرتِ او از شهر «آستانه» نگاشته شده است.<br> | <big>قسمت اول:</big> تألیفاتی که تا قبل از زمان هجرتِ او از شهر «آستانه» نگاشته شده است.<br> | ||
<big>قسمت دوم:</big> تألیفاتی که مربوط به دوران بعد از هجرت او از شهر آستانه است. <br> | <big>قسمت دوم:</big> تألیفاتی که مربوط به دوران بعد از هجرت او از شهر آستانه است. <br> | ||
برخلاف آثارِ قسمت دوم از تألیفاتی وی، بیشترِ آثارِ قسمت اول هنوز به‌صورت خطی باقی مانده‌اند<ref>کوثری، محمد زاهد، مَحقُ التقوّل فی مسألة التوسل، ص 35- الفقه و أصول الفقه من أعمال محمد زاهد الکوثری، الامام الکوثری، احمد خیری، ص 40.</ref>. علامه کوثری از علمای بزرگ اهل سنت | برخلاف آثارِ قسمت دوم از تألیفاتی وی، بیشترِ آثارِ قسمت اول هنوز به‌صورت خطی باقی مانده‌اند<ref>کوثری، محمد زاهد، مَحقُ التقوّل فی مسألة التوسل، ص 35- الفقه و أصول الفقه من أعمال محمد زاهد الکوثری، الامام الکوثری، احمد خیری، ص 40.</ref>. علامه کوثری از علمای بزرگ اهل سنت کتاب‌هایی علیه سلفیه و وهابیت نوشت که در ضمن نام بردن آثار و تالیفات وی به آن اشاره می‌شود. <br> | ||
اما آثار و تالیفات وی عبارتند از:<br> | اما آثار و تالیفات وی عبارتند از:<br> | ||
<big>محق التقول فی مسألة التوسل:</big> علامه کوثری در این کتاب اتهام شرک ورزی به توسل جویندگان به رسول خدا و خاندان پاکش را ردّ کرد و آنها را واسطه حقیقی ارتباط با خداوند می داند<ref>همان، ص 44.</ref>. وی در این کتاب می‌نویسد: برخی از حشویه بخاطر زیارت قبور و توسل مسلمانان را متهم به شرک می‌کنند و با تبیین ادلۀ توسل از کتاب و سنت و عقل و سیرۀ مسلمانان (اعم از صحابه و تابعین و علما)، جواز آن را اثبات می‌کند؛<br> | <big>محق التقول فی مسألة التوسل:</big> علامه کوثری در این کتاب اتهام شرک ورزی به توسل جویندگان به رسول خدا و خاندان پاکش را ردّ کرد و آنها را واسطه حقیقی ارتباط با خداوند می داند<ref>همان، ص 44.</ref>. وی در این کتاب می‌نویسد: برخی از حشویه بخاطر زیارت قبور و توسل مسلمانان را متهم به شرک می‌کنند و با تبیین ادلۀ توسل از کتاب و سنت و عقل و سیرۀ مسلمانان (اعم از صحابه و تابعین و علما)، جواز آن را اثبات می‌کند؛<br> | ||