صادق سلام: تفاوت میان نسخه‌ها

شورای فرانسوی دیانت اسلام می‌کوشد، گروهی از سخنرانان و خطبای مسلمان را که دولت فرانسه بر حسب مقتضیات اخلاقی و فکری برآمده از میراث اسلامی برگزیده است، گردهم آورد. اگر دولت واقعاً می‌خواهد، گروهی را سامان دهد که حقیقتاً نمایندهٔ مسلمانان هستند، باید مشوق کسانی باشد که می‌توانند قدرتی دینی پدید آورند که باعلمای [[الازهر]] و [[دانشگاه زیتونه|زیتونه]] و [[دانشگاه قرویین|قرویین]] و [[نجف]] و چه بسا جامعه الامیر در [[قسنطینه]] تعامل برقرار کنند. چنین هیئتی موظف خواهد بود، با ارائه راه‌حل‌هایی برای مشکلات، به‌ویژه تأمین مالی [[مساجد]] و گشودن ابواب [[اجتهاد]]، مشروعیت خود را تثبیت کند؛ طبیعی است که بحث اجتهادورزی چندان باب طبع کسانی که پیروی از اسلام رسمی (سنتی) را پذیرفته‌اند، نیست. این انجمن‌ها نقشی مثبت در سامان بخشیدن به زندگی دینی داشته‌اند؛ زیرا [[مسلمانان]] [[فرانسه]]، چشم انتظار تلاش‌های بیشتر درعرصه‌های فکری هستند. این امر مقتضی توزیع نقش‌هاست. می دانیم که خلافت [[بغداد]]، میان [[مسجد]] و مدرسه فاصله افکند و دولت [[سکولار]] باید، برای آموزش آزاد اسلامی کمک‌های مالی ارائه کند، چنان‌که به دیگر ادیان چنین کمک‌هایی می‌کند. مسلمانان باید ثابت کنند که اسلام می‌تواند با دیگر جریان‌ها، در حل بحران‌های معنوی مشارکت کند و در دایرهٔ تنگ [[ایدئولوژی]]، محصور نماند.