پان‌اسلامیسم و وحدت اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

واژه «پان-اسلامیسم» نخستین بار توسط شرق‌شناسان اروپایی در باب سیاستهای توسعه‌طلبی دولت عثمانی بکار رفت، و توسط بسیاری از مسلمانان «چشمهٔ دروغ‌ها» <ref>Islam and the Secular State in Indonesia ISEAS series on Islam. Luthfi Assyaukanie. Institute of Southeast Asian Studies, 2009. ISBN 981-230-889-X pp.۴۷ </ref> و «خیالات و اوهام استعمارگران انگلیسی» <ref>The evolution of the Egyptian national image: from its origins to Aḥmad Luṭfī al-Sayyid. Charles Wendell. University of California Press, 1972. ISBN 0-520-02111-8 pp.۲۳۰ </ref> نامیده گردید. برخی نیز سید جمال‌الدین اسدآبادی را بنیانگذار این تفکر دانسته‌اند. لیکن منابع و افراد مختلفی تعاریف مختلفی از پان-اسلامیسم در تاریخ داشته‌اند. <ref>Between the state and Islam Woodrow Wilson Center series. Charles E. Butterworth, I. William Zartman. Cambridge University Press, 2001. ISBN 0-521-78972-9 pp.۱۰۰–۱۰۱ </ref>

پان-اسلامیسم در ایران نیز طرفدارانی در میان شیعیان داشته‌است.<ref>Shī'īsm and constitutionalism in Iran: a study of the role played by the Persian residents of Iraq in Iranian politics. ʻAbd al-Hādī Ḥāʼirī. Brill Archive, 1977. ISBN 90-04-04900-2 </ref> روح‌الله خمینی بنیانگذار نظام جمهوری اسلامی ایران نیز بارها از امت واحدهٔ اسلامی سخن می‌گفت. <ref>ولایت فقیه: حکومت اسلامی، سیدروح الله الموسوی الخمینی </ref>