۸۷٬۸۸۶
ویرایش
احمد بلو: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'بنیانگذار' به 'بنیانگذار'
جز (←منابع) |
جز (جایگزینی متن - 'بنیانگذار' به 'بنیانگذار') |
||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
== زندگی‌نامه == | == زندگی‌نامه == | ||
ایشان در دهم ژانویه 1910 میلادی در شهر سوکوتو به دنیا آمد و پدربزرگش از مبارزان [[اسلام]] بود. پدرش شاهزاده ''ابراهیم بن ابی بکر بن محمد بلو'' است و جد بزرگش شیخ ''عثمان بن فودیو'' | ایشان در دهم ژانویه 1910 میلادی در شهر سوکوتو به دنیا آمد و پدربزرگش از مبارزان [[اسلام]] بود. پدرش شاهزاده ''ابراهیم بن ابی بکر بن محمد بلو'' است و جد بزرگش شیخ ''عثمان بن فودیو'' بنیانگذار امپراتوری منقرض شده اسلامی است که در قرن هجدهم پس از میلاد تأسیس شد. وی تحصیلات خود را از کتب قرآنی آغاز کرد و در کنار شیوخ [[صوفیه]] پرورش یافت، سپس به دبستان انگلیسی و سپس به دارالمعلمین کاچینا پیوست. او در سال 1948 م، به [[بریتانیا]] سفر کرد و در آنجا تحصیل کرد و پس از بازگشت به عضویت شورای قانونگذاری درآمد، سپس در سال 1953 م، مسئولیت وزارت دولت محلی را بر عهده گرفت و سپس نخست‌وزیر قلمرو شمالی [[نیجریه]] شد. در سال 1954 م، به او حکومت خودگردان اعطا شد. او توانست از نفوذ سیاسی خود برای حفظ میراث اسلامی ساخته شده توسط اجدادش استفاده کند و راه آنها را دنبال کند و فرزندان قبایل نیجریه را زیر یک چتر اسلامی گرد هم آورد که آنها را از نظر معنوی و فرهنگی با ادیان مختلف پیوند دهد. | ||
ایشان با وجود سختی‌ها و تهدیدهایی که با آن روبرو بود در راه دعوت اسلام بسیار تلاش کرد و حداقل نیم میلیون [[مسلمان]] -و در یکی از منابع چهار میلیون مسلمان هم ذکر شده است- که بوسیله او اسلام آوردند او در تأسیس اتحادیه جهانی مسلمانان مشارکت داشت و به‌عنوان معاون پادشاه [[عربستان سعودی|سعودی]] به ریاست اتحادیه منصوب شد. در سال 1938 م، به عنوان مدیر منطقه گوسو (مرکز ایالت زامفرای امروز) منصوب شد و در همان سال با کسب عنوان "ساردونای سوکوتو" به شهرت و موقعیت او در جامعه هائوسا افزایش یافت. "ولیعهد" سلطان سوکوتو. او علاوه بر کار در اداره GSO، در سال 1948 م، برای مطالعه تخصصی در سیستم حکومت محلی به [[بریتانیا]] سفر کرد و پس از بازگشت به عضویت شورای قانونگذاری قانون اساسی [[نیجریه]] منصوب شد. از آن دوره، نفوذ او افزایش یافت و سخنگوی رسمی منطقه شمال نیجریه در شورا شد. در دوره انتقالی که قبل از اعطای خودمختاری به سه منطقه [[نیجریه]] (شرق، غرب و شمال) در سال 1953 م، انجام شد، وی مسئولیت وزارت دولت محلی را بر عهده گرفت و پس از اثبات صلاحیت خود، پست‌های وزارتی دیگری به او واگذار شد. دولت انگلیس، تا زمانی که با اعطای خودمختاری در سال 1954 م، نخست‌وزیر نیجریه شمالی شد و تا زمان شهادت پس از استقلال نیجریه در این سمت باقی ماند. | ایشان با وجود سختی‌ها و تهدیدهایی که با آن روبرو بود در راه دعوت اسلام بسیار تلاش کرد و حداقل نیم میلیون [[مسلمان]] -و در یکی از منابع چهار میلیون مسلمان هم ذکر شده است- که بوسیله او اسلام آوردند او در تأسیس اتحادیه جهانی مسلمانان مشارکت داشت و به‌عنوان معاون پادشاه [[عربستان سعودی|سعودی]] به ریاست اتحادیه منصوب شد. در سال 1938 م، به عنوان مدیر منطقه گوسو (مرکز ایالت زامفرای امروز) منصوب شد و در همان سال با کسب عنوان "ساردونای سوکوتو" به شهرت و موقعیت او در جامعه هائوسا افزایش یافت. "ولیعهد" سلطان سوکوتو. او علاوه بر کار در اداره GSO، در سال 1948 م، برای مطالعه تخصصی در سیستم حکومت محلی به [[بریتانیا]] سفر کرد و پس از بازگشت به عضویت شورای قانونگذاری قانون اساسی [[نیجریه]] منصوب شد. از آن دوره، نفوذ او افزایش یافت و سخنگوی رسمی منطقه شمال نیجریه در شورا شد. در دوره انتقالی که قبل از اعطای خودمختاری به سه منطقه [[نیجریه]] (شرق، غرب و شمال) در سال 1953 م، انجام شد، وی مسئولیت وزارت دولت محلی را بر عهده گرفت و پس از اثبات صلاحیت خود، پست‌های وزارتی دیگری به او واگذار شد. دولت انگلیس، تا زمانی که با اعطای خودمختاری در سال 1954 م، نخست‌وزیر نیجریه شمالی شد و تا زمان شهادت پس از استقلال نیجریه در این سمت باقی ماند. | ||