حسین المحضار: تفاوت میان نسخه‌ها

او در سنین پایین شعر می سرود و در مجالس حضرمی شرکت می‌کرد، محضار در چهارده سالگی به شعر گفتن پرداخت و در شانزده سالگی مردم شروع به خواندن اشعار او و خواندن آهنگ های او کردند. شعر المحضر خودجوش بود و به دلیل کم‌تکلف بودن، متمایز بود. از ویژگی‌هایش این بود که در بیان احساساتش در شعرهایش مهارت داشت. از درایت محضار بود که زبان شعر او همجنس با زبان مردم بود و موجب زدودن خستگی از قلب شنونده می شد. از جمله چیزهایی که به یاد داشت این بود که شعرش را در راه خانه تا بازار یا بالعکس می سرود و آهنگ می ساخت و با قوطی کبریت می خواند، چون ساز موسیقی و کوبه ای نمی نواخت.