۸۷٬۷۶۰
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'می زند ' به 'میزند ') |
جز (جایگزینی متن - ' می داند' به ' میداند') |
||
خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
=== اعتراف به امر بین الامرین در کلام ابن تیمیه === | === اعتراف به امر بین الامرین در کلام ابن تیمیه === | ||
به هیچ تاملی نیاز نیست که میتوان اعتراف به امر بین الامرین را به وضوح در جملات ابن تیمیه مشاهده کرد، خصوصا آن جا که مینویسد:«فکلا الامرین حق» یعنی انسان فاعل مختار است و در همان حال، فاعلیتش حاصل مشیت و [[اراده الهی]] است و هر دو حق و صحیح است. ابن تیمیه منکرین حقانیت این دو مشیت را منکر ضرورت اولیه | به هیچ تاملی نیاز نیست که میتوان اعتراف به امر بین الامرین را به وضوح در جملات ابن تیمیه مشاهده کرد، خصوصا آن جا که مینویسد:«فکلا الامرین حق» یعنی انسان فاعل مختار است و در همان حال، فاعلیتش حاصل مشیت و [[اراده الهی]] است و هر دو حق و صحیح است. ابن تیمیه منکرین حقانیت این دو مشیت را منکر ضرورت اولیه میداند و مینویسد: «فمن قال ان العبد لا مشیه له و لا اختیار او قال انه لا قدره له او انه لا یفعل ذلک الفعل او لا اثر لقدرته فیه و لم یحدث تصرفاته؛ فقد انکر موجب الضروره الاولی» <ref>ابن تیمیه احمد بن عبدالحلیم، منهاج السنه، عربستان، نشر جامعه الامام محمد بن سعود الاسلامیه، سال 1406 هجری قمری، ج 3، ص 237</ref>یعنی کسی که معتقد باشد برای عبد نه مشیت است و نه اختیار، یا بگوید عبد هیچ قدرتی ندارد تا کاری را انجام دهد زیرا قدرتش بی اثر است و علاوه نمیتواند تصرفی انجام دهد؛ این شخص به تحقیق ضرورت اولیه را انکار کرده است. | ||
=== اعتراف به عقیده وسط(امر بین الامرین) میان جبر و اختیار === | === اعتراف به عقیده وسط(امر بین الامرین) میان جبر و اختیار === |