ارث: تفاوت میان نسخه‌ها

یکی از ویژگی‌های احکام ارث در اسلام، دوبرابری سهم ارث پسر نسبت به ارث دختر است.

استحقاق مال یا حقّی با مرگ دیگری یا آنچه در حکم مرگ است با شرایط و ملاک‌های خاص را ارث گویند.

تعریف یاد شده، تعریف «ارث» به‌ مفهوم مصدری است. مفهوم اسمی آن عبارت است از دارایی و حقوقی که فرد با مرگ دیگری یا آنچه در حکم مرگ است مانند ارتداد، مستحق می‌شود.

به ارث برنده «وارث»، به کسی که از خود ارث برجای می‌گذارد «مورّث» و به آنچه که از میّت باقی می‌ماند- خواه مال یا حق قابل انتقال مانند حق خیار و حق شفعه- «ترکه» و «میراث» گفته می‌شود.

فقیهان به پیروی از قرآن کریم، از ارث به «فریضه» و «فرض» نیز تعبیر کرده‌اند.

عنوان ارث از باب‌های مهم فقهی است که مسائل و احکام ارث به تفصیل در آن آمده است. در این جا به محورهای مهم و کلّی آن می‌پردازیم.

ارکان ارث عبارت است از:

مورّث، وارث و ترکه. البته پیش از تقسیم ترکه میان ورثه، باید از آن، حقوق دیگری مانند هزینۀ تکفین و تجهیز میّت، بدهی‌ها و وصایای او در ثلث مالش و نیز آنچه مخصوص فرزند بزرگتر است خارج شود.

اسباب و موجبات ارث دو چیز است:

نسب عبارت است از ارتباط و اتّصال فردی به دیگری به ولادت شرعی.<ref>جواهر الکلام ج۳۹، ص۷. </ref>

وارثان نسبی میّت به ترتیب اولویّت و تقدّم هر طبقه عبارتند از:

پدر، مادر، فرزند و نوه در صورت نبودن فرزند. به قول مشهور، نوه با وجود پدر و مادر میّت ارث می‌برد. <ref>جواهر الکلام ج۳۹، ص۱۱۷. </ref>

پدربزرگ و مادر بزرگ پدری و مادری هرچه بالا روند، برادر و خواهر پدری یا مادری و یا پدری و مادری و فرزندان آنان. در این طبقه، وارث نزدیک، مانع ارث بردن وارث دور می‌شود.

برای مثال، با وجود جدّ و جدّه، پدر ایشان و با وجود برادر و خواهر، فرزندان آنان ارث نمی‌برند؛ هر چند فرزندان آنان با وجود جدّ و جدّه ارث می‌برند.

عمو، عمّه، دایی و خاله و فرزندان آنان در صورت نبودن ایشان، جز یک صورت که پسر عموی پدری و مادری با عموی پدری با هم باشند. در این فرض، عموزاده بر عمو مقدّم است.

از جمله وارثان این طبقه - در صورت نبودن عمو، عمّه، دایی و خالۀ میّت و فرزندانشان - عمو، عمّه، دایی و خالۀ پدر میّت است. <ref>جواهر الکلام، ج۳۹، ص۸-۱۱. </ref>

از طبقۀ سوم به تبع قرآن کریم<ref>احزاب/سوره۳۳، آیه۶. </ref><ref>انفال/سوره۸، آیه۷۵. </ref>به «اولوا الارحام» تعبیر شده است. در قرآن بر مقدار ارث این طبقه تصریح نشده است، بر خلاف طبقه‌های اول و دوم که «فرض بر» هستند؛ بدین معنا که در قرآن کریم بر مقدار ارث آنان تصریح شده است.

تا زمانی که از هر طبقه یک نفر باقی است، کسی از طبقه بعدی إرث نمی‌برد.

سبب بر دو گونه است:

زوجیّت دائم موجب ارث بردن هر یک از زن و شوهر از دیگری می‌شود. زن و شوهر با وجود همۀ وارثان نسبی و سببی ارث می‌برند. از این رو، جزء طبقات به شمار نمی‌روند.

به قول مشهور، اگر در ضمن عقد موقّت، شرط ارث بری از یکدیگر نشود، زن و شوهر از یکدیگر ارث نمی‌برند.<ref>جواهر الکلام، ج۳۰، ص۱۹۰. </ref>

ارث‌بری، در صورت شرط ضمن عقد موقّت، مورد اختلاف است. اشهر، ثبوت آن است.<ref>جواهر الکلام، ج۳۰، ص۱۹۳. </ref>

ولاء به معنای پیوند و علقه میان دو نفر یا بیشتر از غیر طریق زوجیّت و نسب، بر سه قسم است: ولاء عتق، ولاء ضمان جریره و ولاء امامت.

در قسم اول، مولا- که آزاد کنندۀ بردۀ خویش است- با شرایطی از جمله نبودن وارث نسبی برای برده، از او ارث می‌برد. <ref>جواهر الکلام، ج۳۹، ص۲۲۳. </ref>

در قسم دوم، ضامن جریره در صورت نبودن وارث نسبی و نداشتن مولا (آزاد کنندۀ برده)، ارث می‌برد.<ref>جواهر الکلام، ج۳۹، ص۲۵۴. </ref>

در قسم سوم، امام علیه‌السّلام در صورت نبودن هیچ یک از وارث نسبی، شوهر میّت، مولا و ضامن جریره، وارث میّت خواهد بود.<ref>جواهر الکلام، ج۳۹، ص۲۶۰. </ref>

در این که امام علیه‌السّلام با زن میّت در ارث بردن شریک است یا آن که وجود همسر میّت مانع از ارث او می‌شود، اختلاف است. نظر مشهور، شراکت است. <ref>مستند الشیعة، ج۱۹، ص۳۹۳-۳۹۶. </ref><ref>مهذّب الاحکام، ج۳۰، ص۳۰۰.</ref>

احکام موارد نام‌ برده در کتاب‌های فقهی به تفصیل بیان شده است.

موانع ارث یا موجب محرومیّت از همۀ ارث می‌شود یا از بعض آن.

بخش اول عبارت است از:

کافر از مسلمان ارث نمی‌برد، امّا مسلمان از کافر ارث می‌برد. <ref>جواهر الکلام، ج۳۹، ص۱۵. </ref>

کشتن عمدی کسی به ناحق- نه برای قصاص، دفاع یا حدّ و مانند آن- موجب محرومیّت قاتل از ارث است. به قول مشهور، در قتل خطایی، قاتل تنها از دیۀ پرداختی محروم است.<ref>جواهر الکلام، ج۳۹، ص۳۷. </ref>

در این که قتل شبه عمد مانند قتل خطایی است یا حکم قتل عمد را دارد، اختلاف است.

قول نخست به ظاهر کلمات بیشتر فقها نسبت داده شده است.<ref>جواهر الکلام، ج۳۹، ص۳۸-۴۰. </ref>

برده بودن مورّث یا وارث مانع ارث است، مگر آن که وارث، منحصر به برده باشد. در این صورت، برده- هر چند به طور قهری- از ترکه خریداری و آزاد می‌گردد و باقی ماندۀ ترکه به او داده می‌شود.<ref>جواهر الکلام، ج۳۹، ص۵۰. </ref>

در این که برده در هر طبقه‌ای از طبقات سه‌گانه که باشد در صورت انحصار وارث به او، باید آزاد شود یا آن که این حکم اختصاص به پدر و مادر یا آنان به اضافۀ فرزندان میّت دارد، اختلاف است.<ref>جواهر الکلام، ج۳۹، ص۵۸-۶۱. </ref>

اگر مردی با همسرش برای نفی فرزند از خود، ملاعنه کند، زن و شوهر از یکدیگر و نیز مرد از فرزند مورد لعان و بالعکس، ارث نمی‌برند.<ref>جواهر الکلام، ج۳۹، ص۶۲. </ref>

نه زنازاده از پدر و مادر خود ارث می‌برد و نه پدر و مادر و نزدیکان آنان از وی.<ref>جواهر الکلام، ج۳۹، ص۲۷۴. </ref>

وجود هر طبقۀ پیشین از طبقات یاد شده، مانع ارث بردن طبقۀ بعدی است. همچنین در یک طبقه، آن که به میّت نزدیک‌تر است، مانع ارث بردن خویشاوند دورتر می‌شود.

در فقه، از این نوع مانع به «حجب حرمان» تعبیر شده است.<ref>جواهر الکلام، ج۳۹، ص۷۵. </ref>

برخی اوقات مانعی موجب می‌گردد که سهم وارث از حد اعلی به حد ادنی تنزل کند که در ذیل به آن پرداخته می‌شود:

گاهی به خاطر بروز مانعی، سهم وارث از حدّ اعلی به حدّ ادنی تنزّل می‌کند. به عنوان مثال، وجود فرزند، موجب کاهش سهم شوهر از نصف به‌ یک چهارم و سهم زن از یک چهارم به یک هشتم می‌شود.

فقها از این نوع مانع به «حجب نقصان» تعبیر کرده‌اند.<ref>جواهر الکلام، ج۳۹، ص۷۸. </ref>

جهات استحقاق سهم ارث به سه قسم تقسیم می‌شود:

استحقاق ارث گاهی به «فرض» و «تسمیه» است؛ یعنی بر سهم وارث در قرآن کریم، تصریح شده است.<ref>نساء/سوره۴، آیه۱۱. </ref>

گاهی نیز استحقاق ارث به «قرابت» مانند استحقاق عمو و عمّه که در قرآن، سهمی برای ایشان تعیین نشده است و تحت عنوان «اولوا الارحام» مندرج هستند،<ref>احزاب/سوره۳۳، آیه۶. </ref><ref>انفال/سوره۸، آیه۷۵. </ref>

و گاهی به هر دو سبب که از آن به «ردّ» تعبیر می‌شود یعنی ارث بردن وارث، افزون بر فریضه به سبب قرابت با میّت نیز می‌باشد، برای مثال، اگر وارث، تنها یک دختر باشد، نصف ترکه را به «فرض» و نصف دیگر را به «قرابت» ارث می‌برد. <ref>الانتصار، ص۵۵۹. </ref>

سهام نام‌برده شده در قرآن کریم<ref>نساء/سوره۴، آیه۱-۱۲. </ref>

عبارت است از:

صاحبان آن سه گروهند:

۳. شوهر در صورتی که همسر متوفای او فرزند یا فرزندزاده نداشته باشد.

صاحبان آن سه گروه می‌باشند:

۳. دو خواهر پدر ومادری یا بیشتر در صورتی که برادر پدر ومادری نداشته باشد.

صاحبان آن دو گروه می‌باشند:

۲. برادران یا خواهران مادری میّت در صورتی که متعدد باشند.

صاحبان آن دو گروه می‌باشند:

۲. زنی که شوهر متوفّایش بی فرزند یا فرزندزاده نداشته باشد.

صاحبان آن سه گروهند:

۳. برادر یا خواهر مادری در صورتی که تنها باشد یعنی برادر یا خواهر مادری دیگری نباشد.

صاحب، آن زنی است که شوهر متوفّایش فرزند یا فرزندزاده داشته باشد.<ref>تحریر الوسیلة، ج۲، ص۳۷۴. </ref>

غیر از موارد ذکر شده، بقیّه وارثان میت که سهم ارث آنان در قرآن کریم مشخص نشده است، «وارثان بالقرابه» نامیده می‌شوند.

زن و شوهر در صورتی از یکدیگر إرث می‌برند که عقد آنها دائمی‌باشد.

کیفیت إرث آنها از هم به شرح ذیل است:

۱. میت فرزند ندارد: ۴/۱ (یک چهارم) به همسر، و۴/۳ (سه چهارم) به سایر ورثه می‌رسد.

۲. میت فرزند دارد: ۸/۱ (یک هشتم) به همسر، و۸/۷ (هفت هشتم) به سایر ورثه میرسد

۱. میت فرزند ندارد: ۲/۱ (یک دوم) به شوهر، و۲/۱ (یک دوم) به سایر ورثه میرسد.

۲. میت فرزند دارد: ۴/۱ به شوهر، و۴/۳ به سایر ورثه میرسد.

ترکه نسبت به سهام وارثان، سه حالت دارد: یا به اندازۀ سهام است یا کمتر از آن است و یا بیشتر از آن.

صورت دوم و سوم مورد اختلاف شیعه و اهل سنت است. در فقه عامه از صورت دوم به عول و از صورت سوم به تعصیب تعبیر شده است که هر دو نزد شیعه امامیه باطل است.

کسانی که از یکدیگر ارث می‌برند، چنانچه همگی غرق شدند یا زیر آوار مردند، اگر تقدّم مرگ یکی بر دیگری یا تقارن آنها معلوم نباشد، همه از یکدیگر ارث می‌برند، و در صورتی که تقدّم یکی معلوم باشد دیگران از او ارث می‌برند و در صورت معلوم بودن تقارن، هیچ کدام از هم ارث نمی‌برند. در الحاق دیگر اسباب مرگ جمعی به دو سبب یاد شده، اختلاف است.<ref>جواهر الکلام، ج۳۹، ص۳۰۶-۳۰۸. </ref>

عنوان‌های دیگری مانند جنین، خنثی، غایب و مجوسی در بحث ارث مطرح هستند که احکام هر یک در جای خود خواهد آمد.

== منابع ==

[http://lib.eshia.ir/23017/1/375/%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D8%AD%D9%82%D8%A7%D9%82 فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام.]

[[رده:مفاهیم اسلامی]]