۸۷٬۸۱۰
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'سرزمین ها' به 'سرزمینها') |
جز (جایگزینی متن - 'گروه ها' به 'گروهها') |
||
خط ۵: | خط ۵: | ||
پس از اسلام، خلیفه ی دوم برای داشتن معیاری برای تقسیم بیت المال در میان مسلمانان، دستور داد انساب را در دفترهایی ثبت وضبط کنند، قواعد حاکم برای دفترها مانند قرابت به پیامبر (ص) و نحوه تقسیم قبایل از سوی انساب نگاران پس از ان مورد توجه قرار گرفت. | پس از اسلام، خلیفه ی دوم برای داشتن معیاری برای تقسیم بیت المال در میان مسلمانان، دستور داد انساب را در دفترهایی ثبت وضبط کنند، قواعد حاکم برای دفترها مانند قرابت به پیامبر (ص) و نحوه تقسیم قبایل از سوی انساب نگاران پس از ان مورد توجه قرار گرفت. | ||
افزون بر این، تفاخر به قبیله در دوران عثمان، احیا شد و در ایام بنی امیه فزونی گرفت. | افزون بر این، تفاخر به قبیله در دوران عثمان، احیا شد و در ایام بنی امیه فزونی گرفت. | ||
در دوره ی اموی که مسئله امامت، خلافت و تشکیل | در دوره ی اموی که مسئله امامت، خلافت و تشکیل گروههای سیاسی مخالف حکومت اموی، مطرح بود، امویان به گونهای از سیاست توازن قوا متمایل شدند و از سویی دیگر، رایحه ی تعصب قبیلگی که در نتیجه تفاضل و برتری جویی به واسطه ی نسب و قومیت در دوره ی عثمان به وجود آمده بود، در دوره اموی نیز فزونی یافت ودولت عربی اموی که حافظ بقایای فرهنگی و جاهلی عربها بود، کوشید به علم انساب توجه کرده، بیشتر آن را به سیاقی که پیش از اسلام و در دوره ی جاهلیت بود، برگردانند و همان مسائل فخر به قبیله و نسب را دوباره پروبال بخشند. | ||
این مسائل در چند امر قابل لمس است؛ یکی از این امور نزدیکی خلفای اموی با نسابه ها و گوش دادن به سخنان آنان است. | این مسائل در چند امر قابل لمس است؛ یکی از این امور نزدیکی خلفای اموی با نسابه ها و گوش دادن به سخنان آنان است. | ||
در دوره ی عباسی وضعیت جدیدی به وجود آمد که به انتقال انساب از روایت، به تدوین منجر شد که مهمترین شاخص این تحول، گسترش سرزمینهای اسلامی و اختلاط عربها با غیر عربها (مانند فارس ها، نصرانی ها و یهودی ها) که هر کدام کوشیدند تا در مقابل یکدیگر برای خود از طریق تدوین کتابهایی در انساب ومفاخر، مجد و عظمت خود را به رخ یکدیگر بکشند. | در دوره ی عباسی وضعیت جدیدی به وجود آمد که به انتقال انساب از روایت، به تدوین منجر شد که مهمترین شاخص این تحول، گسترش سرزمینهای اسلامی و اختلاط عربها با غیر عربها (مانند فارس ها، نصرانی ها و یهودی ها) که هر کدام کوشیدند تا در مقابل یکدیگر برای خود از طریق تدوین کتابهایی در انساب ومفاخر، مجد و عظمت خود را به رخ یکدیگر بکشند. |