۸۷٬۷۷۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'نخست وزیر' به 'نخستوزیر') |
جز (جایگزینی متن - 'بزرگترین' به 'بزرگترین') |
||
خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
= رهبری شیعیان پاکستان = | = رهبری شیعیان پاکستان = | ||
[[جعفر حسین]]، اولین رئیس حزب نفاذ فقه جعفریه، در 29 اوت 1983م، درگذشت. از این رو در همان سال هیئتی از بزرگان شیعه از سراسر پاکستان نزد سید حامد علی شاه موسوی رفتند و سعی کردند ایشان را نسبت به رهبری شیعیان پاکستان قانع کنند و رهبری این هیئت را [[ساجد علی]] بر عهده داشت. زمانی که او ناتوانی خود را در تصدی مقام رهبری اعلام کرد '''ساجد علی''' عبای خود را به او داد و گفت که اگر رهبری را نپذیرد ما جلوی [[امام علی]] از او شکایت خواهیم کرد. بر این اساس، وی به شرطی رهبری را پذیرفت که همه شیعیان حضور داشته باشند.<br> | [[جعفر حسین]]، اولین رئیس حزب نفاذ فقه جعفریه، در 29 اوت 1983م، درگذشت. از این رو در همان سال هیئتی از بزرگان شیعه از سراسر پاکستان نزد سید حامد علی شاه موسوی رفتند و سعی کردند ایشان را نسبت به رهبری شیعیان پاکستان قانع کنند و رهبری این هیئت را [[ساجد علی]] بر عهده داشت. زمانی که او ناتوانی خود را در تصدی مقام رهبری اعلام کرد '''ساجد علی''' عبای خود را به او داد و گفت که اگر رهبری را نپذیرد ما جلوی [[امام علی]] از او شکایت خواهیم کرد. بر این اساس، وی به شرطی رهبری را پذیرفت که همه شیعیان حضور داشته باشند.<br> | ||
در نتیجه گردهمایی دو روزه شیعیان پاکستان در 9 تا 10 فوریه 1983م، در '''اسدآباد دینا جهلوم''' برگزار شد که | در نتیجه گردهمایی دو روزه شیعیان پاکستان در 9 تا 10 فوریه 1983م، در '''اسدآباد دینا جهلوم''' برگزار شد که بزرگترین گردهمایی شیعیان در پاکستان است. ریاست این مجمع را '''ضمیرالحسن نجفی''' و '''حسن زیدی''' بر عهده داشتند. علاوه بر این '''یوسف حسین لکنوی، بشیر حسین انصاری'''، در گردهمایی حضور داشتند. دراین گردهمایی میلیونها [[شیعه]] از سراسر پاکستان شرکت کردند. | ||
= مقابله با دیکتاتوری ضیاءالحق = | = مقابله با دیکتاتوری ضیاءالحق = | ||
زمانی که او رهبری را به دست گرفت، پاکستان با دیکتاتوری [[ضیاءالحق]] روبرو بود که در آن آزادیهای انسانی و سیاسی سرکوب شده بود و مکتب تشیع با تعصب شدید علیه خود مواجه بود. در همین حال ضیاءالحق ممنوعیت موکب های مذهبی را اعلام کرد. این ممنوعیت به معنای ممنوعیت همه دستههای عزاداری اعم از [[عاشورا]] و اجتماعات میلاد پیامبر و غیره بود. | زمانی که او رهبری را به دست گرفت، پاکستان با دیکتاتوری [[ضیاءالحق]] روبرو بود که در آن آزادیهای انسانی و سیاسی سرکوب شده بود و مکتب تشیع با تعصب شدید علیه خود مواجه بود. در همین حال ضیاءالحق ممنوعیت موکب های مذهبی را اعلام کرد. این ممنوعیت به معنای ممنوعیت همه دستههای عزاداری اعم از [[عاشورا]] و اجتماعات میلاد پیامبر و غیره بود. |