اندونزی: تفاوت میان نسخه‌ها

اندونزی را می‌توان بزرگترین مجمع الجزایر جهان دانست که بین دو خشکی، یعنی جنوب شرق آسیا و استرالیا واقع شده‌است. وسعت آب‌های این کشور ۳ برابر مساحت خشکی‌های آن می‌باشد. [۱۱] بندرهای مهم این کشور نیز عبارتند از: مدان، بندر ساحلی بلاوان، پکانبارو، ریو، جاکارتا سنگارنگ، نوزاتنگارا، بندر ساحلی بیتونگ و بندر آمبون. شهرهای مهم اندونزی را هم می‌توان در ۱۰ شهر زیر خلاصه کرد: جاکارتا، سورابایا، سمارانگ، باندونگ، مدان، پالمبانگ، یوجونگ پادانگ، بانجارماسین، بندر لامپومگ، مانادو.  

•جزیره سوماترا: یکی از بزرگترین جزیره‌های جهان است و با جزیره‌های جاوه، سلبس و برنئو، در مجموع، جزایر سوندای بزرگ نامیده می‌شوند. قسمت عمده آن را جلگه‌ها و نواحی پست تشکیل داده و ارتفاعات آن (از جمله کوه‌های باریسان) در کناره غربی آن تا سمت شمال گسترده شده و دارای وسعت زیادی می‌باشند. رودهای آن کوتاه و پرآب بوده و اکثراً از سمت غرب به شرق جاری هستند و مهم‌ترینشان عبارتند از: کامپار، بارومون، ایندراگیری، روکان، موسی و هاری. جنگل‌ها که اغلب غیرقابل نفوذند، وسعت زیادی دارند؛ و مرداب‌های وسیعی نیز در کرانه شرقی آن وجود دارند. بلندترین نقطه آن قله کرینتجی (۳۸۰۰ متر) است.

•جزایر سوندای کوچک (نوساتنگارا): این جزایر بین جزیره جاوه و جزیره گینه نو واقع شده‌اند و عمدتاً کوهستانی و مرتفع می‌باشند. بزرگترین جزیره‌های آن عبارتند از: سومباوا، فلورس، سومبا، تیمور و بالی.

•سایر جزایر غربی: که در اطراف جزیره‌های برنئو، جاوه و سوماترا واقع شده و عمدتاً کم ارتفاعند. بزرگترین جزیره آن، بانگکا می‌باشد.

•سایر جزایر شرقی: که مجموعاً به جزایر ملوک یا اویه معروف هستند و در اطراف جزیره‌های سلس و گینه نو واقع شده‌اند و کوهستانی و مرتفع‌اند. جزیره‌های هالماهرا و سرام بزرگترین جزیره‌های این نواحی می‌باشند.

دو نوع از جنبش‌های اسلامی اندونزی که با داشتن 220 میلیون جمعیت، بزرگترین دولت اسلامی جهان به شمار می‌آید، هم اکنون شاهد دو گونه از اسلام سیاسی است. یکی از این دو، گسترده و پردامنه است و در بیان و عمل از روش دموکراتیک پیروی می‌کند و جماعت‌هایی را زیر چتر خود دارد که برجسته‌ترین آنها «جماعت محمدیه» است. این جماعت حدود 30 میلیون عضو دارد. دیگری «جماعت نهضه العلما» است که حدود 40 میلیون عضو دارد. قطب برجسته جماعت محمدیه - که جماعتی میانه رو است - شیخ سیف المعارف و برجسته‌ترین شخصیت جماعت نهضه العلما، شیخ مصدوقی بیدلوی است. این دو جماعت بسیار شبیه طریقت‌های صوفیه هستند. از این جهت که به طور مستقیم با سیاست سر و کار ندارند; هر چند برای اعضای خود حق فعالیت حزبی و مشارکت در فعالیت‌های سیاسی و فرهنگی قائلند. این دو جماعت همراه چند جماعت کوچک تر در مرز تعادل و توازن بین جماعت‌های معتدل و جماعت‌های تندرو رادیکال قرار دارند. در سوی دیگر «جماعت اسلامی» است که در راس حرکت‌های اسلامی غرب ستیز و بویژه ضد امریکایی قرار دارد. این جماعت، با آن که دلایل قوی بر پیوند نزدیک آن با تشکیلات القاعده وجود ندارد، اما مقولاتی شبیه مقولات فکری القاعده را مبنای خود قرار داده است. شخصی که عمر فاروق خوانده می‌شود و گویا شهروند کویت و از زندانیان نیروهای امریکایی است که در پایگاه هوایی بگرام افغانستان دستگیر شده، اعتراف کرده که در سلسله عملیات و انفجارات در کلیساهای اندونزی - که در شب سال نو 2001 م 18 کشته بر جای گذاشت - دست داشته است. وی ادعا کرده که تحت فرمان شیخ ابوبکر باعشیر - 64 ساله - که مقامات امنیتی او را رهبر معنوی جماعت اسلامی می‌دانند، بوده است. دستگاه‌های اطلاعاتی غربی و امریکایی، بر این گمان‌اند که جماعت اسلامی، تشکیلات بزرگی است که در سراسر جنوب شرق آسیا گسترده است و اعضای آن روش تغییر قهرآمیز را در پیش گرفته و به دلیل مخالفتشان با افکار مگاواتی سوکارنو و مخالفت با حضور وی در راس دولت، در صدد ترور او هستند.<nowiki><ref>منبع</nowiki>: پایگاه اطلاع رسانی حوزه؛ مجله پگاه حوزه دهم اسفند 1381، شماره 90 <nowiki><ref></nowiki>  

جاکارتا پایتخت اندونزی و بزرگترین مرکز بازرگانی کشور.

اندونزی بزرگترین قدرت اقتصادی جنوب شرقی آسیا است. بنابر آمار سال ۲۰۰۵ تولید ناخالص داخلی اندونزی ۲۸۷ میلیارد دلار بوده‌است که سهم سرانه هر فرد ۴۴۵۸ دلار است. سهم صنعت ۴۰٫۷٪ که بیشتر به فرآوری محصولات کشاورزی و معدنی مشغول است و سهم بخش کشاورزی ۱۴٪ می‌باشد و محصول اصلی اش برنج است. با این حال بیشترین شاغلان در بخش کشاورزی مشغول به کار هستند. ۴۱ میلیون و هشتصد هزار نفر از نیروی کار در بخش کشاورزی شاغلند؛ که کشاورزانی هستند که حرفه‌ای نیستند و در سطح کلان تولید نمی‌کنند. اما هم کشاورزان بزرگ و هم روستاییان مقدار زیادی لاستیک، چای، قهوه، تنباکو و ادویه تولید و صادر می‌کنند. از دوران استعمار هلند زیرساخت مناسب آبیاری در کشاورزی برای اندونزی به جا مانده‌است.  

تولید نفت در اندونزی بسیار کم است و این میزان تنها برای تأمین نیازهای داخلی این کشور صرف می‌شود ولی با این حال اندونزی بزرگترین تولیدکننده نفت در کشورهای جنوب شرقی آسیا به‌شمار می‌آید.