۸۷٬۶۳۱
ویرایش
سید محمد مجاهد: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'بی نیاز' به 'بی‌نیاز'
جز (جایگزینی متن - 'برجسته ای' به 'برجسته‌ای') |
جز (جایگزینی متن - 'بی نیاز' به 'بی‌نیاز') |
||
| خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
سید محمد در [[نجف اشرف]] چندی نیز از محضر [[فقیه]] توانا [[جعفر کاشف الغطاء|شیخ جعفر کاشف‌الغطاء]](متوفی 1228 ق) بهره برد. شیخ جعفر کاشف‌الغطاء(ره) در استنباط مسائل و فروع فقهی بسیار مسلط و توانا بود. وی فردی بسیار متواضع بود و علاوه بر ریاست دینی، پیشوای شجاع ملی نیز به شمار می آمد. درک زمان و نیازهای زمان نیز از خصوصیات شایسته کاشف‌الغطاء بود. تالیف کتابی در رد اخباری‌گری و نیز کتابی در رد فرقه [[وهابی]] بر همین اساس بود<ref>همان، ص 195.</ref>. | سید محمد در [[نجف اشرف]] چندی نیز از محضر [[فقیه]] توانا [[جعفر کاشف الغطاء|شیخ جعفر کاشف‌الغطاء]](متوفی 1228 ق) بهره برد. شیخ جعفر کاشف‌الغطاء(ره) در استنباط مسائل و فروع فقهی بسیار مسلط و توانا بود. وی فردی بسیار متواضع بود و علاوه بر ریاست دینی، پیشوای شجاع ملی نیز به شمار می آمد. درک زمان و نیازهای زمان نیز از خصوصیات شایسته کاشف‌الغطاء بود. تالیف کتابی در رد اخباری‌گری و نیز کتابی در رد فرقه [[وهابی]] بر همین اساس بود<ref>همان، ص 195.</ref>. | ||
سید محمد طباطبایی از اساتید خود تنها [[فقه]] نیاموخت، احساس مسئولیت در برابر مسائل اجتماع و شهامت نیز آموخت. پس از آن خود عالمی فاضل گشته بود که دیگر از تحصیل نزد استاد | سید محمد طباطبایی از اساتید خود تنها [[فقه]] نیاموخت، احساس مسئولیت در برابر مسائل اجتماع و شهامت نیز آموخت. پس از آن خود عالمی فاضل گشته بود که دیگر از تحصیل نزد استاد بی‌نیاز می نمود. بعد از آن نیز آنچه بود گذشت زمان بود و غنای هر چه بیشتر علمی در رهگذر تحقیق و تدریس و تالیف. این فصل از زندگانی او به طور مشخص در اصفهان آغاز شد. | ||
در سال 1216 ق. کربلا مورد هجوم وحشیانه وهابی‌ها قرار گرفت و بیش از سه هزار نفر از جمله بسیاری از علما کشته شدند. بخش اعظم بارگاه [[امام حسین علیه السلام]] و اماکن بسیاری مورد تخریب قرار گرفت و اموال مردم به غارت رفت. آنان پس از قتل و غارت و تخریب، شهر را ترک کردند<ref>همان، ص 340.</ref>. این واقعه عمده موجب مهاجرت سید محمد طباطبایی به [[اصفهان]] شد. | در سال 1216 ق. کربلا مورد هجوم وحشیانه وهابی‌ها قرار گرفت و بیش از سه هزار نفر از جمله بسیاری از علما کشته شدند. بخش اعظم بارگاه [[امام حسین علیه السلام]] و اماکن بسیاری مورد تخریب قرار گرفت و اموال مردم به غارت رفت. آنان پس از قتل و غارت و تخریب، شهر را ترک کردند<ref>همان، ص 340.</ref>. این واقعه عمده موجب مهاجرت سید محمد طباطبایی به [[اصفهان]] شد. | ||