۸۷٬۷۷۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'می نماید' به 'مینماید') |
جز (جایگزینی متن - ' فرقه ای' به ' فرقهای') |
||
خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
پس از آن ابن مسره به قرطبه بازگشت و به دوران بازنشستگی خود پایبند بود و زهد و تقوای خود را نشان داد. از برجستهترین شاگردان او میتوان به حی بن عبدالملک، خلیل بن عبدالملک قرطبی، ابن الموری، احمد بن فرج بن منتیل بن قیس و دیگران اشاره کرد. منسوب به ابن مسره است که قضا و قدر را رد میکند و میگوید: سعادت بهشت و جهنم مربوط به جسم نیست، بلکه مربوط به روح است و وحدت وجود را نمیگیرد و قولش به وقوع علم خدا را نمیگیرد. و توانایی و دوگانگی علم الهی در دو سطح است: یکی علم به قوا که علم غیب است و دیگری گواهی علم. و گفتار او که تاج و تخت جهان را اداره میکند، زیرا خداوند بزرگتر از آن است که با انجام کاری توصیف شود، که این عقیدهای است که با نظر ارسطو موافق است که خدا هیچ عمل و اندازه ای را هدایت نمیکند. | پس از آن ابن مسره به قرطبه بازگشت و به دوران بازنشستگی خود پایبند بود و زهد و تقوای خود را نشان داد. از برجستهترین شاگردان او میتوان به حی بن عبدالملک، خلیل بن عبدالملک قرطبی، ابن الموری، احمد بن فرج بن منتیل بن قیس و دیگران اشاره کرد. منسوب به ابن مسره است که قضا و قدر را رد میکند و میگوید: سعادت بهشت و جهنم مربوط به جسم نیست، بلکه مربوط به روح است و وحدت وجود را نمیگیرد و قولش به وقوع علم خدا را نمیگیرد. و توانایی و دوگانگی علم الهی در دو سطح است: یکی علم به قوا که علم غیب است و دیگری گواهی علم. و گفتار او که تاج و تخت جهان را اداره میکند، زیرا خداوند بزرگتر از آن است که با انجام کاری توصیف شود، که این عقیدهای است که با نظر ارسطو موافق است که خدا هیچ عمل و اندازه ای را هدایت نمیکند. | ||
ابنفرضی میگوید که ابن مسرا «میگفت ممکن است و تفسیر را در بسیاری از قرآن تحریف میکند. و او زبانی داشت که میتوانست با آن سخن بسازد و کلمات را استتار کند و معانی را پنهان کند.» چنانکه الحمیدی درباره او میگوید: «وی دارای روش فصاحت و بررسی نشانههای مبهم تصوف و تألیف در معانی است و مقالاتی به او نسبت داده شده است که از آنها به خدا پناه میبریم»<ref>الزرکلی ج6 2002، صفحة 223</ref>. ابوسعید بن العربی و احمد بن محمد بن سالم التستری از مردم مشرق و احمد بن خالد الحباب از مردم اندلس به نظرات او پاسخ دادند. اطرافیانش به دو فرقه تقسیم شدند، | ابنفرضی میگوید که ابن مسرا «میگفت ممکن است و تفسیر را در بسیاری از قرآن تحریف میکند. و او زبانی داشت که میتوانست با آن سخن بسازد و کلمات را استتار کند و معانی را پنهان کند.» چنانکه الحمیدی درباره او میگوید: «وی دارای روش فصاحت و بررسی نشانههای مبهم تصوف و تألیف در معانی است و مقالاتی به او نسبت داده شده است که از آنها به خدا پناه میبریم»<ref>الزرکلی ج6 2002، صفحة 223</ref>. ابوسعید بن العربی و احمد بن محمد بن سالم التستری از مردم مشرق و احمد بن خالد الحباب از مردم اندلس به نظرات او پاسخ دادند. اطرافیانش به دو فرقه تقسیم شدند، فرقهای که در زهد و علم به مقام رهبری رسیدند و فرقهای که به او بدعت میگفتند. | ||
از ابن مسره تنها دو نوشته باقی مانده است، اولی با عنوان «ویژگیهای حروف و حقایق و منشأ آن» و دومی «رساله الطابار» است و این دو نامه نسخه ای مکتوب در چسترباتی است. مجموعهای در دوبلین با عنوان "بینش". علاوه بر کتاب دیگری که پیدا نشده است با عنوان «وحدت المؤمنین» که در آن از صفات الهی و رابطه آنها با نفس صحبت کرده است. | از ابن مسره تنها دو نوشته باقی مانده است، اولی با عنوان «ویژگیهای حروف و حقایق و منشأ آن» و دومی «رساله الطابار» است و این دو نامه نسخه ای مکتوب در چسترباتی است. مجموعهای در دوبلین با عنوان "بینش". علاوه بر کتاب دیگری که پیدا نشده است با عنوان «وحدت المؤمنین» که در آن از صفات الهی و رابطه آنها با نفس صحبت کرده است. |