زینب بنت علی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''حضرت زینب''' نوه گرانقدر [[پیامبر اکرم (ص)]] و دختر [[امیرالمومنین(ع)]] و [[حضرت فاطمه الزهرا(س)]] است. ایشان بانوی خردمندی است که قدرت شگرفی در پاسداری از آرمان‌های [[قیام عاشورا]] داشت. یکی از شخصیت‌های بی‌نظیر و مؤثر در دنیای [[اسلام]] است که در روز ۵ جمادی الاول سال پنجم یا ششم هجری قمری (پس از [[صلح حدیبیه]] و دو سال بعد از ولادت [[امام حسین|امام حسین بن علی (ع)]]) در محلّه [[بنی‌هاشم|بنی‌هاشم]] شهر [[مدینه منوّره]] به دنیا آمد. نقش ویژه او در واقعه [[کربلا]] و دوران اسارت پس از آن است. صبر و پایداری آن بانو در [[واقعه عاشورا]] علی‌رغم از دست دادن عزیزترین کسانش موجب شد که به عنوان اسوه صبر جاودان شود. خطبه‌های کوبنده آن حضرت در بند اسارت در [[کوفه]] و [[شام]]، باعث پرده‌برداری از چهره ظالمانه و ننگین [[امویان|حکومت اموی]] شد.

زینب در پنجم جمادی‌الاول سال ششم هجری مطابق با ۶۲۸ <ref> قزوینی، محمد کاظم (۱۳۹۴)، زینب کبری من المهد الی الحد، قم: پیام قدس</ref> و یا بنابر قولی در پنجمین روز سال پنجم هجرت، مطابق با ۶۲۷ میلادی <ref>«زینب (س) راز ماندگاری عاشورا». کرب و بلا پایگاه تخصصی امام حسین (ع)</ref> به دنیا آمد.

طبق [[روایات شیعه]]، هنگام تولد زینب، چون [[حضرت محمد (ص)]] در سفر بود، حضرت فاطمه (س) از همسرش  

حضرت علی (ع) درخواست کرد که نامی برای فرزندشان انتخاب کند.  

[[حضرت علی]] در جواب گفت: من بر پدرت سبقت نمی‌گیرم، صبر می‌کنیم تا [[پیامبر]] از سفر برگردد. چون حضرت محمد(ص) بازگشت و خبر تولد نوزاد حضرت زهرا(س) را از زبان حضرت علی (ع) شنید گفت: فرزندان حضرت فاطمه (س) فرزندان من هستند ولی [[خداوند]] دربارهٔ آنان تصمیم می‌گیرد. <ref>ناسخ التواریخ، جلد زینبیه، ص ۴۷</ref> بعد از آن [[جبرئیل]] [[نازل]] شد و پیام آورد که خداوند سلام می‌رساند و می‌گوید: نام این دختر را زینب بگذارید که این نام را در [[لوح محفوظ]] نوشته‌ام. آن‌گاه حضرت محمد(ص) زینب را گرفت و بوسید و گفت: توصیه می‌کنم که همه این دختر را احترام کنند، که او مانند [[خدیجه (س)]] است. <ref>خصائص الزینبیه، ص ۱۵</ref>  

بر اساس [[روایات]] متعدد، [[پیامبر اکرم(ص)]] نام حضرت زینب را برای دختر [[حضرت فاطمه(س)]] انتخاب کردند که این نام توسط [[جبرئیل]] از سوی خداوند به پیامبر (ص) گفته شده بود.<ref>شریف القرشی، السیده زینب، ۱۴۲۲ق، ص۳۹</ref>

حضرت زینب(س) را به سبب سختی‌های بسیاری که در زندگی دید، ام‌المصائب نیز لقب داده‌اند. درگذشت جدش [[پیامبر(ص)]]، بیماری و به شهادت رسیدن مادرش، شهادت پدرش [[امیرالمؤمنین(ع)]]، شهادت برادرش [[امام مجتبی(ع)]]، واقعه کربلا و به اسارت رفتن در [[کوفه]] و [[شام]] از جمله وقایع سخت و تلخ زندگی وی به شمار می‌آید. <ref>امین، اعیان الشیعه، ۱۴۰۶ق، ج۷، ص۱۳۷</ref>

حضرت زینب (س) با [[عبداللَّه جعفر]] (پسر عموی خود) ازدواج کرد. برخی از مورخین تاریخ این ازدواج را سال هفدهم [[هجری]] می‏ دانند. <ref>زینب کبری عقیله بنی‌هاشم ،حسن الهی، ص۷۶</ref>

در برخی منابع از چهار پسر به نام‌های:علی، عون، عباس، محمد و یک دختر به نام ام کلثوم به عنوان فرزندان زینب(س) و عبدالله نام برده شده است. <ref>ابن الاثیر، أسد الغابه، ۱۴۰۹ق، ج۶، ص۱۳۳</ref>

[[معاویه]] برای فرزندش یزید از ام کلثوم دختر حضرت زینب(س) خواستگاری کرد؛ ولی [[امام حسین (ع)]] او را به همسری پسر عمویش [[قاسم بن محمد بن جعفر بن ابی‌طالب]] درآورد. <ref>امین، اعیان الشیعه، ۱۴۰۶ق، ج۷، ص۱۳۷</ref>  

این بانوی بزرگ، دارای قوت قلب، فصاحت زبان، شجاعت، زهد و ورع، عفاف و شهامت فوق‌العاده بود. امام حسین(ع) هنگام دیدار، به احترامش از جا بر می‌خاست. [[زینب کبری]]، از جدش [[رسول خدا(ص)]] و پدرش [[امیرالمؤمنین]] و مادرش فاطمه زهرا(س)[[حدیث]] روایت کرده است. <ref>الحسین فی طریقه الی الشهاده، ص۶۵</ref>  

سخنان و [[خطبه]]<nowiki/>‌های زینت(س) را در کوفه و همچنین در دربار [[یزید]]، که همراه با استدلال به [[آیات قرآن]] بود، بیانگر دانش او دانسته‌اند. <ref>کحّاله، أعلام النساء، ۲۰۰۸، ج۲، ص۹۲-۹۷</ref>

مقام وصایت و نیابت، از امتیازات و خصلت‌های ویژه حضرت زینب (س) است، در پرتو این مقام بلند معنوی و انسانی حضرت زینب(س) عهده دار کم سابقه‌ترین مأموریت، برای یک زن در طول تاریخ گردیده است‎. به هر حال مقام و استعداد و دانایی زینب که وی را <big>عقیله بنی‌هاشم</big> نیز نامیده‌اند، از مقام و استعداد افراد عادی بسیار برتر است.

حضرت زینب(س) شب‌ها به [[عبادت]] می‌پرداخت و در دوران زندگی، هیچ‌گاه [[تهجّد]] را ترک نکرد. آنچنان به عبادت اشتغال ورزید که ملقّب به <big>عابده آل علی</big> شد. <ref>جعفر النقدی، زینب الکبری بنت الامام، ص۶۱</ref>

حضرت زینب را تجسم و نماد <big>صبر جمیل</big> نامیده‌اند. مقاومت در راه پاسداری از حریم دین، کنترل نفس خود در برابر ناملایمات و ضعف نشان ندادن در مقابل دشمن و عدم شکوه در حضور مردم را از جمله ویژگی‌های صبر زینب(س) نام برده‌اند. <ref>حضرت زینب(س)، نماد صبر جمیل»، خبرگزاری حوزه</ref>

حضرت زینب (س) فرزند پیامبر، که قلب او محل [[نزول]] [[وحی]] و قرآن و فرزند [[علی (ع)]] از مفسرین قرآن است؛ بنابراین جای تعجبی ندارد که ایشان نیز معلم و [[مفسر قرآن]] بودند. بر اساس روایت متعدد حضرت زینب(س) در کوفه برای زنان قرآن را تفسیر می‌کردند. <ref>محلاتی، ریاحین الشریعه، ۱۳۴۹ش، ج۳، ص۵۷</ref>

وقتی امام حسین(ع) پس از امتناع از [[بیعت]] با یزید، از [[مدینه]] به قصد [[مکه]] خارج شد، زینب نیز با دو تن از فرزندانش به نام‌های محمد و عون، همراه برادر گشت. در طول نهضت عاشورا، نقش فداکاری‌های عظیم زینب، بسیار بود.

'''حضرت زینب(س)فرمود''':

روایت است که او با دست خود لباس [[جنگ]] بر تن دو فرزندش پوشانید و هر دو را در رکاب امام حسین (ع) به محل شهادت فرستاد. همچنین پس از شهادت فرزندان به سوگ آنان ننشست؛ چرا که این دو قربانی را برای آن مرد بزرگ بسیار کوچک می‌دید و نگران آن بود که با اشک او در دل مولایش امام حسین (ع) شرم یا‌ اندوهی راه یابد.

حضرت زینب (س) از [[امام زین‌العابدین (ع)]] مراقبت کرد و بدلیل مریضی ایشان‌، ریاست [[قافله اسرا]] را برعهده داشت و در کاخ یزید هم با خطبه‌ای از خود و برادر مقتولش [[حسین بن علی]] دفاع کرد.

[[حضرت زینب کبری (س)]] پس از تحمل آلام، محنت‌ها و مصائب گوناگون در سن ۵۶ سالگی دیده از جهان فرو بستند.

در تاریخ وفات حضرت زینب کبری (س) اختلاف نظر وجود دارد، اما مشهور این است که آن حضرت در ۱۵ رجب سال ۶۲ هجری روز یکشنبه وفات کرده است. <ref>زینب الکبری من المهد الی اللحد، ص۵۹۱</ref>