confirmed، مدیران
۳۷٬۲۰۱
ویرایش
حضرت مریم: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
| مادر = حنا | | مادر = حنا | ||
}} | }} | ||
'''حضرت مریم''' مادر [[حضرت عیسی|حضرت عیسی (علیه السلام)]] است که به معجزه الهی و بدون شوهر او را بدنیا آورد. مریم تنها زنی است که نام او در [[قرآن]] آمده است. حضرت مریم (س) یکی از چهار بانوی دو عالم است. داستان زندگی حضرت مریم (س) آنقدر از اهمیت ویژه ای برخوردار است که خداوند مهربان یکی از سوره‌های خود را به نام حضرت مریم (س) قرار داده است و داستان زندگی حضرت مریم (س) را شرح می‌دهد. مریم، [[مریم مقدس]] یا مریم عذرا (به عبری: מרים) در قرآن و [[عهد جدید]]، نام مادر [[عیسی مسیح]] است. [[مسیحیان]] و مسلمانان معتقد به [[نزول]] [[وحی]] بر مریم هستند.<ref>آیه ۴۵ سوره آل عمران</ref> حضرت مریم (س) به اعتقاد [[مسلمانان]] مظهر [[عصمت]] و پاکدامنی صداقت و عبودیت است. پدرش [[عمران نبی(علیه السلام)]] قبل تولد مریم از دنیا رفت. مادرش او را برای خدمت به [[خانه خدا]] گماشت. سرپرستی او بواسطه قرعه به [[زکریای پیامبر(علیه السلام)]] واگذار شد. پرورش مریم (س) به گونهای خارق العاده و نیکو بود که [[خداوند]] آن را به خود نسبت داده است. زکریا برای [[مریم(س)]] مکانی دور از نگاه مردان در [[معبد]] ساخته بود تا با فراغت خیال به [[عبادت]] بپردازد. خداوند از مریم در محرابش با غذای مخصوص پذیرایی می‌کرد. | |||
'''حضرت مریم''' مادر [[حضرت عیسی|حضرت عیسی ( | |||
=تاریخ تولد حضرت مریم= | =تاریخ تولد حضرت مریم= | ||
| خط ۲۱: | خط ۲۰: | ||
=حضرت مریم در قرآن= | =حضرت مریم در قرآن= | ||
حضرت مریم(س) در قرآن قبل از این‌که مادر [[عیسی( | حضرت مریم(س) در قرآن قبل از این‌که مادر [[عیسی(علیه السلام)]] باشد، خود جایگاه و منزلتی مستقل دارد. [[آیات]] فراوان قرآن بیان‌گر این موضوع‌اند. | ||
نام مریم 34 مرتبه در قرآن آمده و جز او به نام هیچ زنی در قرآن تصریح نشده است. <ref>«نام زنانی مستقیم و غیر مستقیم در قرآن از آنان یاد شده»، 33344</ref> [[قرآن کریم]] مریم دختر [[عمران]] را الگویی برای [[مؤمنان]] معرفی می‌کند که دامان خود را پاک نگه‌داشت، کلمات پروردگار و کتاب‌هایش را تصدیق کرد، و از قانتان و مطیعان فرمان خدا بود: «یا مَرْیَمُ اقْنُتی لِرَبِّکِ وَ اسْجُدی وَ ارْکَعی مَعَ الرَّاکِعینَ»؛ <ref>آل عمران، 43</ref> ای مریم برای پروردگارت عبادت و سجده کن و با دیگر رکوع‌کنندگان رکوع انجام ده. | نام مریم 34 مرتبه در قرآن آمده و جز او به نام هیچ زنی در قرآن تصریح نشده است. <ref>«نام زنانی مستقیم و غیر مستقیم در قرآن از آنان یاد شده»، 33344</ref> [[قرآن کریم]] مریم دختر [[عمران]] را الگویی برای [[مؤمنان]] معرفی می‌کند که دامان خود را پاک نگه‌داشت، کلمات پروردگار و کتاب‌هایش را تصدیق کرد، و از قانتان و مطیعان فرمان خدا بود: «یا مَرْیَمُ اقْنُتی لِرَبِّکِ وَ اسْجُدی وَ ارْکَعی مَعَ الرَّاکِعینَ»؛ <ref>آل عمران، 43</ref> ای مریم برای پروردگارت عبادت و سجده کن و با دیگر رکوع‌کنندگان رکوع انجام ده. | ||
همان‌گونه که می‌دانید، از تاریخ زندگی حضرت مریم(س) مطالب در خور توجهی در دست نیست؛ لذا نمی‌توان به طور قطع در مورد جزئیات زندگی او نظر داد. به تصریح [[کتاب مقدس]]، حضرت مریم(س) تا مدّت‌ها پس از مرگ عیسی( | همان‌گونه که می‌دانید، از تاریخ زندگی حضرت مریم(س) مطالب در خور توجهی در دست نیست؛ لذا نمی‌توان به طور قطع در مورد جزئیات زندگی او نظر داد. به تصریح [[کتاب مقدس]]، حضرت مریم(س) تا مدّت‌ها پس از مرگ عیسی(علیه السلام) زنده و شاهد به [[صلیب]] کشیده شدن فرزندش بود، <ref>انجیل یوحنا، 25:19</ref> ولی از آن‌جا که [[دین اسلام]] به صلیب‌کشیده شدن عیسی(علیه السلام) را نمی‌پذیرد، چنین باوری نداشته و در همین راستا گزارشی نیز وجود دارد که این خود عیسی(علیه السلام) بود که مادرش مریم(س) را غسل داد. <ref>کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، محقق، مصحح، غفاری، علی اکبر، آخوندی، محمد، ج 1، ص 459، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ چهارم، 1407ق</ref> | ||
=تولد حضرت مریم در قرآن= | =تولد حضرت مریم در قرآن= | ||
| خط ۳۳: | خط ۳۲: | ||
قرآن داستان مریم(س) از تولد او و نذر مادرش را چنین بیان می‌کند: «[یاد کنید] هنگامی که همسر عمران گفت: پروردگارا، برای تو نذر کردم که آنچه را در شکم خود دارم [برای خدمت خانه تو از [[ولایت]] و سرپرستی من] آزاد باشد، بنابراین از من بپذیر، بیقین تو شنوا و دانایی. زمانی که او را زایید، گفت: پروردگارا! من او را دختر زاییدم. و خدا به آنچه او زایید داناتر بود و آن پسر [که زاییدن او را آرزو داشت، در کرامت، عظمت، ارزش و شخصیت] مانند این دختر نیست [پس در مقام نام‌گذاریش گفت:] البته من نامش را «مریم» نهادم، و او و فرزندانش را از خطرات مهلک و وسوسههای بنیان برانداز [[شیطان]] رانده شده به پناه تو می‌آورم. پس پروردگارش او را به صورت نیکویی پذیرفت، و به طرز نیکویی نشو و نما داد». <ref>آل عمران، 35-37</ref> | قرآن داستان مریم(س) از تولد او و نذر مادرش را چنین بیان می‌کند: «[یاد کنید] هنگامی که همسر عمران گفت: پروردگارا، برای تو نذر کردم که آنچه را در شکم خود دارم [برای خدمت خانه تو از [[ولایت]] و سرپرستی من] آزاد باشد، بنابراین از من بپذیر، بیقین تو شنوا و دانایی. زمانی که او را زایید، گفت: پروردگارا! من او را دختر زاییدم. و خدا به آنچه او زایید داناتر بود و آن پسر [که زاییدن او را آرزو داشت، در کرامت، عظمت، ارزش و شخصیت] مانند این دختر نیست [پس در مقام نام‌گذاریش گفت:] البته من نامش را «مریم» نهادم، و او و فرزندانش را از خطرات مهلک و وسوسههای بنیان برانداز [[شیطان]] رانده شده به پناه تو می‌آورم. پس پروردگارش او را به صورت نیکویی پذیرفت، و به طرز نیکویی نشو و نما داد». <ref>آل عمران، 35-37</ref> | ||
گزارش شده است؛ هنگامی که مادر مریم او را به دنیا آورد، بر اساس نذری که کرده بود، نوزاد را در پارچه‌ای پیچید و برای خدمت در معبد، به بیت‌المقدس نزد [[انبیا]] و دانشمندانی که آن‌جا مشغول به [[عبادت]] بودند، برد. مادر مریم شرح نذر خود را برای آنها بیان کرد، و از علما و بزرگان [[بنیاسرائیل]] خواست تا سرپرستی او را بر عهده گیرند. <ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج 2، ص 544 - 545، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ اول، 1374ش</ref> از آن‌جا که مریم فرزند عمران و از خانواده بزرگی بود، و پدر مریم(عمران) مقام ریاست بر آنها داشت. این‌جا بود که [[زکریا( | گزارش شده است؛ هنگامی که مادر مریم او را به دنیا آورد، بر اساس نذری که کرده بود، نوزاد را در پارچه‌ای پیچید و برای خدمت در معبد، به بیت‌المقدس نزد [[انبیا]] و دانشمندانی که آن‌جا مشغول به [[عبادت]] بودند، برد. مادر مریم شرح نذر خود را برای آنها بیان کرد، و از علما و بزرگان [[بنیاسرائیل]] خواست تا سرپرستی او را بر عهده گیرند. <ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج 2، ص 544 - 545، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ اول، 1374ش</ref> از آن‌جا که مریم فرزند عمران و از خانواده بزرگی بود، و پدر مریم(عمران) مقام ریاست بر آنها داشت. این‌جا بود که [[زکریا(علیه السلام)]] فرمود: من به سرپرستی او سزاوارترم؛ زیرا که خاله‌اش در منزل من است. افراد حاضر در معبد که تعداد آنها 29 نفر بود به این پیشنهاد زکریا راضی نشدند؛ لذا قرعه انداختند و قرعه به نام زکریا افتاد، <ref>طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، مقدمه، بلاغی، محمد جواد، ج 2، ص 739، تهران، ناصر خسرو، چاپ سوم، 1372ش</ref> و در حالی‌که وی فرزندی نداشت، سرپرستی مریم(س) را بر عهده گرفت: <ref> آل عمران، 44: «(ای پیامبر!) این [قصه مریم و زکریا]، از خبرهای غیبی است که به تو وحی می‌کنیم و تو در آن هنگام که قلم‌‌های خود را (برای قرعه‌‌کشی) به آب میافکندند تا کدام‌‌یک کفالت و سرپرستی مریم را عهده‌‌دار شود، و (نیز) به هنگامی که (دانشمندان بنیاسرائیل، برای کسب افتخار سرپرستی او،) با هم کشمکش داشتند، حضور نداشتی و همه اینها، از راه وحی به تو گفته شد».</ref> | ||
بدین وسیله حضرت مریم(س) به بیت‌المقدس رفت و در قسمت شرقی آن‌جا محوطه‌‌ای را برای خود آماده ساخت و در آن‌جا به عبادت پرداخت. <ref>مریم، 16: «و در این کتاب (آسمانی)، مریم را یاد کن، آن هنگام که از خانواده‌‌اش جدا شد، و در ناحیه شرقی(بیت‌المقدس) قرار گرفت».</ref> وی در این دوران رشد جسمی مناسبی داشت و مورد لطف و عنایت‌های دیگر الهی نیز قرار گرفت به گونهای که هرگاه زکریا در محل عبادت او حاضر می‌شد، طعام‌هایی را در نزد او می‌دید و مریم(س) در جواب این سؤال که اینها را از کجا آورده‌ای؟ می‌گفت: اینها از جانب خداوند است. <ref>آل عمران، 37؛ «غذا و میوه بهشتی حضرت مریم (س)، 6219؛ «جایگاه مریم(س) در قرآن و کتاب مقدس»، 29833</ref> | بدین وسیله حضرت مریم(س) به بیت‌المقدس رفت و در قسمت شرقی آن‌جا محوطه‌‌ای را برای خود آماده ساخت و در آن‌جا به عبادت پرداخت. <ref>مریم، 16: «و در این کتاب (آسمانی)، مریم را یاد کن، آن هنگام که از خانواده‌‌اش جدا شد، و در ناحیه شرقی(بیت‌المقدس) قرار گرفت».</ref> وی در این دوران رشد جسمی مناسبی داشت و مورد لطف و عنایت‌های دیگر الهی نیز قرار گرفت به گونهای که هرگاه زکریا در محل عبادت او حاضر می‌شد، طعام‌هایی را در نزد او می‌دید و مریم(س) در جواب این سؤال که اینها را از کجا آورده‌ای؟ می‌گفت: اینها از جانب خداوند است. <ref>آل عمران، 37؛ «غذا و میوه بهشتی حضرت مریم (س)، 6219؛ «جایگاه مریم(س) در قرآن و کتاب مقدس»، 29833</ref> | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۸: | ||
=حضرت مریم سیده زنان عالم= | =حضرت مریم سیده زنان عالم= | ||
تعبیر "سیدة نساء العالمین" مستقیماً در قرآن نیامده است. این تعبیر برگرفته از آیۀ 43 [[سورۀ آل عمران]] است که خداوند خطاب به حضرت مریم( | تعبیر "سیدة نساء العالمین" مستقیماً در قرآن نیامده است. این تعبیر برگرفته از آیۀ 43 [[سورۀ آل عمران]] است که خداوند خطاب به حضرت مریم(علیه السلام) می‌فرماید: «إِذْ قالَتِ الْمَلائِکَةُ یا مَرْیَمُ إِنَّ اللَّهَ اصْطَفاکِ وَ طَهَّرَکِ وَ اصْطَفاکِ عَلی نِساءِ الْعالَمین». <ref>آل عمران، 42؛ «غذا و میوه بهشتی حضرت مریم (س)، 6219؛ «جایگاه مریم(س) در قرآن و کتاب مقدس»، 29833</ref> | ||
این لقب، اگرچه برای [[حضرت زهرا(س)]] و حضرت مریم(س) این دو بانوی بزرگوار ذکر شده است، اما با مراجعه به [[روایات]] روشن می‌شود که مورد استفاده آن در این دو مورد متفاوت است؛ از این‌رو دوگانگی در آن وجود ندارد. <ref>«سیدۀ زنان عالم فاطمه و مریم»، 13764؛ «برترین بانوان جهان مریم یا فاطمه»، 15537</ref> | این لقب، اگرچه برای [[حضرت زهرا(س)]] و حضرت مریم(س) این دو بانوی بزرگوار ذکر شده است، اما با مراجعه به [[روایات]] روشن می‌شود که مورد استفاده آن در این دو مورد متفاوت است؛ از این‌رو دوگانگی در آن وجود ندارد. <ref>«سیدۀ زنان عالم فاطمه و مریم»، 13764؛ «برترین بانوان جهان مریم یا فاطمه»، 15537</ref> | ||
| خط ۵۳: | خط ۵۲: | ||
بر اساس برخی گزارش‌‌های تاریخی یوسف بن یعقوب بن ماثان پسر عموی حضرت مریم(س) <ref>ابن اثیر جزری، علی بن محمد، الکامل فی التاریخ، ج 1، ص 307، بیروت، دار صادر، 1385ق</ref> و یا پسر خاله او بود. <ref>مقدسی، مطهر بن طاهر، البدء و التاریخ، ج 3، ص 119</ref> او مردی حکیم بود و دلبستگی خاصی در خدمت به [[کنیسه]] داشت. او به شغل نجاری مشغول بود و از درآمد خویش به فقرا کمک می‌کرد. <ref> الکامل فی التاریخ، ج 1، ص 307</ref> | بر اساس برخی گزارش‌‌های تاریخی یوسف بن یعقوب بن ماثان پسر عموی حضرت مریم(س) <ref>ابن اثیر جزری، علی بن محمد، الکامل فی التاریخ، ج 1، ص 307، بیروت، دار صادر، 1385ق</ref> و یا پسر خاله او بود. <ref>مقدسی، مطهر بن طاهر، البدء و التاریخ، ج 3، ص 119</ref> او مردی حکیم بود و دلبستگی خاصی در خدمت به [[کنیسه]] داشت. او به شغل نجاری مشغول بود و از درآمد خویش به فقرا کمک می‌کرد. <ref> الکامل فی التاریخ، ج 1، ص 307</ref> | ||
[[حضرت زکریا( | [[حضرت زکریا(علیه السلام)]] او را برای خدمت به حضرت مریم(س) گماشته بود؛ <ref> البدء و التاریخ، ج 3، ص 119</ref> لذا یوسف همواره از مریم مراقبت می‌کرد و به همین جهت نخستین کسی بود که از باردار شدن او نگران شد. <ref> الکامل فی التاریخ، ج 1، ص 308</ref> | ||
در قرآن کریم نامی از یوسف نجار وجود ندارد اما برخی عبارات [[انجیل]] ناظر به آن است که حضرت مریم(س) نامزد یوسف نجّار بود و در نهایت با هم ازدواج کردند. البته تولد عیسی [[مسیح( | در قرآن کریم نامی از یوسف نجار وجود ندارد اما برخی عبارات [[انجیل]] ناظر به آن است که حضرت مریم(س) نامزد یوسف نجّار بود و در نهایت با هم ازدواج کردند. البته تولد عیسی [[مسیح(علیه السلام)]] قبل از ازدواج آنان بود. بر اساس برخی منابع تاریخی و تفسیری، یوسف نجار فردی بود که با دستور حضرت زکریا(علیه السلام)، رسیدگی به برخی امور مریم را بر عهده داشت. | ||
به همین دلیل برخی به ناحق خواستند که تولد عیسی( | به همین دلیل برخی به ناحق خواستند که تولد عیسی(علیه السلام) را حاصل رابطه نامشروع میان این دو نفر عنوان کنند که هم صریح قرآن کریم و هم [[اهل‌بیت]](علیه السلام) این موضوع را تهمت بر مریم می‌دانند. علاوه بر آن‌که سخن‌گفتن عیسی(علیه السلام) در گهواره، اعجازی بود که خدا برای اثبات پیامبری او و بی‌گناهی مریم(علیه السلام) در منظر مردم قرار داد. <ref> «ازدواج حضرت مریم(س)»، 105565؛ «تولد حضرت عیسی(علیه السلام) و بدگمانی مردم»، 66431</ref> | ||
بنابر این؛ نه در آیات قرآن و نه در روایات پیامبر(ص) و [[اهل‌بیت( | بنابر این؛ نه در آیات قرآن و نه در روایات پیامبر(ص) و [[اهل‌بیت(علیه السلام)]] هیچ شاهدی بر ازدواج حضرت مریم(س) با یوسف نجار - حتی بعد از تولد عیسی مسیح(علیه السلام) - وجود ندارد. | ||
=وفات و آرام‌گاه حضرت مریم= | =وفات و آرام‌گاه حضرت مریم= | ||