۸۷٬۹۸۰
ویرایش
بوسنی و هرزگوین: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'تعیین کننده' به 'تعیین‌کننده'
جز (جایگزینی متن - 'بزرگترین' به 'بزرگترین') |
جز (جایگزینی متن - 'تعیین کننده' به 'تعیین‌کننده') |
||
| خط ۳۱۱: | خط ۳۱۱: | ||
مجلس فدراسیون و جمهوری صربسکا در سال 2002 اصلاحاتی بر قانون اساسی به تصویب رساندند که ضامن تساوی هر سه قومیت در کلیه نقاط کشور می‌باشد. | مجلس فدراسیون و جمهوری صربسکا در سال 2002 اصلاحاتی بر قانون اساسی به تصویب رساندند که ضامن تساوی هر سه قومیت در کلیه نقاط کشور می‌باشد. | ||
فدراسیون بوسنی و هرزگوین: پس از امضاء توافقنامه واشنگتن (در تاریخ 18/3/1994) اجلاس مجلس | فدراسیون بوسنی و هرزگوین: پس از امضاء توافقنامه واشنگتن (در تاریخ 18/3/1994) اجلاس مجلس تعیین‌کننده قانون اساسی فدراسیون در سارایوو در تاریخ 30/3/1994 با حضور نمایندگان منتخب مردم در انتخابات سال 1990 (از مناطق موجود در قلمرو فدراسیون) برگزار و قانون اساسی فدراسیون به تصویب رسید. به موجب قانون اساسی: بوشنیاکها و کروات‌ها بعنوان قومیت‌های متساوی الحقوق (به اتفاق اقلیت‌های قومی و مذهبی و دیگر اتباع جمهوری بوسنی و هرزگوین) جهت کسب حقوق حقه خویش در مناطقی که اکثریت جمعیت آنها را بوشنیاکها و کروات‌ها تشکیل میدهند فدراسیون بوسنی و هرزگوین که شامل واحدهای فدراسیونی (کانتونها) می‌باشند را ایجاد می‌نمایند کانتونها دارای حقوق و مسئولیت یکسان و متساوی می‌باشند. مجلس مذکور در اکتبر سال 1996 پس از برگزاری انتخابات پارلمانی فدراسیون به فعالیت خود خاتمه داد. | ||
=دولت جمهوری صربسکا= | =دولت جمهوری صربسکا= | ||
| خط ۳۲۴: | خط ۳۲۴: | ||
=منطقه برچکو= | =منطقه برچکو= | ||
برچکو در شمال شرقی بوسنی و هرزگوین و در مسیر خطوط بین‌المللی آبی رود ساوا واقع شده است. این منطقه در واقع به منزله تقاطع راههای خاکی و آبی ارتباط دهنده بوسنی با غرب اروپا، کشورهای حوزه رود دانوب و دریای سیاه می‌باشد. قبل از تجاوز به بوسنی و هرزگوین برچکو مرکز مهم اقتصادی و فرهنگی و بزرگترین بندر رودخانه‌ای بوسنی و هرزگوین محسوب میشد بطوریکه بیش از 40 درصد از حمل و نقل داخلی و 60 درصد از کل حمل و نقل کالا، مایعات و مواد خام از طریق این بندر انجام می‌گرفت. برچکو در حال حاضر پل بین شرق و غرب جمهوری صربسکا و فدراسیون با کشورهای غرب اروپا محسوب می‌شود. با توجه به اهمیت استراتژیک این منطقه برای فدراسیون وجمهوری صربسکا کمیسیون بین‌المللی | برچکو در شمال شرقی بوسنی و هرزگوین و در مسیر خطوط بین‌المللی آبی رود ساوا واقع شده است. این منطقه در واقع به منزله تقاطع راههای خاکی و آبی ارتباط دهنده بوسنی با غرب اروپا، کشورهای حوزه رود دانوب و دریای سیاه می‌باشد. قبل از تجاوز به بوسنی و هرزگوین برچکو مرکز مهم اقتصادی و فرهنگی و بزرگترین بندر رودخانه‌ای بوسنی و هرزگوین محسوب میشد بطوریکه بیش از 40 درصد از حمل و نقل داخلی و 60 درصد از کل حمل و نقل کالا، مایعات و مواد خام از طریق این بندر انجام می‌گرفت. برچکو در حال حاضر پل بین شرق و غرب جمهوری صربسکا و فدراسیون با کشورهای غرب اروپا محسوب می‌شود. با توجه به اهمیت استراتژیک این منطقه برای فدراسیون وجمهوری صربسکا کمیسیون بین‌المللی تعیین‌کننده موقعیت برچکو در تاریخ 9 مارس 1999 برچکو را بعنوان منطقه معرفی نمود. منطقه برچکو واجد سیستم اداری و دولتی دمکراتیک و چندقومی مختص به خویش است. قبل از جنگ در این منطقه حدود 88000 تن زندگی می‌کردند که از این تعداد 44 درصد بوشنیاک، 25 درصد کروات، 21 درصد صرب و 10 درصد باقیمانده نیز از اقلیت‌های قومی و مذهبی بودند. پس از خاتمه تجاوز جمعیت این منطقه به حدود 90000 تن رسیده که تعداد زیادی از آنان را جنگزدگان و آوارگان تشکیل میدهند و بیش از 10000 تن از ساکنین قبل از جنگ این منطقه هنوز در انتظار بازگشت به موطن خویش می‌باشند. | ||
احزاب سیاسی، گروه‌ها و سران آنها: در بوسنی و هرزگوین تعداد زیادی حزب سیاسی به شرح ذیل وجود دارد که در انتخابات قبل نیز شرکت داشته‌اند: حزب بوسنی به رهبری میرنس آیانوویچ، حزب وطن پرستان بوسنی به رهبری صفر خلیلوویچ، حزب دمکراتیک شهروندان بوسنی و هرزگوین به رهبری ابراهیم اسپاهیچ، اتحاددیه دمکرات مسیحی کروات‌ها به رهبری آنته پاشالیچ، اتحادیه دمکراتیک کروات‌های بوسنی و هرزگوین به رهبری باریشا چولاک، حزب حقوقیان کروات به رهبری زدراوکو هرستیچ، حزب روستاییان کروات به رهبری ایلیا سیمیچ، حزب مردمی دمکراتیک به رهبری دراگان کوستیچ، حزب دمکرات بازنشستگان به رهبری آلویز کنزوویچ، حزب دمکرات جمهوری صربسکا به رهبری دراگومیر دومیچ، اتحادیه دمکراتیک مردمی به رهبری فکرت عبدیچ، حزب دمکراتیک سوسیالیست‌ها به رهبری نبویشا رادمانوویچ، حزب لیبرال دمکرات به رهبری راسم کادیچ، حزب ابتکار عمل جدید کروات‌ها به رهبری کرشیمیر زوباک، حزب برای بوسنی به رهبری صفت خلیلوویچ، حزب اقدام دمکراتیک به رهبری سلیمان تیهیچ، حزب توسعه دمکراتیک به رهبری ملادن ایوانیچ، حزب سوسیال دمکرات‌های مستقل به رهبری میلوراد دودیک، حزب بازنشسگان فدراسیون به رهبری حسین ویکوویچ، حزب بازنشستگان جمهوری صربسکا به رهبری استویان بوگوساویچ، حزب مردمی با کار برای بهروزی به رهبری ملادن ایوانکوویچ، حزب جمهوری خواه بوسنی و هرزگوین به رهبری استپان کلوایچ، حزب دمکرات صرب به رهبری درگان کالینیچ، اتحاد مردمی صرب به رهبری برانیسلاو ایلیچ، حزب سوسیال دمکرات بوسنی و هرزگوین به رهبری زلاتکو لاگومجیا، حزب سوسیالیست جمهوری صربسکا به رهبری ژیوکو رادیشیچ. | احزاب سیاسی، گروه‌ها و سران آنها: در بوسنی و هرزگوین تعداد زیادی حزب سیاسی به شرح ذیل وجود دارد که در انتخابات قبل نیز شرکت داشته‌اند: حزب بوسنی به رهبری میرنس آیانوویچ، حزب وطن پرستان بوسنی به رهبری صفر خلیلوویچ، حزب دمکراتیک شهروندان بوسنی و هرزگوین به رهبری ابراهیم اسپاهیچ، اتحاددیه دمکرات مسیحی کروات‌ها به رهبری آنته پاشالیچ، اتحادیه دمکراتیک کروات‌های بوسنی و هرزگوین به رهبری باریشا چولاک، حزب حقوقیان کروات به رهبری زدراوکو هرستیچ، حزب روستاییان کروات به رهبری ایلیا سیمیچ، حزب مردمی دمکراتیک به رهبری دراگان کوستیچ، حزب دمکرات بازنشستگان به رهبری آلویز کنزوویچ، حزب دمکرات جمهوری صربسکا به رهبری دراگومیر دومیچ، اتحادیه دمکراتیک مردمی به رهبری فکرت عبدیچ، حزب دمکراتیک سوسیالیست‌ها به رهبری نبویشا رادمانوویچ، حزب لیبرال دمکرات به رهبری راسم کادیچ، حزب ابتکار عمل جدید کروات‌ها به رهبری کرشیمیر زوباک، حزب برای بوسنی به رهبری صفت خلیلوویچ، حزب اقدام دمکراتیک به رهبری سلیمان تیهیچ، حزب توسعه دمکراتیک به رهبری ملادن ایوانیچ، حزب سوسیال دمکرات‌های مستقل به رهبری میلوراد دودیک، حزب بازنشسگان فدراسیون به رهبری حسین ویکوویچ، حزب بازنشستگان جمهوری صربسکا به رهبری استویان بوگوساویچ، حزب مردمی با کار برای بهروزی به رهبری ملادن ایوانکوویچ، حزب جمهوری خواه بوسنی و هرزگوین به رهبری استپان کلوایچ، حزب دمکرات صرب به رهبری درگان کالینیچ، اتحاد مردمی صرب به رهبری برانیسلاو ایلیچ، حزب سوسیال دمکرات بوسنی و هرزگوین به رهبری زلاتکو لاگومجیا، حزب سوسیالیست جمهوری صربسکا به رهبری ژیوکو رادیشیچ. | ||
| خط ۴۴۶: | خط ۴۴۶: | ||
پس از ورود کشیشان فرانیویی به بوسنی در سال 1291 مبلغین مذهبی کاتولیک موفق به گردآوردن کاتولیکهای بوسنی و جلب نظر دولتمردان و حاکمان شده و در نهایت توانستند تعداد زیادی از بوسنیاییها را غسل تعمید دهند. | پس از ورود کشیشان فرانیویی به بوسنی در سال 1291 مبلغین مذهبی کاتولیک موفق به گردآوردن کاتولیکهای بوسنی و جلب نظر دولتمردان و حاکمان شده و در نهایت توانستند تعداد زیادی از بوسنیاییها را غسل تعمید دهند. | ||
کشیشهای فرانیویی به سرپرستی فرا آنجل زویزدیچ توانستند در زمان حکومت عثمانیان برای کاتولیکهای بوسنی امتیازاتی که در عهدنامه سلطان عثمانی تضمین شده بود، کسب نمایند. عهدنامه سلطان در واقع سند اصلی | کشیشهای فرانیویی به سرپرستی فرا آنجل زویزدیچ توانستند در زمان حکومت عثمانیان برای کاتولیکهای بوسنی امتیازاتی که در عهدنامه سلطان عثمانی تضمین شده بود، کسب نمایند. عهدنامه سلطان در واقع سند اصلی تعیین‌کننده روابط کلیسای کاتولیک بوسنی و دولت ترکیه محسوب میشد. واتیکان در سال 1735 فرستاده خود را برای بوسنی منصوب نمود. موقعیت کاتولیکهای بوسنی و هرزگوین در زمان حکومت عثمانیان بسیار مناسب و مطلوب بود. | ||
پاپ لئون سیزدهم در سال 1881 با توجه به شرایط جدید سیاسی، سلسله مراتب کلیسای کاتولیک بوسنی را اعلام نمود و در سارایوو نیز دفتر سراسقفی، و در دو شهر موستار و بانیالوکا نیز دفتر اسقف منطقه برقرار و تاسیس گردید. اولین اسقف اعظم بوسنی دکتر یوسیپ استادلراستاد دانشگاه زاگرب بود که پایه‌های توسعه جدید کلیسای کاتولیک را گذاشت. بدین ترتیب کلیسای کاتولیک بوسنی به چهار منطقه اسقفی تقسیم گردید: تربینیه-مرکانسکا که توسط اسقف موستار سرپرستی میشد، موستار-دووانی، بانیالوکا و ورخ بوسنی. سراسقفی 22401 گره کیلومتری را تحت پوشش قرار می‌داد. قبل از جنگ در منطقه اسقف اعظم بوسنی 528هزار کاتولیک زندگی می‌کردند و تعداد کشیشها 240 تن بود بسیاری از کشیشان کاتولیک در مناطق محل اقامت کروات‌ها در خارج از کشور فعالیت داشتند. در شهر سارایوو دو مدرسه مذهبی کاتولیکها وجود داشت یکی برای دختران راهبه (که ظرفیت آن 65 الی 75 تن بود) و مدرسه دیگر نیز برای کودکان عادی بود که ظرفیت 192 تن را داشت. دانشکده کاتولیک جهت کشیشهای فرانیویی نیز وجود داشت که ظرفیت 75 الی 80 تن را داشت. فرانیوییها در ویسوکو نیز دبیرستانی داشتند در منطقه سراسقفی 335 راهبه نیز وجود داشت که در 24 صومعه مستقر بودند. در مقطع جنگ یعنی سال‌های 1992 تا 1995 در منطقه سراسقفی بوسنی از مجموع 528 هزار کاتولیک تنها 200 هزار تن باقی ماندند و در طول جنگ نیز 3 کشیش و یک راهبه کاتولیک جان خود را از دست دادند. تعداد قطعی کاتولیکهای کشته یا مفقود شده در طول جنگ مشخص نیست. عزیمت پاپ ژان پل دوم به سارایوو در تاریخ 12 و 13 آوریل 1997 و بانیالوکا در سال 2003 به کاتولیکهای بوسنی و هرزگوین دلگرمی زیادی داد. | پاپ لئون سیزدهم در سال 1881 با توجه به شرایط جدید سیاسی، سلسله مراتب کلیسای کاتولیک بوسنی را اعلام نمود و در سارایوو نیز دفتر سراسقفی، و در دو شهر موستار و بانیالوکا نیز دفتر اسقف منطقه برقرار و تاسیس گردید. اولین اسقف اعظم بوسنی دکتر یوسیپ استادلراستاد دانشگاه زاگرب بود که پایه‌های توسعه جدید کلیسای کاتولیک را گذاشت. بدین ترتیب کلیسای کاتولیک بوسنی به چهار منطقه اسقفی تقسیم گردید: تربینیه-مرکانسکا که توسط اسقف موستار سرپرستی میشد، موستار-دووانی، بانیالوکا و ورخ بوسنی. سراسقفی 22401 گره کیلومتری را تحت پوشش قرار می‌داد. قبل از جنگ در منطقه اسقف اعظم بوسنی 528هزار کاتولیک زندگی می‌کردند و تعداد کشیشها 240 تن بود بسیاری از کشیشان کاتولیک در مناطق محل اقامت کروات‌ها در خارج از کشور فعالیت داشتند. در شهر سارایوو دو مدرسه مذهبی کاتولیکها وجود داشت یکی برای دختران راهبه (که ظرفیت آن 65 الی 75 تن بود) و مدرسه دیگر نیز برای کودکان عادی بود که ظرفیت 192 تن را داشت. دانشکده کاتولیک جهت کشیشهای فرانیویی نیز وجود داشت که ظرفیت 75 الی 80 تن را داشت. فرانیوییها در ویسوکو نیز دبیرستانی داشتند در منطقه سراسقفی 335 راهبه نیز وجود داشت که در 24 صومعه مستقر بودند. در مقطع جنگ یعنی سال‌های 1992 تا 1995 در منطقه سراسقفی بوسنی از مجموع 528 هزار کاتولیک تنها 200 هزار تن باقی ماندند و در طول جنگ نیز 3 کشیش و یک راهبه کاتولیک جان خود را از دست دادند. تعداد قطعی کاتولیکهای کشته یا مفقود شده در طول جنگ مشخص نیست. عزیمت پاپ ژان پل دوم به سارایوو در تاریخ 12 و 13 آوریل 1997 و بانیالوکا در سال 2003 به کاتولیکهای بوسنی و هرزگوین دلگرمی زیادی داد. | ||