پرش به محتوا

حسین نوری: تفاوت میان نسخه‌ها

۱۲ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۳ ژانویهٔ ۲۰۲۳
جز
جایگزینی متن - 'علیه السلام' به 'علیه‌السلام'
جز (جایگزینی متن - 'نامه ها' به 'نامه‌ها')
جز (جایگزینی متن - 'علیه السلام' به 'علیه‌السلام')
خط ۳۶: خط ۳۶:
|}
|}
</div>
</div>
'''حسین محدث نوری''' فرزند محمد تقی محدث نوری مازندرانی طبرسی و نوهٔ علی محمد مازندرانی طبرسی مستوفی، محدث و چهره سرشناس علمای [[شیعه]] در قرن چهاردهم هجری بود. این فقیه امامیه، مفسر و شاعر در ۱۸ شوال ۱۲۵۴ قمری در روستای یال رود از توابع نور مازندران به دنیا آمدو در ۲۷ جمادی ۱۳۲۰ هجری قمری در [[نجف]] درگذشت. وطن زمستانه خاندان نوری روستای سعادت آباد؛ از روستاهای بخش چمستان نور است. از القاب وی می‌توان به خاتم المحدثین، علامه نوری، میرزای نوری، محدث نوری و حاجی نوری اشاره کرد. وی دائی و پدر همسر [[شیخ فضل الله نوری]] بود. محدث نوری در سن ۶۴ سالگی در [[سامرا]] در اثر مسمومیت درگذشت. آرامگاه او در نجف و در حرم مولا علی بن ابی‌طالب(علیه السلام) قرار دارد.
'''حسین محدث نوری''' فرزند محمد تقی محدث نوری مازندرانی طبرسی و نوهٔ علی محمد مازندرانی طبرسی مستوفی، محدث و چهره سرشناس علمای [[شیعه]] در قرن چهاردهم هجری بود. این فقیه امامیه، مفسر و شاعر در ۱۸ شوال ۱۲۵۴ قمری در روستای یال رود از توابع نور مازندران به دنیا آمدو در ۲۷ جمادی ۱۳۲۰ هجری قمری در [[نجف]] درگذشت. وطن زمستانه خاندان نوری روستای سعادت آباد؛ از روستاهای بخش چمستان نور است. از القاب وی می‌توان به خاتم المحدثین، علامه نوری، میرزای نوری، محدث نوری و حاجی نوری اشاره کرد. وی دائی و پدر همسر [[شیخ فضل الله نوری]] بود. محدث نوری در سن ۶۴ سالگی در [[سامرا]] در اثر مسمومیت درگذشت. آرامگاه او در نجف و در حرم مولا علی بن ابی‌طالب(علیه‌السلام) قرار دارد.


== خاندان نوری ==
== خاندان نوری ==
خط ۵۴: خط ۵۴:
[[آقا بزرگ تهرانی|شیخ آقا بزرگ طهرانی(ره)]] در نگارش زندگی‌نامه استادش محدث نوری در «طبقات» در مورد برنامه‌ریزی دقیق وی در امور علمی و معنوی چنین نقل می‌کند:
[[آقا بزرگ تهرانی|شیخ آقا بزرگ طهرانی(ره)]] در نگارش زندگی‌نامه استادش محدث نوری در «طبقات» در مورد برنامه‌ریزی دقیق وی در امور علمی و معنوی چنین نقل می‌کند:


«ایشان دائماً ملتزم به وظائف شرعی خود بود و هر ساعتی از روزش را به کار خاصی اختصاص می‌داد. چنان چه هر روز بعد از [[نماز]] عصر تا نزدیک غروب به کتابت مشغول می شد و پس از نماز عشاء تا وقت خواب را نیز به مطالعه اختصاص می‌داد. دو ساعت قبل از فجر بر می خاست و یک ساعت قبل از فجر به حرم مطهر مشرف می شد و در زمستان و تابستان پشت «باب القبله» مشغول به خواندن [[نافله شب]] می گشت تا این که درب حرم گشوده می گشت و ایشان همواره نخستین فردی بود که در آن هنگام وارد حرم می شد... کمی قبل از طلوع خورشید به خانه بر می گشت و مستقیم به کتابخانه بزرگش که شامل هزاران کتاب نفیس و آثار نادر یا منحصر به فرد بود، رفته و .... تا کمی قبل از زوال مشغول به کار کتابت بود... امّا برنامه‌ریزی روزهای جمعه او متفاوت بود. بدین گونه که بعد از بازگشت از حرم شریف به مطالعه کتاب‌های مقتل پرداخته، سپس به مجلس عمومی ای که برای ذکر [[اهل بیت (علیهم السلام)|اهل بیت(علیه السلام)]] ترتیب داده بود می‌رفت و به ذکر مصیبت می‌پرداخت. پس از پایان یافتن مجلس مشغول وظایف خاص روز جمعه و نوافل می گشت و بعد از نماز عصر هم به حرم مطهر مشرف می شد و مشغول به دعاهای مأثور می گشت تا غروب آفتاب». <ref> طهرانی، شیخ آغا بزرگ، همان، ص 547</ref>
«ایشان دائماً ملتزم به وظائف شرعی خود بود و هر ساعتی از روزش را به کار خاصی اختصاص می‌داد. چنان چه هر روز بعد از [[نماز]] عصر تا نزدیک غروب به کتابت مشغول می شد و پس از نماز عشاء تا وقت خواب را نیز به مطالعه اختصاص می‌داد. دو ساعت قبل از فجر بر می خاست و یک ساعت قبل از فجر به حرم مطهر مشرف می شد و در زمستان و تابستان پشت «باب القبله» مشغول به خواندن [[نافله شب]] می گشت تا این که درب حرم گشوده می گشت و ایشان همواره نخستین فردی بود که در آن هنگام وارد حرم می شد... کمی قبل از طلوع خورشید به خانه بر می گشت و مستقیم به کتابخانه بزرگش که شامل هزاران کتاب نفیس و آثار نادر یا منحصر به فرد بود، رفته و .... تا کمی قبل از زوال مشغول به کار کتابت بود... امّا برنامه‌ریزی روزهای جمعه او متفاوت بود. بدین گونه که بعد از بازگشت از حرم شریف به مطالعه کتاب‌های مقتل پرداخته، سپس به مجلس عمومی ای که برای ذکر [[اهل بیت (علیهم السلام)|اهل بیت(علیه‌السلام)]] ترتیب داده بود می‌رفت و به ذکر مصیبت می‌پرداخت. پس از پایان یافتن مجلس مشغول وظایف خاص روز جمعه و نوافل می گشت و بعد از نماز عصر هم به حرم مطهر مشرف می شد و مشغول به دعاهای مأثور می گشت تا غروب آفتاب». <ref> طهرانی، شیخ آغا بزرگ، همان، ص 547</ref>


از این عبارات نظم و ثبات مرحوم محدث نوری در امر علم و دین اثبات می‌شود.
از این عبارات نظم و ثبات مرحوم محدث نوری در امر علم و دین اثبات می‌شود.
خط ۷۱: خط ۷۱:
محدث نوری تلاش‌های زیادی جهت پیدا کردن آثار قدیمی شیعه و حفظ آنها از آسیب نابودی داشته و این امر در برخی از نامه نگاری های وی با علمای شیعی کاملاً واضح ست. در یکی از نامه‌هایی که مرحوم نوری به میرحامد حسین نوشته، چنین آمده است:
محدث نوری تلاش‌های زیادی جهت پیدا کردن آثار قدیمی شیعه و حفظ آنها از آسیب نابودی داشته و این امر در برخی از نامه نگاری های وی با علمای شیعی کاملاً واضح ست. در یکی از نامه‌هایی که مرحوم نوری به میرحامد حسین نوشته، چنین آمده است:


«کتاب «نقض عثمانیه» [[ابن طاووس]] (ره) به زحمت در محلش پیدا شد، در دست غیر اهلش. هر تدبیر کردم در آن چند روز، به وصالش نرسیدم. باز بعضی را معیّن کردم که بگیرند. [[خداوند]] این خلق را انصاف و شعور کرامت فرماید. ضعف دین تا به اینجا رسیده که در جوار [[علی بن ابی طالب|حضرت امیرالمؤمنین(علیه السلام)]] شخصی از اهل علم از کتابی که در آن تقویت [[دین]] است، مضایقه می‌کند. جنابعالی به همت عالیه میل دارید که از بلاد بعیده تحصیل کتب مناقب شود!». <ref>طالعی، عبدالحسین، «سرنامه از محدث نوری به علامه سید ناصرحسین»، مجله مفینه، ش 3، ص 152</ref>
«کتاب «نقض عثمانیه» [[ابن طاووس]] (ره) به زحمت در محلش پیدا شد، در دست غیر اهلش. هر تدبیر کردم در آن چند روز، به وصالش نرسیدم. باز بعضی را معیّن کردم که بگیرند. [[خداوند]] این خلق را انصاف و شعور کرامت فرماید. ضعف دین تا به اینجا رسیده که در جوار [[علی بن ابی طالب|حضرت امیرالمؤمنین(علیه‌السلام)]] شخصی از اهل علم از کتابی که در آن تقویت [[دین]] است، مضایقه می‌کند. جنابعالی به همت عالیه میل دارید که از بلاد بعیده تحصیل کتب مناقب شود!». <ref>طالعی، عبدالحسین، «سرنامه از محدث نوری به علامه سید ناصرحسین»، مجله مفینه، ش 3، ص 152</ref>


مدتی پس از آن در نامه ای دیگر می‌نویسد:
مدتی پس از آن در نامه ای دیگر می‌نویسد:
خط ۱۲۳: خط ۱۲۳:
4ـ نفس الرحمان فی فضائل سلمان (رض)
4ـ نفس الرحمان فی فضائل سلمان (رض)


این کتاب از یک مقدمه، 16 باب و یک خاتمه تشکیل یافته است. مقدمه کتاب به بررسی، نام، لقب، نسب، کینه و ... جناب [[سلمان فارسی|سلمان (رض)]] پرداخته و متن اصلی شامل موضوعاتی چون احوال سلمان قبل از تشرف به اسلام، مقام او نزد خدا و رسولش ائمه طاهرین (علیه السلام)، مقام سلمان نزد [[اهل بیت (علیهم السلام)|اهل بیت(علیه السلام)]] با توجه به حدیث شریف «سلمان منّا اهل البیت»، آیاتی که درمورد وی و اقران او نازل شده، در مورد علم و حکمت او، اخبار غیبی که از ناحیه ایشان صادر شده، علم او به اسم اعظم الهی، برخی فضایل و کراماتی که از او صادر شده، ذکر زیارت نامه ایشان و ... است.
این کتاب از یک مقدمه، 16 باب و یک خاتمه تشکیل یافته است. مقدمه کتاب به بررسی، نام، لقب، نسب، کینه و ... جناب [[سلمان فارسی|سلمان (رض)]] پرداخته و متن اصلی شامل موضوعاتی چون احوال سلمان قبل از تشرف به اسلام، مقام او نزد خدا و رسولش ائمه طاهرین (علیه‌السلام)، مقام سلمان نزد [[اهل بیت (علیهم السلام)|اهل بیت(علیه‌السلام)]] با توجه به حدیث شریف «سلمان منّا اهل البیت»، آیاتی که درمورد وی و اقران او نازل شده، در مورد علم و حکمت او، اخبار غیبی که از ناحیه ایشان صادر شده، علم او به اسم اعظم الهی، برخی فضایل و کراماتی که از او صادر شده، ذکر زیارت نامه ایشان و ... است.


5ـ لؤلؤ و مرجان
5ـ لؤلؤ و مرجان
خط ۱۵۲: خط ۱۵۲:
# دارالسلام در 2 جلد در مورد خواب، رؤیاهای صادقه، تعبیر خواب، اخلاق و .... .
# دارالسلام در 2 جلد در مورد خواب، رؤیاهای صادقه، تعبیر خواب، اخلاق و .... .
# فیض القدسی در مورد زندگی‌نامه [[مجلسی (ره)]].
# فیض القدسی در مورد زندگی‌نامه [[مجلسی (ره)]].
# بدر مشعش که در شرح حال فرزندان [[موسی مبرقع]] پسر [[امام جواد|امام جواد(علیه السلام)]] نگارش یافته است.
# بدر مشعش که در شرح حال فرزندان [[موسی مبرقع]] پسر [[امام جواد|امام جواد(علیه‌السلام)]] نگارش یافته است.
# ظلمات الهاویة در معایب معاویه.
# ظلمات الهاویة در معایب معاویه.
# دیوان شعر به نام «مولود دیده».
# دیوان شعر به نام «مولود دیده».
Writers، confirmed، مدیران
۸۷٬۷۷۵

ویرایش