حبیب بن مظاهر: تفاوت میان نسخه‌ها

در سال ۶۰ قمری و پس از از مرگ [[معاویه]]، حبیب بن مظاهر به همراه عده‌ای دیگر از بزرگان [[شیعه]] در [[کوفه]] مانند مسیب بن نجبه، [[سلیمان بن صرد]] و شداد بجلی از [[بیعت]] با [[یزید]] خودداری کردند. آنها به امام حسین (علیه‌السلام) نامه نوشته او را برای قیام بر ضد عمر، به شهر کوفه دعوت کردند. همچنین هنگامی که [[مسلم بن عقیل]] به کوفه آمد، حبیب بن مظاهر برای حمایت از او در منزل مختار درباره مسلم سخن گفته و به یاری او شتافت. پس از خیانت کوفیان نسبت به امام حسین (علیه‌السلام)، حبیب بن مظاهر به سمت [[کربلا]] رفت. وی با مشاهده یاران اندک و دشمنان بسیار زیاد امام از او درخواست کرد که به نزد قبیله بنی اسد که در آن نزدیکی قرار داشت رفته و آنها را دعوت کند. امام به او رخصت رفتن دادند. سپس او به آنجا رفته و شروع به موعظه کرد، اما در پایان [[عمر بن سعد بن‌ ابی‌ وقاص|عمر بن سعد]] با فرستادن سپاهی از پیوستن آن قبیله به یاران امام (علیه‌السلام) ممانعت به عمل آورد.  

حبیب بن مظاهر در عصر [[تاسوعا]] در جهت موعظه دشمنان امام حسین (علیه‌السلام) که در پی حمله به خیمه‌های آن حضرت بودند، آنها را از جنگ بر حذر داشته و به ذکر اوصاف امام و یارانش پرداخت. همچنین وی فردی را که از طرف عمره بن سعد برای امام حسین (علیه‌السلام) نامه آورده بود، نصیحت کرده و از بازگشت به سمت ستمکاران بر حذر داشت. همچنین در شب [[عاشورا]] به همراه اصحاب امام حسین (علیه‌السلام) به نزد آن حضرت رفته و اعلام کرد که تا آخرین قطره خون خود از خاندان پیامبر اسلام (صلی الله علیه) حمایت خواهد کرد.  

قبل از از شروع اوج‌گیری جنگ در صبح عاشورا، امام حسین (علیه‌السلام)، زهیر بن قین را در سمت راست لشکر، حبیب بن مظاهر در سمت چپ و [[عباس بن علی|حضرت ابوالفضل(علیه‌السلام)]] را با پرچم در قلب نیرو‌های لشکر خود مستقر کردند. در ابتدای جنگ که لشکریان عمر بن سعد شروع به طلبیدن مبارز کردن، حبیب بن مظاهر و بریر قصد رفتن به سوی میدان جنگ کرده، اما امام مانع از رفتن آنها شد. در هنگام نماز ظهر عاشورا حبیب ابن مظاهر به "حصین بن نمیر" که خطاب به لشکر امام حسین (علیه‌السلام) میگفت نمازتان قبول نیست، حمله کرده و با شمشیر به صورت اسب او زده و به زمینش انداخت. سپس یاران حصین حمله کرده و او را از چنگ حبیب نجات دادند. پس از شروع مجدد جنگ حبیب بن مظاهر با وجود سن بالا قهرمانانه در رکاب امام شمشیر زده و حدود ۶۲ نفر از لشکریان دشمن را به هلاکت رساند. سپس فردی از لشکریان دشمن به نام "بدیل بن صریم عقفانی " حمله کرده و با شمشیر بر فرق سر او فرود آورد در این هنگام فرد دیگری نیز با نیزه به او حمله کرد و حبیب و از اسب به زمین انداخت. در پایان در حالی که محاسن حبیب با خون سرش خضاب شده بود، بدیل سر او را از تن جدا کرد.

پس از پایان جنگ و هنگامی که قبیله بنی اسد اقدام به خاکسپاری شهدای کربلا کردند، جسد بدون سر حبیب که از بزرگان آنها بوده را در ده متری قبر مطهر امام حسین (علیه‌السلام) به صورت جداگانه مدفون کردند. سال‌ها بعد مرقد حبیب بن مظاهر در داخل [[حرم]] امام حسین (علیه‌السلام) قرار گرفته و اکنون محل آن در رواق جنوبی حرم است. همچنین سر او در کنار سر علی اکبر و سر عباس بن علی در آرامگاه "باب الصغیر" در [[سوریه]] به خاک سپرده شد.  

[https://rasekhoon.net/article/show/1456090/%D8%B2%D9%86%D8%AF%DA%AF%DB%8C%D9%86%D8%A7%D9%85%D9%87-%D8%AD%D8%A8%DB%8C%D8%A8-%D8%A8%D9%86-%D9%85%D8%B8%D8%A7%D9%87%D8%B1 برگرفته از سایت زندگی‌نامه حبیب بن مظاهر - راسخون]

[[رده:شهدای کربلا]]